ZAMKI

W epoce średniowiecza w budownictwie obronnym w Europie i na Bliskim Wschodzie niepodzielnie zapanował zamek warowny. Otoczony zewsząd murem, wokół którego biegła fosa lub przekop, zamek średniowieczny mógł z powodzeniem znosić wielomiesięczne oblężenia (o tym czasie decydowała też ilość pożywienia zgromadzonego w środku). Jedyna droga do jego wnętrza wiodła przez most zwodzony lub wysuwany na walcach. Mur zamczyska zwieńczały najczęściej równomiernie rozmieszczone blanki (są to regularnie rozmieszczone występy i prześwity zwiększające mury), które miały ułatwiać jego obronę. Liczne otwory strzelnicze umożliwiały skuteczny ostrzał nieprzyjaciela, a prześwity w podłogach wymyślnych machikuł (ganek wieńczący mury obronne średniowiecznych fortec wysuniętych przed ich zewnętrzne lico, mający otwory w podłodze) i wykuszy (fragment budynku w kształcie wieloboku lub wycinka walca wysunięty prze lico muru średniowiecznej twierdzy, usytuowany na wysokości jednej lub kilku kondygnacji, podobnie jak machikuł ułatwiał ostrzał i obronę) – polewanie wrzątkiem i gorącą smołą nacierających intruzów. Trwały element średniowiecznego zamku stanowiły baszty warowne; ich podziemiach często znajdowały się lochy. Po wewnętrznej stronie murów biegły chodniki i pomosty, które zapewniały obrońcom sprawne przemieszczanie się na linii umocnień. Zamek miał również spichlerze i zbiorniki na wodę. Upowszechnienie się artylerii i technik minerskich sprawiło, że tradycyjny wieniec murów wokół zamku przestał być wystarczającą zaporą przed wrogiem. Od połowy XV wieku coraz częściej w architekturze zamków pojawia się basteja – półokrągła, otwarta do wewnątrz baszta, pełniąca funkcję stanowiska ogniowego. W późniejszym okresie basteję zastąpił bastion – potężny murowany pięciobok, daleko wysunięty przed linię murów, tak aby umieszczona na nim artyleria miała swobodę ostrzału we wszystkich kierunkach. Jeszcze innym typem budowli obronnej była cytadela, samodzielna twierdza znajdująca się w obrębie murów miejskich, w której mieściły się zbrojownie, magazyny żywności, a często także szpital i kazamaty. Niekiedy poza obszarem miasta wznoszono niewielkie zamki obronne przeznaczone zarówno do odpierania ataków nacierających oddziałów, jak i spełniające funkcję bazy wypadowej na tyły wojsk oblegających miasto. We Francji takie pojedyncze twierdze nazywano bastyliami, a najsławniejsza z nich - paryska, przez ponad 400 lat cieszyła się złą sławą jako okrutne więzienie, aż do lipca 1789 roku, kiedy to jej zburzenie stało się początkiem Wielkiej Rewolucji Francuskiej.
W początkach średniowiecza (Mrocznych lub Ciemnych Wiekach) nie znano kamiennych zamków i warowni. Budowano ziemne umocnienia i grody. Gród otoczony był palisadą składającą się z ustawionych na sztorc wbitych w ziemie drewnianych pali. Niekiedy także sypano wały.

Ameryka Pd	Ameryka Płn	Anglia
Austria	Azja	Belgia
Białoruś	Bośnia i Hercegowina	Bułgaria
Chorwacja	Czechy	Dania
Estonia	Francja	Grecja
Gruzja	Hiszpania	Holandia
Irlandia	Liechtenstein	Litwa
Loara	Łotwa	Luxemburg
Macedonia	Niemcy	Polska
Portugalia	Rumunia	San Marino
Serbia	Skandynawia	Słowacja
Słowenia	Syria	Szkocja
Szwajcaria	Ukraina	Walia
Węgry	Włochy

Nie ma plików w tym folderze