agresja.jpg
Download: agresja.jpg
Pobierz18 KB
(320px x 300px)
AGRESJA, DOMINACJA, POPULARNOŚĆ
I PRZYWÓDZTWO
Logika skłania do założenia, że dzieci agresywne nie są popularne
i lubiane, bo często bez prowokacji reagują gniewem i przeszkadzają innym w podejmowanych działaniach. Zdarza się jednak, że wyraźnie agresywne zachowania nie prowadzą do odrzucenia przez grupę. Takie „kontrowersyjne” przypadki dotyczą dzieci , które w opinii pozostałych członków grupy często inicjują walki, lecz jednocześnie sprawdzają się jako przywódcy grupowi. Zarysowany model przywództwa budzi uznanie jednych, a protest pozostałych. Nie ma jednak wątpliwości, że zachowanie agresywne dowodzi w tej sytuacji sprawności interpersonalnej i służy jako strategia umocnienia własnej pozycji w grupie. Można stwierdzić, że niektóre dzieci cieszą się większą popularnością niż pozostałe, a wielu spośród nich jest przywódcami grupowymi. Źródłem tej popularności są rozwinięte umiejętności społeczne oraz postawa asertywna, nie przeradzająca się w agresję. Inną, wzbudzającą więcej kontrowersji strategią sięgania po władzę lub osiągania pozycji dominacji wewnątrz grupy jest odnoszenie zwycięstw w walkach. Może to być strategia skuteczna, ale rzadko zjednuje sympatię kolegów. Natomiast wysoki poziom agresji, któremu nie towarzyszą rozwinięte umiejętności społeczne, prowadzi do odrzucenia i niechęci ze strony rówieśników
I PRZYWÓDZTWO
Logika skłania do założenia, że dzieci agresywne nie są popularne
i lubiane, bo często bez prowokacji reagują gniewem i przeszkadzają innym w podejmowanych działaniach. Zdarza się jednak, że wyraźnie agresywne zachowania nie prowadzą do odrzucenia przez grupę. Takie „kontrowersyjne” przypadki dotyczą dzieci , które w opinii pozostałych członków grupy często inicjują walki, lecz jednocześnie sprawdzają się jako przywódcy grupowi. Zarysowany model przywództwa budzi uznanie jednych, a protest pozostałych. Nie ma jednak wątpliwości, że zachowanie agresywne dowodzi w tej sytuacji sprawności interpersonalnej i służy jako strategia umocnienia własnej pozycji w grupie. Można stwierdzić, że niektóre dzieci cieszą się większą popularnością niż pozostałe, a wielu spośród nich jest przywódcami grupowymi. Źródłem tej popularności są rozwinięte umiejętności społeczne oraz postawa asertywna, nie przeradzająca się w agresję. Inną, wzbudzającą więcej kontrowersji strategią sięgania po władzę lub osiągania pozycji dominacji wewnątrz grupy jest odnoszenie zwycięstw w walkach. Może to być strategia skuteczna, ale rzadko zjednuje sympatię kolegów. Natomiast wysoki poziom agresji, któremu nie towarzyszą rozwinięte umiejętności społeczne, prowadzi do odrzucenia i niechęci ze strony rówieśników
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Inne foldery z plikami do pobrania
-
01 Meksyk -
01-Zeitgeist -
02 Senegal, Gambia, Cabo Verde -
03 Ekwador -
03-Zeitgeist - Idąc Naprzód -
05 Namibia -
06 Tunezja -
07 Peru -
08 Podróże Stanisława Szwarca-Bronikowskiego -
12 Madagaskar -
13 posterunek -
13 Wenezuela -
14 Tajlandia -
19 Mrcn -
Bajki dla dorosłych -
Bajki dla dorosłych 3 -
Bajki dla dorosłych 4 -
Bajki dla dorosłych 5 -
Boska Matryca - Gregg Braden -
Boso -
Byli sobie odkrywcy -
Byli sobie wynalazcy -
Był sobie człowiek -
Był sobie kosmos -
Była sobie Ziemia -
Było sobie życie -
Były sobie Ameryki -
Columbo -
czasopisma -
Dookoła Świata -
Dyskografie -
Frywolny -
Ja, Klaudiusz -
Morze 1961 -
Morze 1962 -
Morze 1963 -
Morze 1964 -
Morze 1965 -
Morze 1966 -
Morze 1967 -
Morze 1968 -
Morze 1969 -
Morze 1979 -
Seria -Był sobie- -
Sezon 1 -
Sezon 2 -
Szpilki -
Świat.Młodych -
Zrób to sam - Adam Słodowy -
Żołnierz Polski 1939
Agresja (łac. aggresio – napaść) to w psychologii określenie zachowania ukierunkowanego na zewnątrz lub do wewnątrz, mającego na celu spowodowanie szkody fizycznej lub psychicznej.
