symulatory

wymagania sprzętowe:
Pentium 4 2.6 GHz, 512 MB RAM, karta grafiki 64 MB

Rail Simulator to realistyczny symulator kolei zrealizowany przez ten sam zespół ludzi, który w 2001 roku zaserwował nam grę Microsoft Train Simulator. Tym razem jednak wydawcą nie jest gigant z Redmond, lecz koncern Electronic Arts. Nie ulega wątpliwości, iż produkt ten skierowany jest głównie do miłośników kolejnictwa, dla których kilkugodzinne obsługiwanie parowozu czy elektrowozu i podziwianie widzianych za oknami krajobrazów jest znakomitą formą spędzania wolnego czasu.

Na potrzeby Rail Simulatora autorzy z dużą pieczołowitością, przy pomocy takich programów jak np. 3D Studio Max, przenieśli do trójwymiarowego świata kilka autentycznych tras kolejowych wraz z ich najbliższym otoczeniem. Jedna z nich zlokalizowana jest w Niemczech (linia z Hagen - Siegen), a kolejne trzy w Wielkiej Brytanii (Oxford - Paddington, New Castle – York oraz Bath - Temple Comb). W grze znajdziemy też szlaki kolejowe rodem z Ameryki Północnej. Szczegółowo odtworzonych zostało również dziesięć rzeczywistych pociągów, w tym osiem rodem ze Starego Kontynentu, a dwa pochodzące z Ameryki Północnej. Zwrócono dużą uwagę na realistycznie zachowanie się urządzeń znajdujących w tych maszynach, czyli na przykład aby ruszyć całym składem wymagane jest wytworzenie w układzie hamulcowym ciśnienia zdolnego całkowicie go zatrzymać. Warto też zaznaczyć, iż kierować pociągiem możemy z zewnątrz lub jego wnętrza.

Red Jets to kolejna pozycja dla spragnionych wrażeń miłośników podniebnych potyczek. Program został stworzony przez grupę InterActive Vision, znaną przede wszystkim z niezbyt skomplikowanych i mocno zręcznościowych symulatorów lotu (przede wszystkim Red Skies over Europe oraz Pacific Warriors 2: Dogfight), w dużej mierze korzysta więc ze sprawdzonego engine'u swych poprzedników, przenosząc go jednak w nieco bardziej współczesne realia zimnej wojny.

Scenariusz Red Jets przedstawia graczom alternatywny bieg historii – niejawna rywalizacja o supremację i władzę nad światem przeradza się w otwarty konflikt między siłami NATO i Paktu Warszawskiego. Gracz wciela się w rolę pilota radzieckich latających maszyn bojowych, którego najważniejszym obowiązkiem jest wierna służba sowieckim siłom powietrznym, co oczywiście związane jest z koniecznością wykonywania szeregu mniej lub bardziej skomplikowanych misji (w sumie dwadzieścia kompletnych bitew). W zależności od powierzonego nam zadania, korzystamy z trzech dostępnych modeli samolotów odrzutowych (do dyspozycji: sławny i niezwykle udany Mikojan-Guriewicz MiG-29 Fulcrum, de facto hipotetyczny pionowzlot Jakowlew Yak-141 Freestyle oraz wszechstronny i wielozadaniowy Suchoj Su-27 Flanker), każdy dysponujący oczywiście różnymi zestawami uzbrojenia i charakteryzujący się odmiennymi parametrami.

wymagania sprzętowe:
Pentium III 500MHz, 128MB RAM, akcelerator 3D

Najnowsza część sztandarowej gry firmy NovaLogic, która to od momentu ukazania się pierwszej części w roku 1992 dla wielu graczy nosi miano legendarnego tytułu. Jak to miało miejsce w poprzednich częściach, tak i tu mamy do czynienia z bardzo dobrej jakości trójwymiarową grafiką wykorzystującą większość współczesnych akceleratorów graficznych. Dokładnie odtworzono maszynę, awionikę, teren, instalacje naziemne oraz całą występująca broń.

