010. Osoby - Arnswalde NM (zdjęcia, karty, notgeld...) - arenswalde

143 KB
8 cze 21 17:02

001. RITTER.jpg

AK Arnswalde - Turnverein Ritter beim Stabhochspringen 20-er-Jahre

125 KB
8 cze 21 16:29

001. Wilms.jpg

Wilms Robert, 1824 ArnswaldeNeumark-1880 Berlin Chirurg Orig.Holzstich v.1880

179 KB
12 lis 20 11:29

001. Abraham Leo.jpg

Ur. 21.08.1883 w Sellnow (Zieleniewo)
Zginął 12.01.1943 r. obozie koncentracyjnym Auschwitz, w komorze gazowej.

199 KB
8 cze 20 15:16

001. Claude Victor-Perin, diuk de Belluno. 3.jpg

Strona przedstawiająca moment wymiany marszałków 20.02.1807 r.
Przypadkowo wzięty do niewoli 12.01.1807 r. marszałek Victor został wymieniony na Bluechera, który był wzięty do niewoli francuskiej pod Ratkau (oklolice Lubeki) od listopada 1806 r. (konkretnie 7 listopada).
Jest tez obraz zatytułowany “Blücher surrenders near Ratkau, 7/11/1806” autorstwa Carla Roechlinga.

492 KB
20 gru 17 16:27

001. Claude Victor-Perin, diuk de Belluno. 2. Das Erste Garderegiment zu Fuß 1806 - 1918.jpg

010. Osoby - 001. Claude Victor-Perin, diuk de Belluno. 2. Das Erste Garderegiment zu Fu 1806 - 1918.jpg

Zdjęcie z obszernej strony http://www.erstes-garderegiment.de/Geschichte/Geschichte4.htm opisującej dzieje Das Erste Garderegiment zu Fuß

W dalszej treści jest ten obraz z opisem: Fahnenweihe beim Bataillon Garde zu Fuß im Schloßhof zu Königsberg am 24.04.1808, Gemälde von Prof. Richard Knötel

Do tego treść m.in. :
Die 1. Kompagnie bringt die Fahnen weg, die andern drehen in der Junkerstraße. S.M. haben Allergnädigst die Grenadier Friedrich Sachs von der 2. Kompagnie und Karl Lehman und Mathias Pochentin von der 3. Kompagnie die Verdienstmedaille verliehen, ersten wegen sein Wohlverhaltens in Fahrwasser während der Belagerung von Danzig, dem Grenadier Karl Lehmann bei Arnswalde und Pochentin bei der Belagerung von Kolberg.

Am 24.04.1808 wurden also auf dem Schloßhof in Königsberg wie beschrieben die 4 Fahnen für das Bataillon Garde zu Fuß geweiht. Das ganze Bataillon versammelte sich hierzu wiederum im Schloßhof und Feldprobst Röckner hielt die Einweihungsrede. Darauf verlas der Regiments-Quartiermeister die Kriegsartikel und nahm dem Bataillon den Treue-Eid ab. Nach einem dreimaligen Lebe-Hoch auf den König wurde nach dem Fahnentrupp abmarschiert. Der König verlieh mehreren Grenadieren, welche die Belagerung von Danzig mitgemacht hatten, die Medaille. Grenadier Sachs hatte bei Danzig einen französischen Obristen gefangen genommen und eine Kanone erbeutet, die aber stehen bleiben mußte. Grenadier Lehmann nahm zusammen mit 10 anderen Ranzionierten bei Arnswalde den französischen General Victor gefangen ohne ihn zu plündern. Grenadier Pochenthin befreite bei Kolberg während des Sturmes auf den Wolfsberg einen schon gefangenen preußischen Offizier.

1,1 MB
13 cze 16 8:55

1113.4 Дубиньчук Андрей Варфоломеевич.JPG

DUBIŃCZUK ANDREJ WARFOŁOMIEJEWICZ

Szeregowy. Ur.w Волынская обл., Турийский р-н, Маковический с/с, w 1901 r.
Służył w 12 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej
Zginął 04.02.1945. Pochowany pierwotnie w д. Цаттен (Zatom, bratnia mogiła w centrum przy drodze).
Obecnie pochowany w mogile 113.
Podobizna z pomnika.

