Sokole Oko 01 - Pogromca zwierząt - James Fenimore Cooper.pdf

Odcięty od głównej armii cesarza Charlisa i zamknięty w fortecy na wrogim terytorium Hardornu, książę Tremane musi walczyć o życie własne i podległych mu żołnierzy. Sytuację utrudniają gwałtowne i groźne magiczne burze, które pustoszą kraje i powodują naturalne zakłócenia. W odległym Valdemarze adepci magii i uczeni szukają sposobu na powstrzymanie burz, dopóki sojusz z Karsem gwarantuje bezpieczeństwo. Dla Karala i An'deshy wyprawa po magiczną broń do wieży Urth na Równinach staje się podwójnym wyzwaniem. Stawką w grze jest nie tylko ich przyjaźń, ale i ocalenie państw sojuszu.

Czy istnieje miłość absolutna? Czy kocha się na wiele różnych sposobów? Szalenie, namiętnie, bezgranicznie, nieustająco i dalej, aż starczy sił i możliwości? Tyle odpowiedzi, ile w ludziach miłości. A może istnieje gotowy „wzór na miłość ”? Kochamy zrównoważenie, czasem w ciszy i bez wzajemności, bywa jednak, że niepostrzeżenie wpadamy w sidła chorego i destrukcyjnego uczucia, które także skłonni jesteśmy nazywać miłością, mimo że wyniszcza i rani nie tylko nas, ale i otoczenie. A silne, niekontrolowane uczucie w stosunku do członka najbliższej rodziny to również miłość, tylko nieprawidłowa, usytuowana na marginesie społecznej akceptacji. Czy ma szanse przetrwać i zakończyć się dobrze?

Najpierw wyobraź sobie pajęczynę gwiazd. Wyobraź sobie, jak rozciąga się coraz szerzej i szerzej. Przemierzają ją statki. Przepływają informacje. W sercu tej pajęczyny, w jej środku, sercu i umyśle znajduje się gwiazda. To Wspólnota. A potem wyobraź sobie w ogromnym mroku pojedynczy sznur gwiazd, ścieżkę zapraszającą do oddalenia się od tej pajęczyny, ścieżkę, po której mogą podróżować statki. Dalej leży skarb, niewielkie jezioro słońc typu G5, niemal krąg idealnych gwiazd, znajdujących się w bliskim wzajemnym sąsiedztwie. Tędy, powiada to pasemko. Po tak trudnej podróży nagroda. Bogactwo. Surowce. Lecz wzdłuż tego sznura gwiazd napływa szept, cień szeptu, złudzenie szeptu. Pajęczyna gwiazd słyszała już coś takiego. Są tam inni, bardzo daleko, bardzo niewyraźni, nie mający znaczenia dla naszych spraw. Czy powinniśmy byli ich słuchać?

Drugi tom "Trylogii wojen magów". Oto mija dziesięć lat od chwili, gdy kataklizm zabił Urtha, największego maga wśród żyjących, a jego ludzi rozproszył po świecie. Cały rok zajęła im przeprawa przez niebezpieczne ziemie w poszukiwaniu schronienia, a przez dziewięć lat wznosili Białego Gryfa, który stał się ich siedzibą. Jednak będą musieli stawić czoło nieznanym wrogom, pragnącym z a wszelką cenę zniszczyć Białego Gryfa...

Wojowniczka Tarma, należąca do Klanu Jastrzębia nomadów Shin`a`in, była świadkiem mordowania swego klanu przez bandytów.Wyszkolona we wszelkich rodzajach walki, wyrusza w poszukiwaniu zemsty. Urodzona w szlacheckiej rodzinie czarodziejka Kethry uciekła z domu, by znależć azyl w potężnej szkole magii. Osiągnąwszy wysoki stopień wtajemniczenia, zobowiązuje się wykorzystywać swoje zdolności wyłącznie dla dobra ludzi. Nieoczekiwanie zostaje także właścicielką magicznego miecza. I wtedy na jej drodze staje Tarma. Połączone zaklęciem miecza i wolą Bogini, obie podążają na spotkanie przeznaczenia.