Sama gra nie odbiega od koncepcji gry z 1992 roku (części pierwszej), tzn. nie jest to super realistyczny symulator, do którego opanowania trzeba przeczytać 150 stronicową instrukcję, lecz wciągająca gra o charakterze „first-person shooter”, oczywiście z regulowanym poziomem trudności. Nie znaczy to jednak, że Comanche 4 jest zręcznościówką całkowicie pozbawioną realizmu. Autorzy dokładnie odtworzyli wszystkich naszych przeciwników, między innymi: śmigłowce Ka-50, Ka-52 oraz Mi-24, a także całą gamę wykorzystywanego uzbrojenia, jak: rakiety AIM-9s, AGM-114s, Hydra-70s i działka 20 mm XM301.

wymagania sprzętowe:
Pentium 4 2.8 GHz, 512 MB RAM, karta grafiki 64 MB

T-72 Balkans on Fire to symulator czołgu stworzony przez rosyjskie studio developerskie Crazy House.Akcja gry umieszczona została w dość krwawym okresie wojny domowej w Jugosławii między 1991 a 1995, a gracze wcielają się w postać rosyjskiego ochotnika - dowódcy czołgu. Oprócz kontroli nad czołgiem, co stanowi główny aspekt rozgrywki, gracz ma również możliwość kierowania innymi jednostkami (wozy pancerne, pojazdy, piechota) dzięki wykorzystaniu szeregu komend i użyciu mapy nawigacyjnej.

Pancerne bestie, za sterami których zasiadamy, to jedne z najlepszych maszyn wyprodukowanych przez Matuszkę Rosję - tytułowy T-72B, T-55A oraz T-34/85. Na polu walki spotykamy również inne jednostki, jak czołgi Leopard 1A4 MBT i M50 Super Sherman, działo samobieżne SU-100, transporter opancerzony BRDM-2, helikopter Mi-8, artylerie BZO B-11 i PTO 2A45M Sprut-B czy cysternę KrAZ 265. Gra oferuje duże możliwości konfiguracji i sporą elastyczność ustawień realizmu rozgrywki, dzięki czemu doskonale nadaje się zarówno dla nowicjuszy jak i zaawansowanych graczy.

wymagania sprzętowe:
Pentium 4 1.7 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 64 MB

Gra przenosi nas do zatłoczonego miasta o nazwie Megacity. Sama rozgrywka składa się z dwóch głównych elementów. Pierwszym z nich jest prowadzenie jednego z ośmiu dostępnych modeli autobusów. Tutaj musimy przestrzegać zasad ruchu drogowego oraz meldować się na przystankach na czas. Trzeba również pamiętać o tym, aby trzymać się wytyczonej trasy pojazdu. Jeżeli ominiemy jakiś przystanek, grozi nam utrata zaufania naszych pasażerów. Ogółem do wykonania są 34 misje w obrębie 18 różnych tras. W drugiej części zabawy wcielamy się w rolę menadżera firmy zarządzającej autobusami. Do naszych zadań należy kupowanie nowych maszyn, a także pilnowanie, aby te stare były utrzymywane w dobrym stanie. Rozbudowano tu również nieco aspekt ekonomiczny, ponieważ mamy możliwość reklamowania naszych linii komunikacyjnych oraz wynajmowania wirtualnym inwestorom przestrzeni reklamowej na posiadanych przez nas autobusach. Naszą kiesę zasilają też pieniądze ze sprzedaży biletów.

wymagania sprzetowe:
Pentium II 300MHz, 64MB RAM

Submarine TITANS jest strategia czasu rzeczywistego osadzoną w podwodnym świecie. W XXII wieku olbrzymia kometa uderzyła w Ziemię, zmuszając ludzkość do zbudowania podwodnych baz. Razem z kometą przybyli również kosmici, którzy teraz toczą boje z ludźmi. W grze możemy objąć dowodzenie nad jedną z trzech frakcji: bojowymi Białymi Rekinami, specjalizującymi się w technologii Czarnymi Ośmiornicami lub przybyłymi z kosmosu Silikonami. Wybór kierowanej przez nas frakcji będzie miał duży wpływ na styl rozgrywki, ponieważ każda grupa posiada właściwe tylko sobie jednostki, technologie, mając w związku z tym mocne i słabe strony.Submarine TITANS jest jedyną reprezentantką gier RTS, której akcja odbywa się wyłącznie pod wodą. Umiejscowienie rozgrywki wiąże się z aż pięcioma poziomami terenu, dzięki czemu gracz może chować się przed przeciwnikiem np. w kryjówkach skalnych. Kierując swoją frakcją, oprócz działań militarnych prowadzimy także badania rozwojowe, wynajdując własne technologie lub kradnąc je oponentowi.Podwodna produkcja Ellipse Studios posiada rzadko spotykaną w swoim gatunku możliwość całkowitego programowania sztucznej inteligencji. System może samodzielnie rozegrać wszystkie misje, opierając swoją strategię na instrukcjach wprowadzonych przez gracza. Na płycie z Submarine TITANS znajdziemy szczegółową instrukcję objaśniającą, jak modyfikować AI obranej przez siebie frakcji.Oprócz kampanii dla pojedynczego gracza, w Submarine TITANS znajdziemy także tryb multiplayer, pozwalający na jednoczesną rywalizację nawet 24 zawodników. Wśród udostępnionych opcji znajdują się klasyczne tryby, takie jak Deathmatch, Teamplay, Scenariusze, jak też możliwość obserwacji meczów rozgrywanych bez naszego udziału.

wymagania sprzętowe:
Core 2 Duo 2.2 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 512 MB, 900 MB HDD, Windows XP/Vista/7

UK Truck Simulator jest tytułem stawiającym nas przed szansą rozwożenia ładunków z użyciem ogromnych ciężarówek. Podobnie jak w przypadku gier Euro Truck Simulator i German Truck Simulator zabawa skupia się na konkretnym obszarze działań – tym razem jest to terytorium Wielkiej Brytanii.Analogicznie do innych tytułów wyprodukowanych przez SCS Software, główną atrakcją gry jest możliwość założenia i sukcesywnego rozwijania własnej firmy transportowej. Zabawę rozpoczynamy z niewielką ilością funduszy, lecz w miarę pozyskiwania gotówki możemy sobie pozwolić na zakup nowych ciężarówek, wynajęcie powierzchni magazynowej i zatrudnienie pracowników. Kluczem do sukcesu jest naturalnie utrzymywanie dobrych relacji z klientami – musimy właściwie rozplanować trasy przejazdu i zadbać o to żeby rozwożone ładunki dotarły do odbiorców na czas.W trakcie rozgrywki wykorzystujemy kilkadziesiąt różnych modeli ciężarówek, zdolnych do przewożenia różnych typów ładunków. Dostarczanie cennych towarów możemy zlecić zatrudnionym w naszej firmie pracownikom, bądź też w pewnym zakresie zająć się tym osobiście. Model jazdy stanowi kompromis pomiędzy dobrą rozrywką, a symulacją. Ważną rolę odgrywa przemieszczanie się zgodnie z obowiązującymi przepisami ruchu drogowego. Za wszelką cenę musimy unikać stłuczek, gdyż uszkodzenie ciężarówki lub ładunku wiąże się często z dotkliwymi karami finansowymi. Dodatkowo musimy badać temperaturę silnika i uzupełniać poziom paliwa na stacjach benzynowych.W opisywanej grze zawarto kilkadziesiąt największych brytyjskich metropolii. Oprócz Londynu są to między innymi Manchester, Liverpool, Aberdeen, Glasgow, Edynburg i Newcastle. W stosunku do poprzednich części serii tym razem więcej czasu spędzamy na autostradach i skomplikowanych węzłach komunikacyjnych, na których ważne jest śledzenie znajdujących się przy trasie znaków drogowych. Akcja pokazywana jest z kilku ujęć kamery, przy czym najrozsądniejszym wyborem jest widok z wnętrza prowadzonej ciężarówki.

wymagania sprzętowe:
Procesor Core 2 Duo 3.2 GHz,Pamięć RAM 2 GB, GeForce 9800 GT lub lepsza,HDD 3 GB

City Bus Simulator 2010 to realistyczny symulator autobusu, stworzony przez niemiecką firmę TML Studios. Studio specjalizuje się w tworzeniu najróżniejszych symulatorów i ma na swoim koncie takie projekty jak: Berlin Subway, Line 51 oraz World of Subways.Produkcja TML Studios stara się w wierny sposób odtworzyć szarą codzienność kierowcy autobusu. Bohaterem gry jest niejaki Carlos, który pracuje dla nowojorskiej firmy świadczącej usługi komunikacyjne. Twórcy skupili się na linii autobusowej M42, prowadzącej przez sławną 42nd Street na Manhattanie (Nowy Jork), chociaż uwzględniono wiele pobocznych przecznic i części miasta. Podczas zabawy oglądamy między innymi Times Square, budynek Chryslera, Circle Line, Intrepid oraz terminal autobusowy Port Authority.(gry-online)

wymagania sprzętowe:
Pentium IV 2 GHz, 768 MB RAM, karta grafiki 128 MB, 3 GB HDD, Windows XP/Vista

