Krew niewinnych - NAVARRO JULIA.epub

dziama1000 / Dokumenty / ePUB polskie / NAVARRO JULIA / Krew niewinnych - NAVARRO JULIA.epub

Download: Krew niewinnych - NAVARRO JULIA.epub

Pobierz

1,08 MB

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

dziama1000

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Gliniana Biblia - NAVARRO JULIA(1).epub

The.Vampire.Diaries.S01E14.HDTV.XviD-NoTV.pl.txt

Osprey - Men-at-Arms 086 - Samurai Armies 1550-1615.pdf

Osprey - Essential Histories 046 - War in Japan 1467-1615.pdf

Nurse.Jackie.S01E02.PREAIR.WS.PDTV.XviD-aAF.pl.txt

Nurse.Jackie.S01E01.PREAIR.REPACK.HDTV.XviD-aAF.pl.txt

piratka.jpg

straszna sowa.jpg

Hastings.avi

Bitwa pod Hastings (14 października 1066) była decydując ...

Bitwa pod Hastings (14 października 1066) była decydującym starciem w inwazji Normanów na Anglię w 1066 roku, pomiędzy wojskami Normanów pod dowództwem Wilhelma Zdobywcy, a pospolitym ruszeniem anglosaskim dowodzonym przez króla Harolda II. Królewska armia, składająca się z pospolitego ruszenia piechoty (fyrd) i przybocznej gwardii króla złożonej z Normanów (huscarlowie), okopała się na wzgórzu Senlac około sześciu mil od Hastings, za sobą mając las Anderida. Wilhelm nadciągnął od południa i ulokował swoje wojsko na zboczach przeciwległego wzgórza Telham. Anglicy przebyli właśnie liczącą ponad 150 mil drogę spod Stamford, gdzie rozbili norweski najazd Haralda Hardrady. Ich armia była gorzej wyposażona (częściowo w zaimprowizowaną broń), pozbawiona łuczników i konnicy, posiadała jednak dobrą pozycję obronną. Siły Wilhelma Zdobywcy, wzmocnione najemnikami i ochotnikami z Francji i Bretanii, podzielone na dwa skrzydła i centrum składały się z linii łuczników, piechoty i ciężkiej jazdy. W przeciwieństwie do Anglików żołnierze normańscy posiadali dobre pancerze - pikowane, kolcze oraz lamelkowe. Bitwę rozpoczął ostrzał łuczników i atak piechoty normandzkiej, za którą postępowała szarża jazdy. Nie wyrządziła ona większej szkody schowanym za rzędem tarcz Anglosasom. Również jazda nie potrafiła sobie poradzić z długimi siekierami obrońców. Lewe skrzydło sił Wilhelma, złożone głównie z Bretończyków, po jednym z nieudanych ataków wycofało się w popłochu. Anglosasi zerwali szyk i ruszyli za nimi w dół zbocza. Spadło jednak na nich uderzenie dowodzonej przez Wilhelma jazdy, która stała dotychczas w odwodzie i tylko nieliczni Anglosasi zdołali wycofać się na wzgórze. Na prawym skrzydle sił Wilhelma walczyli ochotnicy francuscy. Jeden z ich dowódców, widząc nieskuteczność ataków na dobrze przygotowane pozycje Anglosasów, postanowił je obejść. Francuzi wpadli jednak w pułapkę w podmokłym jarze i zostali zdziesiątkowani przez łuczników. Ich paniczny odwrót powstrzymał osobiście Wilhelm. Wilhelm postanowił upozorować odwrót swojej armii. Gdy za udającymi ucieczkę wojskami ruszyli, rozrywając szyk, Anglosasi, siły normańskie zawróciły i rozbiły przeciwnika. Na wzgórze zdołali powrócić w zwartym szyku jedynie huscarlowie, którzy odpierali ataki Normanów. Dołączyli do nich nieliczni Anglosasi, którzy zdołali umknąć normańskiej jeździe oraz przybywające cały czas na pole bitwy spóźnione oddziały pospolitego ruszenia. Śmierć Harolda, trafionego podobno strzałą w oko (inni historycy twierdzą, że trafienie Harolda strzałą jest tylko legendą, powtarzaną przez stulecia i uwidocznioną m.in. na arrasie z Bayeux biorącą się z przenośni, wiążącej złamanie słowa danego wcześniej przez Harolda Wilhelmowi z karą boską w postaci oślepienia), doprowadziła do ostatecznego załamania woli walki. W końcu huscarlowie razem z niedobitkami Anglosasów wycofali się do lasu.

21.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin