Fantomas kontra Scotland Yard (1967).avi

Download: Fantomas kontra Scotland Yard (1967).avi

Pobierz plik

696,58 MB

Czas trwania: 96 min

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

danielamk

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

OK
Louis de Funes
(właściwe nazwisko Louis Germain David de Funes de Galarza) - francuski aktor komediowy, scenarzysta i reżyser, pochodzenia hiszpańskiego, urodził się 31 lipca 1914 w Courbevoie, zmarł 27 stycznia 1983 w Nantes). Zagrał w sumie w 137 filmach. Początki jego kariery były bardzo trudne. W latach 1945-1962 zagrał w kilkudziesięciu filmach, głównie epizody lub role trzecio/drugoplanowe. Co ciekawe rzadko były to filmy komediowe. W jednym z tych filmów na ekranie przebywał tylko przez 3 sekundy.
- W 1950 de Funes spotkał po raz pierwszy na planie filmowym Boniface somnambule (Lunatyk) Fernandela, jednego z ówczesnych gwiazdorów francuskiego kina.
- W 1951 de Funes rozpoczął współpracę z grupą Branquinols Roberta Dhery’ego. Sztuka Ach! Te piękne kobietki! (Ah! Les belles bacchantes!), w której zagrał de Funes, odniosła w Paryżu ogromny sukces. Spektakl przewidziany początkowo na trzy miesiące, grany był przez trzy lata przy zapełnionej po brzegi sali.
- W 1954 sztukę przeniesiono na ekran i sukces tym razem był gwarantowany. W tym samym roku de Funes zetknął się po raz pierwszy z Bourvilem, przy okazji realizacji filmu Jego rybki (Poisson d’avril).
- W 1956 reżyser Claude Autant-Lara zaproponował de Funesowi rolę w swoim filmie, Czarny rynek w Paryżu, przy boku Jean Gabina i Bourvila. Było to nie lada wyróżnienie. Kreacja de Funesa, rzeźnika szlachtującego w piwnicy wieprzaka, przeszła do historii francuskiego filmu.
- W 1957 de Funes zagrał po raz pierwszy rolę pierwszoplanową, w filmie Jak włos w zupie (Comme un chevue sur la soupe), za którą otrzymał Grand Prix śmiechu.
Początek prawdziwej kariery aktora stanowi rok 1964. De Funes zagrał wtedy w dwóch produkcjach, które przyniosły mu międzynarodową sławę. W Fantomasie, gdzie zagrał u boku Jeana Marais, wcielił się w postać ślamazarnego komisarza policji ścigającego nieuchwytnego przestępcę. Film odniósł taki sukces, że zdecydowano się nakręcić dwa kolejne odcinki.
Jeszcze większą popularność przyniósł mu Żandarm z Saint-Tropez. Pomysł filmu narodził się w głowie Richarda Balducciego podczas wakacji w Saint-Tropez, kiedy to scenarzyście zniknęła kamera, a miejscowi żandarmi nie bardzo kwapili się do szukania złodzieja. Niezłomny sierżant Cruchot pilnujący przestrzegania prawa, okazał się pomysłem na tyle trafionym, że w sumie powstało aż 6 filmów serii.
Rok później de Funes rozpoczął współpracę z Bourvilem i reżyserem Gerardem Ourym. Ich pierwszy wspólny film, Gamoń okazał się przebojem roku, ściągając do kin w samej Francji prawie 12 mln widzów. W 1966 r. rezultatem ich trójstronnej współpracy stała się Wielka włóczęga, najbardziej kasowa francuska komedia. Film obejrzało we Francji 17,3 mln widzów, został też nominowany do Oscara.
W 1965 r.w filmie Fantomas powraca zadebiutował syn de Funesa, Olivier, który ogółem w latach 1965-1970 zagrał u boku ojca sześć razy. W 1967 r. po raz pierwszy u boku Louisa zagrała Claude Gensac, jego filmowa żona. W latach 1967-1982 grała ona wspólnie z de Funesem w 9 filmach.
Dzięki niebywałemu sukcesowi komercyjnemu Wielkiej włóczęgi de Funes w 1967 kupił za 830 tys. franków zamek w Clermont nad Loarą, niedaleko Nantes. Zamek odkupiony od rodziny żony stał się dla artysty prawdziwym azylem.
Gerard Oury zachęcony sukcesem współpracy Bourvila i de Funesa, stworzył dla dwóch komików nowe role w Les Sombrer Heros. Jednak wskutek śmierci Bourvila w 1970 r. z planów nic nie wyszło, a reżyser zmienił scenariusz, czego efektem była realizacja w 1971 r. Manii wielkości z udziałem Yves Montanda.
W 1971 r. de Funes powrócił na deski teatru, grając przez dwa lata w sztuce Oskar. W 1973 r. nagrał Przygody rabbiego Jakuba, a w latach 1973-1974 odgrywał główną rolę w teatralnym La valse des torreadors. Sztukę tę wystawiono około 200 razy.
W 1973 odebrał Order Legii Honorowej z rąk prezydenta Francji Georges'a Pompidou.
Kolejnym filmem Oury'ego z de Funesem w roli głównej miał być Le Crocodile. Scenariusz filmu był gotowy, rozpoczęto reklamę, a początek zdjęć planowano na maj 1975. De Funes miał zagrać w nim chciwego pułkownika, który by dojść i utrzymać się u władzy dokonuje kilku zamachów stanu.
21 marca 1975 przeszedł zawał serca. Przekreśliło to plany realizacji Le Crocodile i przyniosło kres współpracy z Ourym. Aktor spędził kilka miesięcy w szpitalu i musiał poddać się rehabilitacji i odpoczynkowi. Rzucił palenie i przeszedł na dietę. Musiał ograniczyć tempo życia i rezygnować z wyczerpującej pracy.
Na plan filmowy powrócił w 1976, grając razem z Coluchem w filmie Skrzydełko czy nóżka. Realizacja okazała się prawdziwym sukcesem, co tylko zachęciło artystę do następnych projektów.
W 1980 otrzymał nagrodę specjalną Cesara. Zadebiutował również jako reżyser w Skąpcu, w filmie opartym na sztuce Moliera, w którym zagrał tytułowego, skąpego do bólu ojca. W tym samym roku doznał drugiego zawału serca, słabnąc na scenie podczas jednego ze spektakli w Comedie de Champs-Elysees.
Powrócił jeszcze na plan i w 1981 roku zagrał w Kapuśniaczku. Rok później wystąpił w ostatnim, szóstym odcinku serii przygód o żandarmie, Żandarm i policjantki. Był to jego ostatni film.
Aktor zmarł 27 stycznia 1983 w szpitalu w Nantes, w wieku 69 lat wskutek trzeciego zawału serca. Pochowany został na parafialnym cmentarzu w Cellier, niedaleko własnego zamku.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Louis de Funes.1966.Wielka wloczega.avi

Louis de Funes.1967.Gamoń .avi

Louis de Funes.1970.Zawieszeni na drzewie.avi

Louis de Funes.1970.Żandarm na emeryturze.avi

Louis de Funes. 1973. Przygody Rabina Jakuba.avi

Koko (1963) PL.avi

Mania Wielkości (1971) PL.avi

Louis de Funes.1964.Fantômas.avi

Louis de Funes.1967.Oscar.avi

Panowie dbajcie o zony (1978) L de Funes.avi

więcej plików z tego folderu...