I Cing Tybetańska Księga Przemian

I CING - mówiąca księga

Yijing (inne warianty pisowni I Cing, I Ching I Ging, I Jing, Yi Ching, Yi King, przybliżona wymowa: I-dźing), Księga Przemian jest jednym z najstarszych chińskich tekstów klasycznych, reprezentujących rdzennie chińską kosmologię i filozofię. Jest księgą kanoniczną taoizmu i konfucjanizmu.

Księga była i jest używana do wróżb, które w starożytnych Chinach pełniły wyjątkową rolę m.in. przy sprawowaniu władzy, organizowaniu ceremonii, wypraw wojennych itd. W tym charakterze była używana przez władców dynastii Zhou, dlatego nazywa się ją także Zhouyi - Przemiany Zhou.

Używana jest jako źródło mądrości, samorozwoju lub porady. Korzystał z niej Konfucjusz i Carl Gustav Jung.
Metody stawiania wyroczni, czyli losowania heksagramów:
1. Starożytna chińska - przez dzielenie i liczenie 50 łodyg krwawnika, stosowana do dzisiaj.
2. Współczesna - za pomocą wyrzucania ręcznie trzech monet 6 razy i sumowania ich wartości.
3. Teraz doszła nowa metoda, czyli generowanie I-Chingu przez program losujący na serwerze.

Czym jest I Ching i jak może Ci pomóc ...

"Księga Przemian stworzona jest dla ludzi stojących w obliczu wyboru, na życiowym rozdrożu - ludzi, którzy nie są pewni informacji płynących ze zmysłów, intelektu i emocji. I Ching to metoda odsłaniania przyszłości poprzez ukazanie fazy rytmu, w jakim znajduje się człowiek na rozdrożu."

Andrzej Jamroz, reżyser, ekspert w dziedzinie praktycznego stosowania Księgi Przemian

"(...) z czasem okazało się, że istnieją - właściwie regularne - związki między sytuacją, o którą chodzi w pytaniu, a treścią heksagramów. Trzeba przyznać, że to dziwne i że zgodnie z przyjętymi u nas założeniami nie powinno tak być, chyba że zdarzy się tak zwany ślepy traf. Muszę jednak powiedzieć, że - wbrew naszej wierze w prawa natury - pojęcie przypadku traktujemy za mało rygorystycznie. Ileż to, dajmy na to, zjawisk psychicznych określamy jako "przypadkowe", podczas gdy ktoś posiadający niejaką wiedzę wyraźnie widzi, że nie są one przypadkowe! Przypomnę tu tylko przypadki przejęzyczenia, niewłaściwego odczytania i zapomnienia, które już Freud wyjaśniał jako bynajmniej nieprzypadkowe."

(...)"Co do tysięcy pytań, wątpliwości, sprzeciwów i tym podobnych, jakie budzi ta osobliwa księga - nie mogę na nie odpowiedzieć. Jednemu jej duch zda się jasny jak dzień, drugiemu niewyraźny niczym zmrok, innemu ciemny jak noc. Ten, kto nie jest z niej zadowolony, nie musi jej przecież używać, a ten, kto nie może się z nią zgodzić, nie jest zobowiązany do uznawania jej za prawdziwą. Niech Yijing idzie w świat dla dobra tych, którzy potrafią rozpoznać jej sens."

Carl Gustav Jung w książce Podróż na Wschód


"Wyrok" Księgi Przemian składa się zazwyczaj z wylosowanego heksagramu, w którym niektóre linie są zmienne, i w wyniku ich zmiany powstaje drugi heksagram. Czasami żadna linia nie jest zmienna, i wtedy wróżba składa się z jednego tylko heksagramu.

Najprościej jest losować heksagramy przy pomocy monet. Umawiamy się z monetami, że orzełek (kojarzący się z niebem) jest symbolem pozytywnym (aktywnym), inaczej z chińska yang, zaś reszka symbolem nieaktywnym, czyli in. (Możemy się także umówić odwrotnie, ale przyjętego wyboru trzeba odtąd już się sztywno trzymać!) Bierzemy trzy monety i rzucamy.

Orzeł i dwie reszki - to linia niezmienna ciągła ______
Reszka i dwa orły - to linia niezmienna przerywana __ __
Trzy orły to linia zmienna ciągła.
Rysuje się ją jako ciągłą z kółeczkiem w środku: __ o __
Trzy reszki to linia zmienna przerywana.
Rysuje się ją jako przerywaną z krzyżykiem w środku: __ x __

Rzut trzema monetami powtarzamy sześć razy i za każdym rzutem rysujemy jedną linię.
Rysujemy linie od dołu do góry.
Znawcy wolą bardziej starożytny sposób losowania przy użyciu patyków z krwawnika. Polega to na dzieleniu wiązki patyków na dwie kupki, ale jest odrobinę skomplikowane (przynajmniej jak się o tym pisze, bo zrobić to jest prosto!) - więc podam receptę innym razem.

Wylosowane linie układają się nam w heksagram. Teraz rysujemy go jeszcze raz, tyle ze linie zmienne rysujemy na odwrót (ciągła jako przerywana, przerywana jako ciągła). Dostajemy w ten sposób drugi heksagram. Pierwszy heksagram, jego zmienne linie i drugi heksagram - to cała wróżba. Teraz wystarczy przeczytać fragmenty Księgi związane z tymi heksagramami i z ich (zmiennymi) liniami - i już wszystko wiemy.

Naprawdę? Często zrozumieć odpowiedź Księgi wcale nie jest łatwo. Ale kto oswoi się z jej dziwnym, symbolicznym językiem, ten jest na dobrej drodze, żeby stać się biegłym wróżbitą.
W następnym odcinku zacznę omawiać kolejne heksagramy.

I CHING(1983)

Nie ma plików w tym folderze