Wyróżniana jest m.in.:
* agresja wroga – agresja, która ma na celu zranienie lub zadanie bólu.
* agresja instrumentalna – agresja służąca innemu celowi niż zranienie lub zadanie bólu, np. zastraszenie, usunięcie konkurencji itp.
* agresja prospołeczna – chroniąca interesy społeczne, obrona
* agresja indukowana – powstająca w efekcie psychomanipulacji.
* agresja odroczona
* autoagresja – agresja skierowana na własną osobę
W psychologii nie ma zgody co do przyczyn i mechanizmów powstawania zachowań agresywnych.
Nie wszyscy zgadzają się jednak z definicją agresji, przyjmowaną w psychologii społecznej. Niektórzy badacze rozumieją agresję raczej jako wrodzony popęd, a nie zachowanie. Tak rozumiana jest agresja w teoriach psychologii głębi, np. w psychoanalizie i teoriach pochodnych, psychologii ewolucyjnej oraz po części w neuropsychologii. Wg badaczy z tego nurtu agresja jest popędem wrodzonym, który działa podobnie jak popęd seksualny: wraz z upływem czasu dochodzi do kumulowania się napięcia popędowego, które co pewien czas musi zostać rozładowane w odpowiednim zachowaniu. Ludzie różnią się siłą popędu (czytaj: częstością aktów agresywnych) oraz dojrzałością mechanizmów, które przekładają siłę popędu (impuls popędowy) na zachowanie – czyli dojrzałością reakcji agresywnych. Badacze z tego nurtu skupiają się na opisaniu rozwoju agresji w ciągu życia oraz badaniu biologicznego podłoża agresji (np. wpływu hormonów, genów, neurotransmiterów i innych czynników biologicznych na zachowania agresywne).
Jeszcze inne ujęcie proponuje teoria frustracji - agresji. Badacze ci są zdania, że przyczyną zachowań agresywnych są nieprzyjemne sytuacje i stany – frustracje. W myśl tej teorii zachowania agresywne są zwykle sprowokowane przez czynniki zewnętrzne, które wywołują u ludzi nieprzyjemne stany wewnętrzne takie jak gniew, lęk, ból, nuda etc. Instynktowną reakcją na te nieprzyjemne stany staje jest zachowanie agresywne. Badacze z tego nurtu opisywali przyczyny pojawiania się frustracji, czynniki nasilające frustrację oraz procesy poznawcze, od których zależy interpretowanie danej sytuacji jako frustrującej, w odróżnieniu od sytuacji wywołującej deprywację.
Agresja przeniesiona - wyraz przeniesienia agresji z obiektu niedostępnego na obiekt dostępny.
Przykład: Żołnierz (człowiek) rozczarowany zachowaniem kolegów, przełożonych, zły na samego siebie, zachowuje się agresywnie wobec osób przypadkowych.
