obsada: Cezary Pazura, Jerzy Stuhr, Dorota Segda, Joanna Pierzak
twórcy: reżyseria: Maciej Ślesicki,
scenariusz: Maciej Ślesicki,
zdjęcia: Andrzej Ramlau,
muzyka: Przemysław Gintrowski
szczegóły: komedia, Polska, 2003, 120 min

Dziesięć osób, pięć kobiet i pięciu mężczyzn, trafia na odizolowaną od świata wyspę, na której znajduje się naszpikowany kamerami dom. Ludzie ci to uczestnicy reality show. Początkowo wszystko przebiega zgodnie z planem. Jednak któregoś dnia jedna z uczestniczek zostaje znaleziona martwa...

Czarek - drobny oszust i fałszywy uzdrowiciel, znalazł się w poważnych kłopotach. Musi uciekać przed zemstą mafii. Nic dziwnego, że informacja o naborze do nowego "reality show" jest dla naszego bohatera prawdziwym zrządzeniem losu. Tak oto Czarek wraz z dziewiątką innych kandydatów trafia do specjalnie wybudowanego Domu - studia tv na samotnej, dzikiej wyspie na jeziorze. Zaczyna się gra między uczestnikami, nawiązują się pierwsze sojusze, konflikty i romanse. Czarek próbuje zdobyć względy najsympatyczniejszej uczestniczki programu - Ali. Program realizuje ambitna Dorota, która zrobi wszystko, żeby namówić uczestników do maksymalnego ekshibicjonizmu. Ponieważ nagroda jest rekordowo duża - wynosi dwa miliony złotych - walka przybiera coraz ostrzejszą formę. Już po kilku dniach mieszkańcami Domu wstrząsa niespodziewana śmierć jednej z uczestniczek. Uczestnicy i widzowie w audiotele zgodnie postanawiają, żeby nie przerywać programu. Ale, jak się okazuje, nie przewidzieli konsekwencji tego "incydentu". Odcięci od świata bohaterowie programu stają w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa. Ktoś morduje uczestników gry, a Czarek, zdemaskowany jako recydywista, jest oczywiście głównym podejrzanym. Sytuacja przypomina "10 murzynków" Agaty Christie i mimo, że kamery śledzą każdy krok uczestników gry, morderca pozostaje nieuchwytny. Na oczach telewidzów trwa wyścig o... życie? Sławę? Pieniądze? Wychodzą na jaw prawdziwe intencje i charaktery uczestników tej osobliwej gry. Czarek, zakochany w Ali, zrobi wszystko, by uchronić dziewczynę przed grożącymi jej niebezpieczeństwami. Show must go on...

"Show" jest filmem obliczonym na oczekiwania współczesnego widza. Szybkie zwroty akcji, zabawne dialogi, wyraziste typy bohaterów - to cechy, które czynią go atrakcyjnym. Podobnie jak w poprzednich filmach, Maciej Ślesicki i tym razem chce nadać opowieści szybkie tempo, a nacisk położyć na relacje między bohaterami. Przewrotka goni przewrotkę, bohaterowie raz po raz zmieniają twarze, a finał zaskakuje wszystkich - tak widzów, jak i bohaterów filmu. Zawsze w swoich filmach łączy gatunki, miesza konwencje. Także i tutaj. "Show" zawiera elementy komedii obyczajowej, sensacyjnej, thrillera, a także korzysta z osiągnięć typowo telewizyjnego gatunku, jakim jest "reality show". Wiemy już, że rozmowy toczone przez uczestników wszystkich tego typu programów dzięki sprawnej reżyserii nabierają wewnętrznej dramaturgii i tempa. Maciej Ślesicki zawsze przywiązuje ogromną wagę do właściwego obsadzenia ról, a także do pracy z aktorem. Dziesięcioro (a właściwie - jedenaścioro) uczestników "reality show" i pracownicy stacji tv - to role pełnowymiarowe, wyraziste, soczyste. Trwający ponad pół roku casting, podczas którego przewinęło się przed kamerami ponad tysiąc dziewcząt, pozwolił wybrać ładne, zdolne aktorki, które zagrają rywalizujące między sobą bohaterki programu. Role Czarka, Doroty i Szefa Stacji zagrają gwiazdy: Cezary Pazura, Dorota Segda i Jerzy Stuhr. To nie tylko wybitni aktorzy, ale także ciekawe osobowości, które nadadzą swoim bohaterom odpowiedni format. Wielkim atutem filmu jest scenografia - Dom "Wielkiej Siostry", na malowniczej dzikiej wyspie na jeziorze, sprawia wrażenie niezwykłe. Scenografowi udało się połączyć klimat zamknięcia i klaustrofobii charakterystyczny dla "reality show" z pięknem niepokojącego mazurskiego pejzażu. "Show" jest jednym z pierwszych filmów kinowych rejestrowanych kamerą High Definition. Maciej Ślesicki i Andrzej Ramlau zdecydowali się na wybór tej kamery ze względów głównie artystycznych. Użycie techniki cyfrowej pomoże osiągnąć w filmie efekt zacierania różnicy między światem realnym a światem telewizyjnej fikcji. Technika ta niezwykle sprawdziła się w praktyce - kamera HD pozwoliła na zwielokrotnianie liczby ujęć, co dla reżysera ma znaczenie podstawowe. (teksty pochodzą z pressbooku filmu)