Cuda Jezusa_E03.avi

Autorzy serii, obserwując z bliska produkcję jednego z filmów porno, szukają odpowiedzi na pytania, które każdy chciałby poznać, ale wstydzi się zapytać. Sprawdzają, skąd biorą się pomysły na scenariusze, jak wyglądają castingi i kto bierze w nich udział, w jaki sposób zostaje się gwiazdą porno, i czy taka praca - oprócz pieniędzy - może dawać satysfakcję. Na przykładzie filmu "Debbie Does Dallas Again" twórcy usiłują poznać prawdę o całym pornobiznesie.

Julian Davison wyrusza do Wenecji, która w XVI wieku była jedną z największych potęg handlowych. Opowie, jak mała republika dawała sobie radę podczas wojen z zaprawionymi w boju Turkami.

Alan Howwel Parrot jest jednym z najbardziej znanych hodowców sokołów na świecie. Całe jego życie kręci się wokół tych drapieżnych ptaków, które często stają się przedmiotem nielegalnych transakcji. Alan, bezgranicznie zakochany w swoich podopiecznych, dostrzega także negatywny kontekst ich hodowli. Nazywając sokoły "pierzastą kokainą", porównuje handel nimi do handlu narkotykami. Według niego posiadanie sokoła jest często znakiem rozpoznawczym grup związanych z przemytnictwem, zorganizowaną przestępczością czy terroryzmem. Od lat stara się on zwrócić uwagę służb publicznych na nielegalne aspekty handlu tymi ptakami. Twórcy dokumentu podążają tropem wydarzeń, w których uczestniczyły królewskie dynastie, firmy naftowe, FBI oraz CIA, a nawet ludzie związani z Al-Kaidą, która w opinii Alana często na miejsca spotkań wybiera właśnie obozy sokolników.

Zawiszacy to najmłodsza grupa harcerzy Szarych Szeregów, do której wstępowali chłopcy do 14 roku życia. Podczas okupacji harcerze Zawiszy pełnili służbę pomocniczą. Zgodnie z zarządzeniami sztabu AK zajmowali się oni m.in. dostarczaniem meldunków oraz ratownictwem. Do najbardziej znanej akcji Zawiszaków należała Harcerska Poczta Polowa, która zajmowała się roznoszeniem listów wśród ludności cywilnej. W czasie powstania warszawskiego chłopcy, ryzykując życie, przenieśli około 150 000 listów i paczek.

Opowieść o jednej z największych mistyfikacji we włoskiej historii sztuki. W Livorno, rodzinnym mieście Amedeo Modiglianiego, w 1984 roku, w setną rocznicę jego urodzin, grupa studentów odnalazła kilka rzeźb artysty. Odkrycie zaczęło przyciągać tłumy historyków i krytyków sztuki z całego świata, przekonanych o tym, że odnaleziono zaginione dzieła wielkiego Modi. Z czasem okazało się, że arcydzieła wyszły spod wiertarki dowcipnych żaków jednej z artystycznych uczelni. Studenci wpadli na swój diaboliczny pomysł, wpatrując się w wody Kanału Medycejskiego, do którego czasami trafiały źle ocenione przez krytykę dzieła Modiglianiego.