1,1 MB
3 cze 16 18:10

1056. 00. Павлов Никифор Михайлович.jpg

PAWŁOW NIKIFOR MICHAJŁOWICZ

BOHATER ZWIĄZKU RADZIECKIEGO

Ur. 15.06.1913 r. we wsi Николаевское, okolice rejonu Дорогобужский, okręg Smoleński.
Zmarł 07.02.1945 r. w wieku 31 lat.

Po zakończeniu nauki ( dwie klasy) pracował w rodzinnym skromnym gospodarstwie rolnym. Gdy trochę podrósł, pracował też jako parobek u bogatych gospodarzy Jego ojciec zginął na froncie w czasie I Wojny Światowej. Rodzina ciężko wiązała koniec z końcem.
W 1939 r. ukończył Smoleński Instytut Pedagogiczny i rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole wiejskiej. W październiku 1939 r. został powołany do wojska. w roku 1941 walczył jako partyzant w oddziale ,,Ураган".
W październiku 1944 r. jako st. sierżant został naczelnikiem radiostacji drużyny
łączności 37-go Pułku Strzeleckiego 12-tej Dywizji strzeleckiej 1-ej Armii Uderzeniowej 3-go Frontu Przybałtyckiego.
Nocą 13 na 14 października 1944 r. będąc w składzie oddziału przodowego przeprawił się przez rzekę Dwinę w okolicy Rygi w wziął udział w walkach o przyczółek na brzegu korygując ostrzał radzieckiej artylerii. Zajmując miejsce poległego strzelca zastrzelił ponad 25 żołnierzy i oficerów przeciwnika. W krytycznym momencie trzykrotnie wzywał przez radio ogień artylerii na swoje pozycje.
,,MEDAL ZA ODWAGĘ" otrzymał za uratowanie życia dowódcy po odrzuceniu granatu, który upadł blisko w okopie.
Wyższy medal nazywany ,,BOHATEREM CZERWONEJ GWIAZDY otrzymał za jeden z najdzikszych bojów, który miał miejsce 14.10.1944 r. w trakcie przekraczania rzeki w rejonie Rygi.
W DOROGOBURZ jedna z ulic nosi jego imię. Na jednej ze stron napisano, że zarówno ordera jak i odznaczeń nie przekazano rodzinie. Znajdują się one na Krymie.

Poległ w boju 07.02.1945 r. blisko ,,села Крецщик (ныне город Хощно в Польше)"

Na wielu rosyjskich stronach internetowych napisane jest, że pochowano go w mogile nr. 8. W wykazie polskim, str. 76, odręczny drugi wpis wyraźnie figuruje mogiła nr. 56. Jednak na żadnym z tych pomników nie figuruje jego nazwisko, podobnie jak pozostałe wpisane obok odręcznie. Wiec na pewno to będzie mogiła nr. 56

205 KB
1 cze 16 17:20

1038. 10. Вершинин Дмитрий Семенович.jpg

WIERSZYNIN DMITRI SEMENOWICZ
1911 - 10.02.1945

http://lib-avt.ru/kraevedenie/texts/ushli-dva-syna-na-voynu-prishel-odin

Skromne informacje.
Jeden z dwóch braci, on zginął, drugi przeżył wojnę i wrócił do domu.
W liście napisanym niedługo przed śmiercią pisze m.in., że był zwiadowca.
,,.. Я разведчик, и должен быть смелым, бойким и веселым, но все же, можно признаться, что иногда на сердце тяжело, печально. "

12 KB
26 sty 16 15:15

1000. Попов Степан Сергеевич.jpg

POPOW STIEPAN SERGIEJEWICZ

Ur. 09.05.1905 r. w Архангельская обл.Приморский р-н. д.Солза.
Zamieszkały w д.Солза Приморский р-н Архангельская обл.
Żona : Попова Пелагея Васильевна.

Mobilizowany 29.06.1941 r. w Приморским РВК
Sierżant, dowódca миномётного расчёта 164СП, 33СД.
Służył w 1 Белорусский фронт (2 формирования).

Odznaczony dwukrotnie medalem ZA ODWAGĘ, dwukrotnie orderem CZERWONEJ GWIAZDY oraz pośmiertnie orderem WOJNY OJCZYŻNIANEJ drugiego stopnia.

