Rossini - Wilhem Tell.avi

W Szwajcarii odbywa się pasterski festyn, i wesele trzech par. Wilhelm Tell stoi na uboczu. Smuci go los pogrążonej w niewoli ojczyzny. Przybywa sędziwy Melchtal, który jako gorący patriota i z powodu wieku, cieszy się powszechnym szacunkiem. Melchtalowi powierza się udzielenie błogosławieństwa kojarzącym się parom. Starzec martwi się, że Arnold takiego błogosławieństwa nie otrzyma. Jego syn bowiem nie ukrywa swej miłości do habsburskiej księżniczki Matyldy. To budzi podejrzenie, że gotów jest pójść na służbę u wrogów swojej ojczyzny.Odchodzi, by dołączyć do polującego w pobliżu Gesslera, okrutnego namiestnika cesarskiego, gdyż w jego towarzystwie spodziewa się zobaczyć Matyldę. Nagle pojawia się pasterz Leuthold, który ucieka przed żołnierzami Gesslera. Okazuje się, że Leuthold zabił cesarskiego żołnierza, gdy ten usiłował zniewolić jego córkę. Jedyną drogą ucieczki jest przeprawienie się przez Jezioro, nad którym festyn się odbywa. Nadciąga burza i rybak Roudi boi się wypłynąć z nim. Wilhelm podejmuje się go zastąpić. Gdy wpada tu polujący Gessler ze swymi żołnierzami, uciekiniera już nie ma. Budzi to wściekłość Austriaka na tych, którzy pomogli zabójcy żołnierza. Nakazuje więc schwytać i uprowadzić ze sobą jako zakładnika Melchtala, o którym wie, że jest wrogiem okupantów. Żołnierze podpalają także zagrodę Tella. Matylda wychodzi na samotny spacer, ale czuje, że ktoś ją śledzi. Spodziewa się, że to Arnold, i nie myli się. Spotykają się i oboje nie potrafią ukryć swoich uczuć, mimo przepaści, jaka ich dzieli. Na placu w Altdorf żołnierze Gesslera w jego obecności i obecności zgromadzonego ludu ustawiają słup, na którym umieszczają kapelusz namiestnika. Kapelusz ma stanowić symbol władzy cesarskiej, któremu wszyscy powinni na znak poddaństwa oddawać pokłon. Wilhelm, który przyszedł tu z synkiem Gemmy’m, odmawia pokłonu, czym wzbudza gniew Gesslera. W dodatku ktoś donosi, że Tell jest tym, który dopomógł Leutholdowi w ucieczce. Zostaje za to aresztowany i skazany na śmierć. Gessler obiecuje mu jednak wolność, jeżeli jednym strzałem z kuszy przebije jabłko położone na głowie syna. Tell zgadza się i strąca jabłko. Jednak Gessler zauważa u niego drugą strzałę. Tell mówi, że przeznaczył ją dla Gesslera, gdyby nie udało mu się trafić w jabłko. Gessler każe go pojmać razem z synkiem. Wstawiennictwo Matyldy pomaga uwolnić Gemmy’ego, Tella zaś uprowadzają żołnierze. Zbiera się lud wzburzony zaszłymi wypadkami. Na jego czele staje Arnold. Przyłącza się do nich Matylda. Stojąc na brzegu zauważają, na środku jeziora łódź, na której Tell jest przewożony do siedziby Gesslera. Załoga ratuje się, uwalniając Tella z więzów, który jako dobry żeglarz odpowiednio kieruje łodzią. Tell wykorzystuje to i ucieka. Ścigany przez Gesslera, zabija go strzałem z kuszy. To daje sygnał do powstania, które kończy się zwycięstwem Szwajcarów.