Ponownie zaczynać - Volver a empezar - José Luis Garci (1982).avi

Głównym bohaterem jest pisarz, Antonio Albajara (Antonio Ferrandis), który właśnie otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Zamiast jednak ze Sztokholmu polecieć do San Francisco, gdzie mieszka, odwiedza rodzinne miasto, Gijon w hiszpańskim regionie Asturia. Po raz pierwszy od dekad. Bohater żegna się z życiem (jest chory na raka). Wraca do swego ukochanego miasta, do ukochanych przyjaciół, z którymi los go rozłączył, do kobiety, którą kochał. Ona zresztą nic nie wie o jego chorobie, ma więc nadzieję, że może uda im się „zacząć od nowa”. Ale film pokazuje, że jednak nie da się nadrobić straconych lat, wejść - po długiej przerwie - do tej samej rzeki. Prawa czasu, prawa biologii są nieubłagane. Nie ma jednak w tym stwierdzeniu goryczy, jest jedynie smuteczek. Chwila refleksji nad tym, co by było, gdyby życie potoczyło się inaczej. Nasz bohater i Elena przeżywają cudowny romans (miłość starszych państwa to rzadki temat w kinie), któremu smaku i intensywności dodają właśnie dekady rozłąki. Gdyby historia potoczyła się inaczej, gdyby weszli w związek małżeński, kto wie, czy by się dzisiaj jeszcze kochali. Film Garci zupełnie pozbawiony jest tonu oskarżycielskiego, żądzy rozliczeń z przeszłością ( i to go odróżnia np. od polskich filmów odwołujących się do czasów PRL-u). Spogląda z tęsknotą wstecz, żałuje tego, co się nie stało, a stać mogło, ale jednocześnie powiada, że póki żyjemy, zawsze możemy zacząć tańczyć beguinę. Nawet jeśli będzie to krótki taniec, po którym czeka nas już tylko… Oczywiście, Nagroda Nobla.
(Bartosz Żurawiecki)
Oscar za najlepszy film zagraniczny.