77 KB
26 sty 16 14:48

1000. Цымпов Антон Федорович.jpg

CYMNOW ANTON FEDOROWICZ

Ur. 1904 r. село Николаевка Дрокиевского района Сорокского уезда Молдавской ССР (ныне село Ильичевка Флорештского раиона Республики Молдова).
Zamieszkały w село Николаевка Дрокиевского района Сорокского уезда Молдавской ССР (ныне село Ильичевка Флорештского раиона Республики Молдова).
Żona Цымпова Анастасия .

Mobilizowany 27.10.1944 r. w Дрокиевский РВК Сорокского уезда Молдавской ССР.
Strzelec 89 сп 23 сд.
Służył m. in. w 1 Белорусский фронт (2 формирования), 23 стрелковая Киевско-Житомирская Краснознаменная орденов Суворова и Кутузова дивизия (2 формирования), 89 стрелковый Варшавский Краснознаменный корпус.
Стрелок 89 стрелкового Лунинецкого ордена Суворова полка 23 стрелковой Киевско-Житомирской Краснознаменной ордена Кутузова II степени дивизии красноармеец Цымпов Антон Федорович погиб в бою 8 февраля 1945 года.
Pochowany był w Нойкёртнитц, в районе города Дойч Кроне, Померания, Германия (ныне н.п. Нова Корытница гмины Келпино).

45 KB
26 sty 16 14:33

1000. Блинов Александр Иванович.jpg

BLINOW ALEKSANDR IWANOWICZ

Блинов Александр Иванович
Ur. 1917 r., okręg Smoleński, rejon Bariatnicki, wieś Kerson.
Zamieszkały: запорожская обл акимовский р-н с.н-даниловка.
Mobilizowany w sierpniu 1938 r.
Dowódca oddziału strzelców.
Służył w 212 стрелковая Кричевская Краснознаменная орденов Суворова и Кутузова дивизия (2 формирования).
Zginął 15.02.1945. Pochowany w Zamęcinie.

129 KB
22 sty 16 10:54

1125. Натанзон Григорий Моисеевич.jpg

NATANZON GRIGIRIJ MOJSEJEWICZ
1919 - 25.03.1945 od ran.
Mogiła nr. 125

http://jmemory.org/Show_Details.asp?num=48059

Натанзон Григорий Моисеевич
1919 - 1945(СЕИВВ-10;Ф10-17-8) )ОБД)
Урож.: г.Проскуров, Каменец-Подольская обл., Украина. Призв.: Проскуровский РВК. Ст. лейтенант, пом. нач. штаба 1113 сп 330 сд, п/п 73966. Умер от ран 25.03.1945.
Захоронен: г.Хощно, мог. 125, воев. Гожув, Польша. /ЦАМО, ф.33, оп.11458,д.756, л.69; СЕИВВ/

1,1 MB
15 gru 15 18:01

1032. 3. 2. KOSTIENKOW NIKOŁAJ FROŁOWICZ.jpg

Dokument z dnia. 11.05.1975 wystawiony przez Naczelnika Archiwów Ministerstwa Obrony ZSRR o ustalenie losów żołnierza. Tu jest napisane, że był starszym sierżantem.