Bierna agresja - metoda eksponowania negatywnych emocji, poprzez nękanie psychiczne drugiej osoby. Bierna agresja występuje najczęściej wtedy, gdy poprzez normy kulturowe człowiek zmuszony jest do powstrzymania fizycznej przemocy, choć zdarzają się przypadki kiedy bierna agresja występuje świadomie i celowo.
Bodziec wyzwalający agresję – w psychologii nazwa bodźca, który kojarzy się z agresją, np. pistolet. Badania wykazują, iż taki bodziec przez samo swoje pojawienie się zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia agresji.
Wyróżniana jest m.in.:
* agresja wroga – agresja, która ma na celu zranienie lub zadanie bólu.
* agresja instrumentalna – agresja służąca innemu celowi niż zranienie lub zadanie bólu, np. zastraszenie, usunięcie konkurencji itp.
* agresja prospołeczna – chroniąca interesy społeczne, obrona
* agresja indukowana – powstająca w efekcie psychomanipulacji.
* agresja odroczona
* autoagresja – agresja skierowana na własną osobę
W psychologii nie ma zgody co do przyczyn i mechanizmów powstawania zachowań agresywnych.
Nie wszyscy zgadzają się jednak z definicją agresji, przyjmowaną w psychologii społecznej. Niektórzy badacze rozumieją agresję raczej jako wrodzony popęd, a nie zachowanie. Tak rozumiana jest agresja w teoriach psychologii głębi, np. w psychoanalizie i teoriach pochodnych, psychologii ewolucyjnej oraz po części w neuropsychologii. Wg badaczy z tego nurtu agresja jest popędem wrodzonym, który działa podobnie jak popęd seksualny: wraz z upływem czasu dochodzi do kumulowania się napięcia popędowego, które co pewien czas musi zostać rozładowane w odpowiednim zachowaniu. Ludzie różnią się siłą popędu (czytaj: częstością aktów agresywnych) oraz dojrzałością mechanizmów, które przekładają siłę popędu (impuls popędowy) na zachowanie – czyli dojrzałością reakcji agresywnych. Badacze z tego nurtu skupiają się na opisaniu rozwoju agresji w ciągu życia oraz badaniu biologicznego podłoża agresji (np. wpływu hormonów, genów, neurotransmiterów i innych czynników biologicznych na zachowania agresywne).
Jeszcze inne ujęcie proponuje teoria frustracji - agresji. Badacze ci są zdania, że przyczyną zachowań agresywnych są nieprzyjemne sytuacje i stany – frustracje. W myśl tej teorii zachowania agresywne są zwykle sprowokowane przez czynniki zewnętrzne, które wywołują u ludzi nieprzyjemne stany wewnętrzne takie jak gniew, lęk, ból, nuda etc. Instynktowną reakcją na te nieprzyjemne stany staje jest zachowanie agresywne. Badacze z tego nurtu opisywali przyczyny pojawiania się frustracji, czynniki nasilające frustrację oraz procesy poznawcze, od których zależy interpretowanie danej sytuacji jako frustrującej, w odróżnieniu od sytuacji wywołującej deprywację.
Agresja przeniesiona - wyraz przeniesienia agresji z obiektu niedostępnego na obiekt dostępny.
Przykład: Żołnierz (człowiek) rozczarowany zachowaniem kolegów, przełożonych, zły na samego siebie, zachowuje się agresywnie wobec osób przypadkowych.
Bierna agresja - metoda eksponowania negatywnych emocji, poprzez nękanie psychiczne drugiej osoby. Bierna agresja występuje najczęściej wtedy, gdy poprzez normy kulturowe człowiek zmuszony jest do powstrzymania fizycznej przemocy, choć zdarzają się przypadki kiedy bierna agresja występuje świadomie i celowo.
Bodziec wyzwalający agresję – w psychologii nazwa bodźca, który kojarzy się z agresją, np. pistolet. Badania wykazują, iż taki bodziec przez samo swoje pojawienie się zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia agresji.