Ikaro to symulator lotniczy, w którym zasiadamy za sterami ultralekkich samolotów i bierzemy udział w wyścigach lotniczych. Bierzemy udział w szesnastu wyzwaniach, rozgrywających się w czterech zróżnicowanych sceneriach – m.in. w otoczeniu kanionów oraz pośród terenów górzystych. Walcząc z przeciwnikami powinniśmy postarać się jednak nie tylko o doskonały czas przelotu trasy, ale także wykonanie szeregu wysoko punktowanych akrobacji.W zmaganiach rywalizujemy także z dynamicznie zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi. Autorski silnik graficzny opracowany przez Włochów z Magic Dream Games zapewnia w tym aspekcie wyjątkowe doznania – wyścig możemy bowiem rozpoczynać w pełnym słońcu, a kończyć w czasie burzy śnieżnej. Każde załamanie pogody wpływa oczywiście bezpośrednio na płynność lotu oraz wzrost poziomu trudności rozgrywki.Ikaro to jednak nie tylko kampania dla pojedynczego gracza. Twórcy opracowali również opcję wieloosobową, w ramach której jednoczesne boje może prowadzić do sześciu graczy. Magic Dream Games uruchomiło również rankingi z najlepszymi wynikami, które zachęcają nabywców Ikaro do nieustannego podnoszenia swoich umiejętności.

wymagania sprzętowe:
Pentium 4 3.2 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8600 lub lepsza), 10 GB HDD, Windows XP/Vista/7

Studio Gaijin Entertainment znane było dotychczas z solidnych gier o tematyce lotniczej. Na pierwszy plan wysuwa się tu nader udana próba przeniesienia kultowego Il-2 Sturmovik na konsole, który siłą rzeczy nie zdobył pierwszych miejsc na listach sprzedaży, natomiast dobrze odebrali go krytycy oraz fanatycy symulacji. Drugim sztandarowym tytułem została seria Wings of Prey. Rosyjski zespół poszedł za ciosem i postanowił opracować produkt przeznaczony dla miłośników helikopterów bojowych. Apache: Air Assault to luźno nawiązująca do klasyki (mowa tu o Desert Strike oraz Gunship 2000) gra akcji z pewnymi ambicjami.Apache: Air Assault posiada domyślnie trzy tryby rozgrywki. Kampania, jak sama nazwa wskazuje, kieruje gracza przez 16 misji. Operacje Eskadry to nic innego jak multiplayer z 13 specjalnie przygotowanymi scenariuszami, w których może wziąć udział do czterech użytkowników naraz. Tryb wieloosobowy skupia się wyłącznie na kooperacji, co w ostatecznym rozrachunku jest ogromną zaletą. Twórcy położyli ogromny nacisk na współpracę i jakość samej rozgrywki w sieci – nie zanotowałem przeraźliwych lagów ani przesadnie utrudniających zabawę błędów. Jeżeli dopracowanie jednego trybu odbyło się kosztem usunięcia pozostałych, to jest to moim zdaniem dobry ruch. Ostatnim typem zabawy jest Lot swobodny, w którym można ustawić kilkanaście opcji dotyczących uzbrojenia, liczby jednostek sojuszniczych i wrogich, a przede wszystkim lokacji, w której postanowimy potrenować.Brzmi zachęcająco? Pomijając multiplayer, w rzeczywistości wygląda to odrobinę gorzej. Kampania cierpi przede wszystkim na brak sensownego wątku, który mógłby faktycznie zainteresować gracza globalnym konfliktem. Historia nie ma w zasadzie konkretnego wprowadzenia i od razu rzuca nas w wir świszczących dookoła kul i rakiet. Mam ogromny żal do autorów, że nie spróbowali świadomie nawiązać do starych, niesamowicie grywalnych symulatorów, które posiadały menu briefingu, pokazujące sytuację geopolityczną oraz zarys następnej misji. Skopiowanie tak prostego pomysłu nie byłoby wielkim grzechem, a na pewno przyczyniłoby się do bardziej pozytywnego odbioru wklejonej od niechcenia, pretekstowej fabuły. W konsekwencji ciężko pisze się o kampanii Apache’a jako kampanii, bardziej wygląda to na zlepek zadań porozrzucanych na kilku wyimaginowanych terytoriach – afrykańskim wybrzeżu Lualu, południowoamerykańskiej dżungli Salcedo oraz chłodnym i górzystym Tazyrstanie.