111 KB
15 gru 15 16:10

1032. 3. 1. Костенков Николай Фролович.jpg

KOSTIENKOW NIKOŁAJ FROŁOWICZ

Ur. 1912 r. we wsi Старая Буда, okolice Smoleńska. Po ukończeniu szkoły pracował w kołchozie. W 1932 r. ożenił się z młodszą o rok Агриппине. Żyli w trudnych warunkach z rodziną Nikolaja (jego ojciec nie żył, a jej ojciec z dwoma siostrami po ślubie wyemigrował na Syberię, jej matka zmarła, gdy miała 5 lat). Zdani na siebie pracowali od rana do wieczora: budowali, siali, prali, szyli...Wkrótce zabrali go do wojska na wojnę z Niemcami a także z Finlandią. W domu została żona z dwójka dzieci. Po powrocie 03.09.1939 r. przenieśli się na Syberię w pobliże jej rodziny, do Нижнеудинск. Tu rozpoczęli budowę domu, ale nie skończyli, gdyż rozpoczęła się wojna. Wiosną 1942 r. Wyruszył na front zostawiając żonę z córką, 5-letnim synem i kilkumiesięczną córką. W gazecie "Известия" pisali o jego wojennych zasługach: "Отличился в недавних боях наводчик орудия (celowniczy) сержант Н.Ф. Костенков - бывший рабочий одного из заводов в г. Нижнеудинске (Иркутская область). Прямой наводкой он подбил (zniszczył) немецкий танк "Тигр". В этот день Н.Ф. Костенков участвовал в отражении 14 контратаках противника". Zona była dumna z męża, często dostawała listy, ostatni otrzymała w lutym 1945 r., potem nic, cisza. Przyszedł list od dowódcy 1183 СП, podpułkownika Смекалина, że poległ w bojach 20.02.1945 r. Za wzorcowe wypełnianie zadań bojowych został odznaczony ORDEREM CZERWONEJ GWIAZDY Nr. 348741 oraz medalem ZA ODWAGĘ. Rozkazem głównodowodzącego marszałka Związku Radzieckiego, towarzysza STALINA z dnia14.01.1944 r.za udział w walkach o wyzwolenie miasta Калинковичи był wyróżniony listem dziękczynnym. Prezydent ZSRR M. GORBACZOW na prośbę żony wysłał jej książeczkę odrerowa serii MN nr. 097659 bez orderu. Jednak nie było znane, gdzie został pochowany.
Żona zmarła w wieku 93 lat nie wychodząc ponownie za mąż i nie wiedząc, gdzie jest on pochowany. W zapiskach pułku znaleźli, że w tym czasie, kiedy on zginał pułk (1183 стрелковый полк 356 стрелковой дивизии ) prowadził walki na północno-zachodnich obrzeżach Регентин, na drodze do Альтхютте. Doszukali się tez, że był pochowany w Вардан (Wardyń).

Dane z archiwów Елены Ивановны Яблочкиной - wnuczki Николая Фроловича Костенкова, a także na podstawie wspomnień jego młodszej córki Тамары Николаевны Яковлевой.

Pochowany w mogile nr. 32, poz. 3 pod błędnym nazwiskiem KOSLIENKOW M. F. sierżant. Rodzina dopiero w tym roku (2015) poznała fakty.

4,2 MB
22 paź 15 17:26

1040. 17. Ганеев Исмал Ганеевич.jpg

GANIEJEW ISMAŁ GANIEJEWICZ

ze strony http://podvignaroda.ru

Fotografii brak.

Ur. w 1916 . w: Татарская АССР, Балтасинский р-н, д. Болташно.
Starszy sierżant. Narodowosć: Tatar. W Armii Czerwonej od marca 1941 r. Ostatnie miejsce służby: 858 BAO (Batalion Obsługi Lotnictwa).
Umarł od ran 01.6.1945 r. Pochowany na cmentarzu w Choszcznie, mogiła nr 140, poz. 17.

Listem nagrodnym z dnia 30.10.1944 przez Dowódcę 858 BAO, ANUCZKINA przedstawiony był do wyróżnienia medalem ZA ODWAGĘ.
Dwukrotnie ranny: pierwszy raz (ciężko) podczas bombardowania w okolicy Mińska 29.06.194 r. będąc pomocnikiem dowódcy piekarni chleba w 18-tej dywizji Strzeleckiej. Po wyleczeniu służył w 75 Gwardyjskim Pułku Strzeleckim, 26-tej Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej.
Drugą ranę (lekką) otrzymał 6.08.1944 r. w czasie ataku na froncie Kalininskim w rejonie miasta Pogorełoje będąc sierżantem drużyny 75-go Gwardyjskiego Pułku. Po wyleczeniu od 25. 09.1942 służył w 858 BAO jako dowódca stołówki.

