Zbigniew Rokita - Odrzania. Podróż po Ziemiach Odzyskanych.pdf

Po raz pierwszy Powstanie Warszawskie widziane z niemieckiej perspektywy. 5 sierpnia 1944 roku SS-Gruppenführer Heinz Reinefarth, „rzeźnik Woli”, zadzwonił do sztabu 9. Armii z dramatycznym meldunkiem, że kończy mu się amunicja. Tego dnia rozstrzelał już 10 000 warszawiaków. Te i inne szokujące kulisy masakry ludności cywilnej zostały ujawnione dzięki Hannsowi von Krannhalsowi, który dotarł do liczących 7000 stron dzienników wojennych jednostek niemieckich tłumiących Powstanie Warszawskie. Są tu nieludzkie zbrodnie SS i kolaborantów ze wschodu, kulisy decyzji Hitlera o zrównaniu Warszawy z ziemią, cyniczna sowiecka zdrada walczących Polaków, ale też krytyka dowódców Powstania za polityczną naiwność i katastrofalne braki w strategii i taktyce wojskowej.

To książka o niekończącym się stanie zakochania. Miłości do miasta, do jedzenia, do kultury i do siebie. Jest to historia celebrowania podróży i odkrywania miasta niczym odkrywanie nowego człowieka. Autorki: dziennikarka Weronika Wawrzkowicz-Nasternak oraz portugalistka Marta Stacewicz-Paixão rozmawiają ze sobą, ale przede wszystkim z innymi zakochanymi w Lizbonie. Każdy opowiada o tworzącej się latami relacji z miastem i powodach, dla których wybrali stolicę Portugalii na swój dom. To wielobarwne, pełne słońca i radości opowieści o wyjątkowym „białym mieście”. To szum oceanu, szelest rozmów, dzwonki tramwajów, krzyk mew, kakofonia dźwięków, rozmów i ulicznego gwaru, feeria barw, które mienią się na kaflach zdobiących domy i tworzą jedyne w swoim rodzaju mozaiki. To pieśni fado niosące się po krętych uliczkach. To morze ciekawostek o zwyczajach, małych i dużych tradycjach, namiętnościach i przyzwyczajeniach Portugalczyków.

Czy cel może uświęcać środki? Mafia na wojnie odsłania kulisy współpracy aliantów z amerykańsko-sycylijską mafią podczas II wojny światowej. Mafia, której działalność we Włoszech poważnie utrudniał Mussolini, z powodzeniem kontrolowała w tym czasie wiele sfer życia gospodarczego w Stanach Zjednoczonych. Podczas II wojny światowej amerykańskie władze zdały sobie sprawę, iż bez wsparcia jej przywódców nie zapewnią bezpieczeństwa własnemu krajowi. Na mocy tajnego układu członkowie tej organizacji przestępczej własnymi metodami mieli zwalczać amerykańskich nazistów oraz agentów nasyłanych z Trzeciej Rzeszy. Po zajęciu Sycylii, "w dowód wdzięczności" alianci pozwolili, by mafia wprowadziła tam przejściowo własne rządy, które omal nie doprowadziły do oderwania wyspy od Włoch.

W "Wyspie dnia poprzedniego" Umberto Eco, w typowy dlań sposób, łączy przygodową fabułę z dyskursem filozoficznym, nawiązując w treści i formie do takich arcydzieł, jak "Podróże Guliwera" czy "Kandyd". Szlachcic z Piemontu, Robert de la Grive, uratowany z katastrofy morskiej, dostaje się na opuszczony statek "Daphne", zakotwiczony w pobliżu nieznanej wyspy. Na pokładzie i w licznych pomieszczeniach znajduje wiele tajemniczych przyrządów oraz ptaków i roślin. Z czasem dowiadujemy się, że Robert trafił na morze jako tajny wysłannik Mazarina i Colberta, usiłujących odkryć sekret obliczania długości geograficznej. Dziwnym zrządzeniem losu naszemu bohaterowi również na pokładzie "Daphne" przyjdzie się zajmować tą kwestią. Prawdopodobnie statek stoi w pobliżu sto osiemdziesiątego południka, zatem na leżącej po jego drugiej stronie wyspie - wedle obliczeń XVII-wiecznych geografów - powinien być jeszcze dzień poprzedni...