Chyba najbardziej pożyteczne dzieło historyczne naszych czasów, jeśli chodzi o krytyczne oświecenie. Deschner naświetla stały rys wszelkiej polityki papieskiej: z gruntu oportunistyczne dążenie do władzy, zakamuflowane jako religia. Na podstawie obfitej, niepodważalnej dokumentacji Deschner pokazuje, iż "namiestnicy Chrystusa" uprawiali i uprawiają nadal politykę, i to nie mniej świecką niż inni politycy, strojąc ją niezmiennie w wielkie słowa i gesty. Na wielu szokujących przykładach autor wykazuje, że historia papieży jest zarazem historią władzy i sprzęgania się z potęgami świata jak najbardziej doczesnego. Dzieje nie tylko instytucji kościelnej i papiestwa, ale również kronika najważniejszych wydarzeń politycznych i społecznych ostatniego stulecia.

Autor biegły w kwestiach teologicznych i metodach pracy naukowej zebrał w swym dziele aktualną sumę wiedzy o dziejach Kościoła oraz interpretacji zarówno owych dziejów, jak i samego Nowego Testamentu. Czołowi teologowie europejscy zaakceptowali przedstawioną przez Deschnera genezę papiestwa i katolicyzmu rzymskiego, obraz wrogości do kobiet i antysemityzmu Ojców Kościoła, a także prezentację kultu świętych oraz informacje o prześladowaniach czarownic i heretyków. Godna uznania przez świat naukowy jest miara, jaką Deschner przykłada do oceny dziejów chrześcijaństwa, konfrontując jego wypaczoną postać współczesną z pierwotnymi naukami Jezusa. Książka przeznaczona zarówno dla teologów, jak i dla laików. Osiągnięciem Deschnera jest przede wszystkim to, że przedstawił krytykę Kościoła, zwłaszcza Kościoła rzymskiego, w aspekcie moralnym i politycznym, i to taką, która dotychczas nie ma sobie równej jako praca szczera, bezkompromisowa, solidna pod względem naukowym i obszerna; jest to wspaniałe dokonanie teoretyczne i - co więcej - akt społeczny i polityczny. [TOM I]