Javier Cercas - Żołnierze spod Salaminy.djvu

Albert Sánchez Piñol - Chłodny dotyk

Na zagubioną wysepkę w rejonie Antarktydy przybywa z roczną misją meteorolog - irlandzki bojownik, który pragnie uciec od przeszłości. Jedynym jego towarzyszem ma być na wpół zdziczały, wrogo nastawiony latarnik. Nadchodzi noc i obaj mężczyźni muszą się jednak stać sprzymierzeńcami, jeśli chcą przeżyć. Z wody wyłaniają się bowiem wodne stwory, Citaukowie, przypuszczając okrutny atak. Rozpoczyna się walka na śmierć i życie. Tymczasem w latarni pojawia się przedstawicielka krwiożerczego plemienia, Aneris. Nienawiść, strach i namiętność splatają się ze sobą w scenerii zimnej, nagiej, atlantyckiej wyspy. Zacierają się granice między barbarzyństwem a cywilizacją, tracą wyrazistość utarte pojęcia obcości i bliskości, rozumu i pasji. Na nowo trzeba określić cechy, które przesądzają o ludzkiej kondycji i zrewidować swój sposób postrzegania rzeczywistości. Powieść tę krytyka próbuje zaliczyć do gatunku fantasy lub szuka jej korzeni w dziewiętnastowiecznej literaturze przygodowej, sam autor zaś odżegnuje się od pochopnych klasyfikacji, podkreślając pierwszorzędne znaczenie motywu obcości, niezrozumienia, niemożności nawiązania relacji między ludźmi. Ostatecznej oceny dokonają czytelnicy, którym lektura dostarczy bez wątpienia intensywnych doznań. Z wrażenia chłodnego dotyku naprawdę trudno się otrząsnąć. Format: PDF + DOC + DJVU

Roberto Pazzi - Konklawe

Zmarł papież. Trwa konklawe. Mijają dni, tygodnie i miesiące, jednak z komina Kaplicy Sykstyńskiej nie wydobywa się biały dym. Powoli wierni, a nawet media tracą zainteresowanie obradami... Tak dzieje się do chwili, kiedy opinią publiczną wstrząsają dziwne informacje, docierające zza murów papieskiej stolicy: dwóch kardynałów zmarło w niewyjaśnionych okolicznościach, a dwóch innych próbowało uciec. Doniesienia gazet nie pozostawiają wątpliwości, że za kulisami konklawe doszło do czegoś bardzo złego... Pazzi z niezwykłym wyczuciem dozuje napięcie, łącząc elementy thrillera z głęboką refleksją nad współczesnym społeczeństwem, a także miejscem religii w dzisiejszym świecie. "Konklawe" to również zręcznie nakreślona przypowieść o determinującej mocy wiary, władzy i samotności w życiu człowieka.

Robert Musil - Trzy kobiety

Tom nowel „Trzy kobiety” zajmuje w twórczości pisarza osobne miejsce. Osobne dlatego, że w tych trzech nowelach autorowi chodzi wprawdzie o wydobycie ich filozoficznego i mistycznego sensu (erotyka zawsze mu się z mistyką kojarzy), co widać najwyraźniej w rozgrywającej się między historyczną rzeczywistością a średniowieczną legendą „Porugalce”, lecz cel swój osiąga bez posługiwania się elementami eseistycznymi. Musil tu po prostu opowiada, każdorazowo rozwija znakomicie spointowaną akcję, wprowadza niewiele motywów i stosunkowo sporo żywych scen, dostrzega w większym stopniu niż w innych dziełach zewnętrzny kształt i urodę świata i subtelnym pędzlem maluje jakże plastyczne sylwetki tytułowych bohaterek: wzruszającej i bezbronnej Tonki, pełnej chłopskiej godności i naturalności Grigii i egzotycznej Portugalki...

Sándor Márai - Sindbad powraca do domu

Literatura węgierska miała swojego czarodzieja, który jak nikt inny opisał atmosferę na Węgrzech w ostatnich dziesięcioleciach Monarchii, aurę Budapesztu, a także małych miasteczek i wsi węgierskich, pokazał rozmaite szalone figury, dziwne i zachwycające typy, słowem stworzył świat gęsty, ni to ze snu, ni to z jawy, i w licznych utworach opowiedział o nim z czułą ironią, w charakterystycznym stylu, który rozpoznajemy od pierwszych zdań tekstu. Tym czarodziejem był Gyula Krúdy, mistrz i wzór literacki Sándora Máraiego, który po śmierci pisarza oddał mu nieśmiertelny hołd przedziwną, piękną książką uciekając się do stylu mistrza, opisał ostatni dzień jego życia. Niby nie dzieje się w ciągu tego dnia nic szczególnego, mija tylko życie ale jednocześnie w swoich smakach, barwach i zapachach ożywają na kartach powieści dawne, czarodziejskie, niemal baśniowe Węgry. Wraz z odejściem Krúdyego-Sindbada zniknął na zawsze tamten dawny świat, który Sándor Márai pożegnał książką pełną zniewalającego uroku.

Ivo Andrić - Dom na odludziu

Zbiór opowiadań