156 KB
16 wrz 15 18:53

1036. 10. Каминский Петр Ипрянович ( Илларионов ич).jpg

KAMINSKI PIOTR IPRIANOWICZ (lub ILLARIONOWICZ)
Каминский Петр Ипрянович
ze strony obd.memorial.ru

Каминский Петр Илларионович
ze strony pomni.is74.ru

Tekst i fotografia ze strony http://www.pomni.is74.ru/person/50329....:

Мл. лейтенант командир СТРЕЛКОВОГО ВЗВОДА 1266 стрелкового полка 385 сд 49 армии 2 БЕЛОРУССКОГО фронта, член ВКПб, призван Троицким РВК Челябинской обл. Ранен 24 апреля 1945 г. Умер от ран 15 мая 1945 г. (Восточная Померания - Германия), похоронен - Арнсвальде (ныне польский город Хощно), центральное кладбище могила № 39.
28 мая 1945 г. награжден Орденом Красной звезды (посмертно).

I pomyłka. Pochowany on jest w mogile nr. 136, pod pozycją 10. W reszcie tekstu tez są różnice. Jednak to jest ta sama osoba.

83 KB
8 wrz 15 15:50

1038. 19. КАРПОВ ЕГОР МИХАЙЛОВИЧ.jpg

KARPOW JEGOR MICHAJŁOWICZ

Ze strony internetowej http://polkmoskva.ru/people/692635
Urodzony w ,, Калужская обл.,Жиздринский р-н, д. Одель" 1900 r.,
zgon od ran 07.05.1945 r.
,,Егор Михайлович прошел путь до Польши, в мае 1945 года скончался от ранений,захоронен в г. Арнсвальд на военном кладбище,могила №6 "
I tu jest błąd na stronie internetowej, gdyż pochowany jest w mogile 138, pod pozycją 19. podejrzewam więc, że i zawarta tu data jego zgonu (04.05.1945) może być niezgodna. Poza tym WSZYSTKO zgodne.

35 KB
18 lip 15 13:24

1000. Долотказин Мухаметша Ибрагимович.jpg

DOŁOTKAZIN MUCHAMETSZA IBRAGIMOWICZ
A oto co obok zmieszczonego zdjęcia pisze m.in.jego brat, Карим Долотказин, Республика Мордовия, to jest skrót:
W trzeciej dekadzie maja 1985 r. po otrzymaniu dokumentów z Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca pojechałem do miasta Choszczno w Polsce na grób mojego brata... Myśli wracają do mojego dzieciństwa. Brat i jego koledzy z klasy opowiadali jak interesujące są zajęcia z wychowania fizycznego i szkolenia wojskowego, jak zaliczali testy......Nie można było oderwać oczu od bajecznie interesującej figury «Ворошиловский стрелок» i innych, które brat przyniósł ze szkoły. Uczniowie i młodzież z kołchozu z takim entuzjazmem śpiewali różne pieśni. Wydawało się, że dzwięki ich melodii nigdy się nie skończą. W czerwcu 1941 r. wesołe pieśni skończyły się. Do kraju przyszła wojna i bieda. Wszyscy ludzie radzieccy pełną piersią ruszyli bronić ojczyzny.
Muchametsza w 1941 r. ukończył gimnazjum w Bolszoj Polianie. Miał 17 lat (urodził się 22.12.1924 r.). W klasie brat był najmłodszym lecz zdolnym uczniem. Na piętnaście przedmiotów miał dziewięć ocen DOSKONAŁYCH i sześć DOBRYCH. Uczył się też niemieckiego.
Kochał muzykę. W specjalnym zeszycie zapisywał rosyjskie i tatarskie pieśni ludowe. Interesował się też polityka. Zbierał pocztówki z piosenkarzami i artystami. Mógł zostać nauczycielem, lekarzem, oficerem czy inżynierem, ale jemu, szeregowemu desantowcowi przeznaczone było umrzeć za ojczyznę.
Na początku lipca 1942 r. przyszła wiadomość. Razem z matką i siostrą poszliśmy odwiedzić brata0 .W Кадошкине dołączyła do nas starsza siostra z mężem (oni tam pracowali). Brygadzista Ismail, który w I wojnie stracił nogę, zaproponował podwiezienie koniem, ale brat odmówił mówiąc, że w kołchozie jest dużo pracy i koń tu jest potrzebny. Do przejścia mieliśmy 8 kilometrów przez wysoką górę.
Brat ze swoimi kolegami najpierw udał się do biura wojskowego a my w tym czasie obserwowaliśmy przejeżdżające przez stację pociągi. W stronę Moskwy wiozły one czołgi, działa, samoloty a w powrotną rannych na leczenie.
Po obiedzie pożegnaliśmy się z bratem i wróciliśmy do domu. ,,Nie płacz matko, siostry, bracie. Zwyciężymy faszystów i wrócimy do domu". To były ostatnie słowa jakie usłyszałem od brata. W przeciągu trzech lat przyszło od niego kilkadziesiąt listów, które wielokrotnie czytaliśmy. Pisał, że z dużą nienawiścią walczą z faszystami. Kilka listów przyszło ze szpitala, gdzie trafił lekko ranny. Po powrocie na front dalej walczył.
W kwietniu otrzymaliśmy list ze szpitala. To był ostatni list. Brat umierał od ciężkich ran. W słoneczny majowy dzień graliśmy na trawie. Przez okno usłyszałem płacz matki. Wbiegłem do domu i zobaczyłem matkę siedzącą na krześle z jakimś dokumentem w ręku, obok stała płaczące siostra. Matka z trudem powiedziała «Сынок, умер твой старший брат. Больше никогда не вернется домой». Niedawno temu w czasie jesiennego siemu na kołchozowym polu zginął ojciec.
Ze łzami w oczach wybiegłem na ulicę. Chłopiec o imieniu Zafir objął mnie i powiedział ,, Nie płacz, przecież jesteś mężczyzną"... On pocieszał mnie a jego ojciec, Hassan leży w bratniej mogile gdzieś pod Smoleńskiem..............

