Gdy wiatr i deszcz (Bieg lat) - Mirosław Czyżykiewicz.avi
-
1961 - 1963 - Trylogia pionowa -
1963 - Czarny Piotruś -
2019 - Peter Handke -
2020 - Louise Elisabeth Glück -
2021 - Abdulrazak Gurnah -
2022 - Annie Ernaux -
Akira Kurosawa -
Bennett Arnold - Opowieść o dwóch siostrach -
Bergman i teatr -
Billy Wilder -
Brontë Emily -
David Lean -
Do czytania -
Do oglądania -
Du Maurier Daphne -
Dziewczyna w hotelu (1961) -
Dziwne losy Jane Eyre -
Emma (Kate Beckinsale) - 1996 -
Forster Edward -
Galsworthy John -
Gide Andre -
Golding Wiliam -
Hrabal Bohumil -
Ishigura Kazuo -
Jean Gabin -
Koszmar Helen Walker -
Lagerlöf Selma -
Marquez Gabriel Garcia -
Maski (1987) -
Miloš Forman -
Miłosz Czesław -
Moja kuzynka Rachela -
Opowieść o dwóch miastach -
Pięciu mężów pani Lizy -
Pinter Harold -
Prus Bolesław -
Reymont Władysław -
Sartre Jean-Paul -
Sienkiewicz Henryk -
Steinbeck John -
Stendhal -
Szklana menażeria (1950) -
Szołochow Michaił -
Targowisko próżności -
Thackeray William -
Tołstoj Lew -
Wachlarz Lady Widermere -
Władca much -
Woolf Virginia -
Zbrodnia lorda Artura Savile'a
Debiutował w swoim rodzinnym mieście w zespole "Ostatnia wieczerza w karczmie przeznaczonej do rozbiórki". Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1981-83) i Warszawie (1984-87), działał w studenckim ruchu artystycznym. Potem związany przez pewien czas z III Programem PR i programem "Zgryz" Macieja Zembatego.
Pierwsze jego wiersze zostały opublikowane w „Radarze” w roku 1986. W 1995 i 1996 brał udział w koncercie Kraina łagodności na festiwalu w Opolu.
Oprócz pisania własnych tekstów komponuje muzykę do wierszy Josifa Brodskiego, wykonuje też utwory Włodzimierza Wysockiego w polskich tłumaczeniach. Stale współpracuje ze Spotkaniami Zamkowymi "Śpiewajmy poezję" w Olsztynie oraz Studenckim Festiwalem Piosenki w Krakowie.
Artysta jest jednym z przedstawicieli nurtu polskiej poezji śpiewanej. W twórczości prezentuje refleksyjne podejście do życia jako do tematu. Do oceny jego postawy artystycznej reprezentatywne są opinie związane z wydaniem albumu Ave. Zauważono w wykonanych przez niego interpretacjach osobiste widzenie otoczenia, oryginalną publicystykę komentującą teraźniejszość, subtelne erotyki według własnych i cudzych tekstów, dopełnione autoironicznym stosunkiem do własnego nieporadnego wchodzenia w emocjonalną dojrzałość.
Laureat nagród, m.in. FAMA w 1986 i 1987, nagrody III programu PR im. Mateusza Święcickiego w 1990 r., nagrody im. J. Kaczmarskiego (2004 jako pierwszy laureat).