-
131 -
1666 -
321 -
594
3088 plików
1274,27 GB
Król Roger - Karol Szymanowski Mariusz Treliński
(2009)Król Roger to zapis premierowych spektakli opery Karola Szymanowskiego.
Opera Karola Szymanowskiego pierwotnie miała nosić tytuł Pasterz, Król Roger pojawił się kiedy kompozytor pracował nad partyturą – ukończył ją dopiero w 1924 roku. Pomysł na operę wiąże się ze spotkaniem Szymanowskiego i Jarosława Iwaszkiewicza – ten ostatni napisał do niej libretto. Dzieło łączy w sobie wątki orientalne oraz antyczne. Akcja rozgrywa się na Sycylii w XII wieku; w Palermo król Roger wraz z żoną Roksaną i doradcą Edrisim dowiadują się o zagrożeniu Kościoła przez założyciela nowej religii – młodego Pasterza. Po doprowadzeniu go przed oblicze króla, ten rzuca czar na Roksanę i dworzan, którzy udają się na wyprawę do kraju wiecznej wolności. Roger rezygnuje z tronu i udaje się na poszukiwanie żony. Po długiej wędrówce odnajduje ją i Pasterza w jego rzeczywistej postaci – Dionizosa.
Karol Szymanowski pisał Króla Rogera ponad sześć lat. Długo. Pierwsze szkice powstały w Elizawetgradzie gdzieś na przełomie 1917 i 1918 roku, w dziwnym i trudnym czasie, kiedy w wojennej i rewolucyjnej pożodze rozpadał się i kruszył świat. Cały świat. W Elizawetgradzie Szymanowski z Iwaszkiewiczem szukali ucieczki. Karol, jak w miłosnej gorączce, opowiada więc młodszemu kuzynowi o Sycylii – ukochanej Arkadii, gdzie można znaleźć upragnioną wolność i szczęście. Wszystko tak bliskie, tak wytęsknione... (…)Warszawska inscenizacja Króla Rogera, druga po Madama Butterfly praca Trelińskiego i Kudlički w operze, świetnie wpisywała się w czas ich pierwszych operowych poszukiwań. Ten okres «abstrakcji symbolicznej» charakteryzował się poszukiwaniem struktur archetypowych i mitycznych, głębokiego, pierwotnego nurtu narracji; odzieraniem opowiadanych historii z rodzajowości i przyzwyczajeń; konstruowaniem świata pełnego symboli i wiecznych figur, ukrytych znaczeń i tropów, pomiędzy którymi zachodzą bardzo silne napięcia, a co prof. Michał Bristiger nazwał trafnie „polifonią znaków”. Wrocławska inscenizacja Króla Rogera razem z La Bohème, przynależy do drugiego okresu – „realizmu magicznego” – w którym świat przedstawiony nie przestaje nasycać się symbolami i archetypami, ale w którym człowiek przestaje być tylko figurą, alegorią, maską, zyskuje ciało zanurzone w realnym dzisiaj.
Karol Szymanowski, Król Roger, Opera w trzech aktach
Libretto: Jarosław Iwaszkiewicz
Premiera w Operze Wrocławskiej: 28 marca 2007
Wydanie DVD: wrzesień 2007
Kierownictwo muzyczne: Ewa Michnik
Inscenizacja i reżyseria: Mariusz Treliński
Dekoracje: Boris Kudlička
Kostiumy: Wojciech Dziedzic
Choreografia: Emil Wesołowski
Rezyseria telewizyjna: Katarzyna Adamik
Reżyseria dźwięku: Andrzej Lipiński
Obsada: Andrzej Dobber(Roger), Aleksandra Buczek (Roksana), Rafał Majzner (Edrisi), Pavlo Tolstoy (Pasterz), Radosław Żukowski (Archiereios), Barbara Bagińska (Diakonissa), Chór i orkiestra Opery Wrocławskiej, Chór kameralny Angelus, Mimowie i statyści
Mariusz Treliński (ur. 1962) jest reżyserem filmowym, operowym i teatralnym. Ukończył Wydział Reżyserii w PWSFiTv w Łodzi (dyplom uzyskał w 1986 roku). Na festiwalu filmowym w Wenecji debiutował filmem Pożegnanie jesieni – było to jedno z ważniejszych wydarzeń polskiej kinematografii lat 90. Na scenie Teatru Narodowego debiutuje jako reżyser operowy przedstawieniem Wyrywacz serc (1995), a cztery lata później realizuje kolejną operę w Teatrze Wielkim – Madame Butterfly Giacomo Pucciniego, którą również wystawia w Operze Waszyngtońskiej (2001). Mariusz Treliński w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej zrealizował ponadto m.in.: Don Giovanniego Wolfganga Amadeusza Mozarta (2002), Damę pikową Piotra Czajkowskiego, La Boheme Giacomo Pucciniego (2006), Orfeusza i Eurydykę Christopha Willibalda Glucka (2009) czy Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego (2009). Zdobył m.in.: Nagrodę im. Karola Szymanowskiego (przyznawaną przez Fundację im. Karola Szymanowskiego) za reżyserię Króla Rogera (2000); Paszport Polityki za nowoczesne, inteligentne, trafiające do współczesnego widza realizacje oper na scenie Teatru Wielkiego (2001), Nagrodę Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka ITI za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą (2006); Nagrodę im. Konrada Swinarskiego (przyznawana za najlepszą reżyserię sezonu przez pismo Teatr) za reżyserię spektakli w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej: Andrea Chenier Umberto Giordano i La Boheme Giacomo Pucciniego (2006); Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie (2008).
- sortuj według:
-
0 -
0 -
1 -
0
1 plików
1,58 GB