Wojdakowska Magdalena - Mała ksiega cytatów 01.pdf

Pod koniec dwudziestego pierwszego wieku, stara, mieszkająca w Kornwalii kobieta ratuje z oceanu nagiego młodzieńca i zabiera go do swego pięknego domu. Bohaterka jest światowej sławy skrzypaczką i - mimo nowoczesnych metod przedłużania życia - zbliża się do kresu swych dni. Niedoszły topielec z kolei cierpi na utratę pamięci, nie wie o sobie nic. Kobieta nadaje mu imię Adam. Zaczyna opowiadać mu swoje wspomnienia, on okazuje się wiernym słuchaczem. Opowieści bohaterki są przerywane scenami z codziennego życia w kornwalijskim domu. Barwne, pełne wydarzeń życie artystki prawie pozwala nam zapomnieć, że cała historia rozgrywa się w chaotycznym i niebezpiecznym świecie epoki. MacLeod przedstawia w książce specyficzną, fascynującą wizję dwudziestego pierwszego stulecia - wieku katastrof i nowych, śmiertelnych chorób. Niemniej, jak często w pisarstwie tego autora, okazuje się, że historia osobista zawsze jest ważniejsza od tej powszechnej. - Ray Olson, Booklist Podróże MacLeod pisze niewiarygodne opowiadania. Od otwierającej tom „Opowieści młynarza” po finałową „Drugą podróż króla” trafiamy do światów pełnych zapierającego dech piękna, straszliwego cierpienia i przyjemnej przeciętności. Szczególnie dobrym przykładem talentu autora do tworzenia światów i snucia w nich opowieści jest wspomniana „Opowieść młynarza” - piękna historia ostatniego właściciela starego wiatraka, którego z wiatrem łączy coś więcej niż przelotny romans. „Druga podróż króla” jest nieziemsko zrelacjonowaną opowieścią o drugiej wyprawie do Betlejem jednego z Trzech Króli. „Żywioły” z kolei rozgrywają się w epoce pary i przedstawiają życie człowieka, który sądzi, że odkrył nowe źródło energii, okazujące się z czasem czymś o wiele starszym. „Dywan z Hobów” to dziwaczna i zapadająca w pamięć medytacja na temat niewolnictwa i strasznego, osuwającego się w dekadencję świata. Wszystkie zawarte w tym tomie teksty lśnią podobnym blaskiem jak powieści MacLeoda. - Regina Schroeder, Booklist.

To powieść o kobiecie poszukującej idealnego mężczyzny i idealnej miłości. Wzorem dla Emmy stają się postacie czytanych przez nią romansów. Życie u boku męża, lekarza, wydaje jej się trywialne, a szczere uczucie, którym ją obdarza, niewarte wzajemności. Szukając wielkich uniesień, namiętności i wzniosłych uczuć, chętnie przebywa w kręgach arystokracji, sądząc, że właśnie tam spełni swoje marzenia.

Powieść jest kontynuacją Trzech muszkieterów, a dalsze losy jej bohaterów komplikują się, nabierając rozpędu, mimo upływu czasu. Atos, Portos, Aramis, d'Artagnan zostali politycznymi przeciwnikami i są zmuszeni walczyć z sobą. Zmieniła się też sytuacja polityczna XVII-wiecznej Francji. Rządzi regentka Anna Austriaczka, natomiast miejsce Richelieu zajął ambitny kardynał Mazarin. D'Artagnan i Portos pomagają stronnictwu królewskiemu, Aramis i Atos popierają frondę i bunt paryżan. Pojawia się skrytobójczy mściciel Milady Winter, podążając trop w trop za czterema bohaterami. Różnice poglądów nie wpływają jednak na przyjaźń, jaką przysięgli sobie muszkieterowie, choć z pewnością oddziałują na zawrotne tempo ich przygód.

"Biała Bogini" powstała między dwoma najbardziej znanymi dziełami tego angielskiego twórcy: powieścią "Ja, Klaudiusz" i "Mitami greckimi". Jest badaniem historycznym opartym na "natchnieniu poetyckim", badaniem nienaukowym w zwykłym sensie, lecz tym bardziej przez to fascynującym. Graves wysuwa kontrowersyjne hipotezy, które nadają jego dziełu wprost sensacyjny charakter. Czytelnik wraz z autorem tropi ślady domniemanej tytułowej bogini w obrzędach i mitach starożytnej Irlandii i Brytanii, odkrywa tajemnice "zaszyfrowane" w ówczesnych tekstach poetyckich, a nawet galickim alfabecie.