129 KB
14 maj 15 10:16

1071. 6. Гнеушев Георгий Михайлович.jpg

GNIEJSZEW GEORGII MICHAJŁOWICZ
Гнеушев Георгий Михайлович

Sierżant. Żołnierz 80-go Korpusu Strzeleckiego 1899-go Pułku Artylerii (Samobieżnej) 61-ej Armii 1-go Frontu Białoruskiego (w oryginale to brzmi tak:80-й срелковый корпус 1899-го самоходно-артиллерийского полка 61-й Армии 1-го Белорусского фронта).

Słowa jego wnuka ze strony internetowej //polk.inter.ua/

Luty 1945 r. Korpus, w którym walczył mój dziadek zbliżał się do miasta Arnswalde. Rozpoczął się atak i silny opór Niemców. Przy jednym z dział samobieżnych był mój dziadek. Podczas jednego z ataków w działo, przy którym on był, uderzył pocisk i dziadek został ranny w pierś i oczy. W czasie wycofywania rannych z miasta w stronę nizin ,,Фридерикенфельде" (Frederikenfelde, obecnie Stawin), znaleźli się pod ostrzałem. Strzelano z karabinu maszynowego, z kościelnej dzwonnicy. Dziadek dostał w pierś i został zabity.
Zdarzenie to miało miejsce 14 lutego 1945 r., całkiem blisko przed dniem zwycięstwa. Dziadek został pochowany w Polsce, w Choszcznie. Przez wiele lat rodzina nie znała, gdzie został pochowany, ale w latach 80-tych dzięki pomocy Czerwonego Krzyża udało się znaleźć jego grób.

Znalazłem. Cmentarz Wojenny Żołnierz Armii Czerwonej, mogiła nr. 71, poz. 6.

Wg wykazu rosyjskiego został on najpierw pochowany przy trasie Choszczno -Zamęcin , a następnie ekshumowany i pochowany na tym cmentarzu. Aczkolwiek tu jest data śmierci 14.02.1945.

1,7 MB
6 maj 15 14:48

1000. Травкин Алексей Григорьевич. 2.jpg

Dokument (list) przedstawiający Trawkina do ORDERU WOJNY OJCZYŻNIANEJ za walki w rejonie Arnswalde wystawiony 18 marca 1945 r.

