200 Najlepszych Starych Filmów

CD 2
Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: Ordet
Gatunek: Dramat, Religijny
Produkcja: Dania

„Słowo” zostało nagrodzone Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji i jest to jedyny film Carla Theodora Dreyera, który osiągnął zarówno sukces artystyczny, jak i komercyjny.

Akcja rozgrywa się w rodzinie wiejskiego przywódcy grupy protestanckiej. Sam rozumie religię nieortodoksyjnie, uważa się jedynie za organizatora życia ideowego, sternika moralnego. Jeden z jego synów Mikkel, mąż pięknej Inger - mało, że nie przesadza…
Obraz określany jest przez historyków ekranowym aktem wiary chrześcijańskiej. „Słowo” to ostatni film w karierze duńskiego reżysera.

══════════════════════
Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: La Vie et la passion de Jésus Christ
Gatunek: Biograficzny, Krótkometrażowy, Biblijny, Niemy
Produkcja: Francja

Filmik Zecca to chyba jeden z pierwszych obrazów przedstawiających życie Chrystusa. Jdnak jakże odmienny od tego, jakim ostatnio uraczyli nas twórcy "Pasji". Jezus przedstawiony w postaci kilkudziesięciu najbardziej charakterystycznych scen z jego życia, pokazuje nam w jak dużym stopniu ewolucja filmu wywodzi sie z teatru. Ten film świetnie obrazuje twierdzenie iz film zanim stał sie samodzielną sztuka wspołegzystował razem z teatrem. Scenografia budowana jest w filmie niemlaże wyłacznie w atelier, zas sama gra aktorska przywołuje na myśl jarmarczny teatr. Podobno film ten był w latach 50tych puszczany jeszcze w małych wiejsckih plebaniach jako forma rekolekcji. Na film ten należy spojrzec przez przyzmat całkowitych początków kina, a wówczas będzie on dla nas napewno ciekawym obrazem..

Film o szczególnych walorach moralnych -
11 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Gatunek: Dramat
Produkcja: Szwecja

Metaforyczna opowieść o rycerzu powracającym z wyprawy krzyżowej. Staje on w szachowym pojedynku ze Śmiercią, w którym stawką jest jego życie.
Siódma pieczęć (szw. Det Sjunde inseglet) – szwedzki film fabularny z 1957 roku, nominowany do Złotej Palmy w Cannes w 1957 roku. Na tym samym festiwalu Ingmar Bergman otrzymał za Siódmą pieczęć nagrodę specjalną jury. Polska premiera miała miejsce w roku 1959. Film ponownie został wprowadzony do polskich kin 5 stycznia 2007.
Siódma pieczęć jest przekrojowym obrazem w twórczości Bergmana, splatającym wątki z jego dramatów psychologicznych, zawiera również elementy komediowe. Dzieło to, zapisując się w kanonie światowego kina, ugruntowało pozycję Ingmara Bergmana wśród największych reżyserów kina autorskiego.
W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Bergmana znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne.

Film o szczególnych walorach moralnych -
13 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Gatunek: Dramat
Produkcja: Szwecja

Profesor Isak Borg jedzie ze Sztokholmu do Lundu, aby odebrać doktorat honoris causa. Podróż trwa tylko jeden dzień, podczas którego stary profesor wspomina swoje życie. Film rozpoczyna się snem profesora, który widzi swoje zwłoki, wiezione karawanem przez opustoszałe miasto. W podróży towarzyszy mu Marianne, jego synowa. Po drodze dosiadają się inni podróżni. Rolę profesora Bergman powierzył twórcy m.in. "Furmana śmierci" słynnemu reżyserowi Victorowi Sjöström.
Tam, gdzie rosną poziomki (szw. Smultronstället) – dramat produkcji szwedzkiej z1957 nakręcony przez Ingmara Bergmana. W Polsce na duży ekran wszedł po raz pierwszy w roku 1960, ponownie dystrybuowany od 13 października 2006.
W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Bergmana znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne.

Watykańska lista 45 filmów – lista "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" opracowana w Watykanie w 1995 roku z okazji 100-lecia kina. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu ogłosiła listę 45 filmów fabularnych zgrupowanych w trzech kategoriach: filmy o walorach religijnych, moralnych lub artystycznych.
I tak oto:
Filmy o szczególnych walorach moralnych
Gandhi – reż. Richard Attenborough (1982)
Nietolerancja – reż. David Wark Griffith (1916)
Dekalog – reż. Krzysztof Kieślowski (1987)
Do zobaczenia, chłopcy – reż. Louis Malle (1987)
Dersu Uzała – reż. Akira Kurosawa (1975)
Drzewo na saboty – reż. Ermanno Olmi (1978)
Rzym, miasto otwarte – reż. Roberto Rossellini (1945)
Tam, gdzie rosną poziomki – reż. Ingmar Bergman (1958)
Siódma pieczęć – reż. Ingmar Bergman (1956)
Rydwany ognia – reż. Hugh Hudson (1981)
Złodzieje rowerów – reż. Vittorio De Sica (1949)
To wspaniałe życie – reż. Frank Capra (1946)
Lista Schindlera – reż. Steven Spielberg (1993)
Na nabrzeżach – reż. Elia Kazan (1954)
Harfa birmańska – reż. Kon Ichikawa (1956)

Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: La Passion de Jeanne d'Arc
Gatunek: Dramat historyczny, Niemy
Produkcja: Francja

Ostatni niemy film Carla Th. Dreyera to jeden z najbardziej znanych filmów w dziejach kina, często pomijany przy zestawieniach najlepszych filmów wszech czasów.

Historia kryjąca się za tym filmem jest równie ciekawa jak on sam. Wkrótce po ostatecznym montażu okazało się, że jedyna taśma z filmem spłonęła w pożarze. Z racji, że Dreyer nie mógł ponownie nakręcić filmu, zmontował go raz jeszcze tyle, że tym razem z materiału, który początkowo odrzucił. Aż do 1981 r. wierzono, że oryginał przepadł na zawsze. Wtedy to taśma w idealnym stanie została odnaleziona jakimś cudem w Oslo i od tego czasu możemy cieszyć się oryginalną wizją reżysera.

Praca nad scenariuszem zaczęła się w październiku 1926, i po półtora rocznej pracy film był gotowy.

Historyczny proces Joanny d'Arc trwał ponad rok. Dreyer skupia się na ostatnich 29 przesłuchaniach, które składają się na jedno długie. Akcja filmu ma miejsce 30 maja 1431, ostatniego dnia krótkiego życia Joanny, które zakończyła płonąc na stosie. Dreyer zachowuje zatem, jak w tragedii antycznej, jedność czasu, miejsca i akcji. To nie jedyne co łączy film z rzeczoną tragedią antyczną. Tak i tam, i tu mamy do czynienia z konfliktem tragicznym.

Joanna musi wybrać między wiarą w Boga, a własnym życiem. Każda decyzja prowadzi do zguby - śmierci lub potępienia.

Film znany jest ze swoich nowatorskich zdjęć, szczególnie charakterystyczne wydają się mistrzowskie zbliżenia twarzy bohaterów, oczywiście ze szczególnym uwzględnieniem tytułowej bohaterki. W czasach kiedy kręcono "Męczeństwo..." tego rodzaju zdjęcia były bardzo szokujące.

Obraz Dreyera został dobrze przyjęty, nie okazał się niestety komercyjnym sukcesem Jednak jego reputacja nadal rośnie, dziś dzieło duńskiego reżysera uznawane jest za kamień milowy w historii kinematografii.