Ze strony internetowej www.podwignaroda.ru/

475 KB
6 maj 15 13:52

1000. Травкин Алексей Григорьевич. 1.jpg

TRAWKIN ALEKSIEJ GREGORIEWICZ
Травкин Алексей Григорьевич

Ur. 1902 r. Костромская обл., Сусанинский р-н, д. Починок
St. leutnant.
Służył w 885 Pułk Artylerii 311 Dywizji Strzeleckiej

Brał udział w walkach z niemieckimi tygrysami w rejonie miasta Arnswalde jako dowódca 4-tej baterii ogniowej.
Opisywany jako mężny oficer na pierwszej linii walk.
Jego bateria otworzyła ogień do kontrnacierających w jego stronę czołgów. Zniszczyli dwa czołgi załamując kontratak.
Następnego dnia także odpierał ataki niemieckich czołgów będąc na pierwszej linii walk. Strzelał z działa w stronę czołgów i nacierającej piechoty.
Ranny w tym czasie nie odszedł od działa, lecz dalej kontynuował walkę do momentu, kiedy atak Niemców całkowicie się załamał. Dopiero wówczas na rozkaz dowódcy baterii (zabitych zostało 95 Niemców i zniszczone 3 wrogie karabiny maszynowe) został odesłany na tyły.
Odznaczony ORDEREM CZERWONEJ GWIAZDY - 31.01.1945
Za walki w rejonie Arnswalde przedstawiony do ORDERU WOJNY OJCZYŻNIANEJ II stopnia (dokument potwierdzający poniżej)
Służbe w wojsku zakończył 13.03.1946 r.
Umarł mając 48 lat.

Ile jest w tym prawdy, to on sam najlepiej wie.
Czytało się to ciekawie.
Na zdjęciu z prawej Trawkin ze swoją baterią (raczej pierwszy z lewej).

0,8 MB
3 lut 15 9:56

001. Wendt.jpg

Napis na rewersie:
,,... na pamiątkę mojej imprezy urodzinowej 27 stycznia 1913 w budynku ,,Heino Wendt"
Arnswalde
Friedel Jehrmann

325 KB
29 gru 14 18:50

001. Seewald Richard.jpg

Richard Seewald.

315 KB
29 lip 14 12:38

001. Wilms.jpg

Wilms Robert Friedrich

Zmarł w wyniku pooperacyjnej infekcji. Pochowany został w Berlinie na Friedchof II Jerusalems-und Neuen Kircheengemeinde w kwaterze I G4 w grobie honorowym.
Relief jego postaci w mundurze opatrującego rannego żołnierza został umieszczony na Berliner Siegesaueule. To tez jest bardzo duże wyróżnienie.

181 KB
3 cze 14 10:00

001. Von Mueffing.jpg

Baron Hans-Bruno Von Mueffing.

U-2545 należał do XXI flotylli okrętów. Zwodowany był 20.11.1944 r. w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu. Jako okręt szkoleniowy nie odbył żadnego patrolu bojowego. Służbę zakończył 03.05.1945 r. w Kiel.

28 KB
2 cze 14 10:50

001. Bayer.jpg

Istniejący nadal grób Otto Bayera w Żeńsku, autora SCHNITTERIN.

306 KB
25 maj 14 18:48

001. Fliess.jpg

Wilhelm Fliess

286 KB
23 maj 14 13:19

001. Von Kessel.jpg

Mortimer Von Kessel.

Urodził się w Arnswalde. Od 1914 r. był oficerem zawodowym niemieckiej kawalerii. W listopadzie 1918 r. objął dowództwo 8 Pułku rozpoznawczego w Lueben (Lubin w woj. dolnośląskim). Pułkiem dowodził w ramach 3 Dywizji Lekkiej w Kampanii Wrześniowej 1939 r. W listopadzie 1942 r.otrzymał awans na stopień generała majora. W maju 1943 r. objął dowództwo 20 Dywizji pancernej i z tą jednostką walczył na froncie wschodnim. W grudniu 1943 r. otrzymał awans na stopień generała porucznika. Pod koniec wojny dowodził VII Korpusem Pancernym w Prusach Wschodnich. W marcu 1945 r. został awansowany do stopnia generała wojsk pancernych. Za walki w obwodzie Witebskim na froncie wschodnim odznaczony został Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. Za działania w trakcie sowieckiej letniej ofensywy 1944 r. odznaczony został Liśćmi Dębu do Krzyża Rycerskiego. Dostał się do niewoli. Zmarł 11.08.1981 r. w Goslar. Pochowany wraz z żoną Dorothee i pochowany na cmentarzu na Hildesheimsttrasse.

410 KB
23 maj 14 12:16

001. Damman.jpg

Hans Dammann.

192 KB
21 maj 14 13:43

001. Luise.jpg

Koenigin Luise.

Ujęcie z rynku, południe.