Vanesska_Ania

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta Kuroshiri

widziany: 2.12.2021 18:52

931
1195
538
171

2976 plików
67,14 GB

Ostatnio pobierane pliki

07-Fall Out Boy-Thanks fr th mmrs.mp3

Justin Timberlake - Senorita.mp3

The Strokes - Reptilia.mp3

My Chemical Romance - Dead.mp4

oglądaj online

MP4!

Melt.mp3

Hatsune Miku - Rubik's Cube.mp3

World is mine.mp3

09 遠雷 ~遠くにある明かり~.mp3

Romanizm w europie, polska.doc

Architektura romańska we Francji(1).doc

Filmy

Galeria

Filmiki

Spirited Away pl

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

43 KB
13 mar 11 14:23

Johnny poszedł na wojnę (Johnny Got His Gun) – dramat prod. USA z 1971 r.

Film został oparty na książce o tym samym tytule, napisanej przez Daltona Trumbo. Jest on również autorem scenariusza filmu i reżyserem.

Film zainspirował zespół Metallica do napisania utworu One, wydanego na albumie ...And Justice for All w 1988 r. Jego fragmenty zostały również wykorzystane w teledysku do tej piosenki.

Film opowiada o młodym chłopaku - Amerykaninie Johnnym Bonhamie, który w imię zasad wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca zaciąga się do wojska jako ochotnik, by "walczyć za demokrację" podczas I wojny światowej.

Na skutek bezsensownego zbiegu okoliczności zostaje ciężko okaleczony - traci kończyny, twarz i wszystkie zmysły oprócz dotyku. Żyje nadal i jest w pełni władz umysłowych, czego nie próbowali nawet sprawdzić opiekujący się nim lekarze, zachowując go przy życiu w celach naukowych, by "pomóc takim jak on w przyszłości". Gdy odkrywają, że chłopak jest świadomy swojego stanu i sytuacji, w jakiej, się znalazł, Johnny porozumiewa się z nimi za pomocą alfabetu Morse'a i prosi o śmierć. Ci jednak pozostawiają go przy życiu w towarzystwie jedynie jego własnych myśli. Film stanowi antywojenny manifest.

zachomikowany

344,8 MB
13 mar 11 14:23

Johnny Got His Gun.rmvb

reżyseria Dalton Trumbo
scenariusz Dalton Trumbo
zdjęcia Jules Brenner
muzyka Jerry Fielding
produkcja: USA
gatunek: Dramat, Wojenny, czas trwania: 111

Czy warto być szlachetnym? Takie pytanie nasuwa się po obejrzeniu wstrząsającego filmu Daltona Trumbo, co ciekawe zrealizowanego na podstawie powieści napisanej przez samego reżysera. Dzieło to prostymi środkami opowiada historię przystojnego młodzieńca z perspektywami, który w poczuciu odpowiedzialności za dobro swojego narodu zaciąga się do armii i wyrusza na wojnę. Pewnej nocy na polu bitwy zawodzi go intuicja. Szukając schronienia przed ostrzałem nieprzyjaciela, Joe wybiera pozornie bezpieczne zagłębienie w ziemi. Niestety, zrządzeniem losu, to samo miejsce okazuje się być punktem docelowym silnego pocisku. Chłopiec przeżywa, traci jednak słuch, węch, wzrok i wszystkie kończyny. Uznany za istotę nieposiadającą świadomości, trafia do szpitala wojskowego i staje się obiektem eksperymentów. Diagnoza militarnych fachowców okazuje się jednak nie do końca trafna, chłopiec wbrew przekonaniu nadal aktywnie myśli i odczuwa.

„Johnny poszedł na wojnę” tuż po swojej premierze wzbudził wielkie kontrowersje. Nie dość, że jest to kino silnie antywojenne serwowane z nieposkromioną brutalnością, to jeszcze porusza wciąż aktualną i drażliwą kwestię – problem eutanazji, indywidualnego wyboru człowieka dotyczącego kontynuowania własnej egzystencji. Stawia pytanie – czy człowiek niewidzący dalszego sensu życia, ma prawo zdecydować o jego zakończeniu? A może raczej – dlaczego owo prawo jest hamowane przez inne jednostki?

W filmie mocno zarysowana jest także kwestia dualizmu duszy i ciała. W jednej ze scen pada niezmiernie istotne zdanie, wypowiedziane przez duchownego, który deklaruje, iż „człowiek stworzony został na podobieństwo Boga, który przekazał mu duchowy pierwiastek, podług czego nie jest on materią, ale duszą”. Joe pozbawiony zmysłów może polegać jedynie na swoim rozumie i sercu. Świat, który widzi, to świat wyobrażeń i sennych mar, ulatujących wspomnień i domysłów. Ciężko rozgraniczyć mu, co tak naprawdę jest jawą, a co snem. Przez większość traktowany jak „kawałek mięsa”, w rzeczywistości bardziej niż ktokolwiek zasługuje na miano człowieka, wykazując się niebywałą wręcz wrażliwością.

W końcu – nawiązując do postawionego wyżej pytania – istnieje oczywiście antywojenny aspekt dzieła. Film potępia zakorzenianie w młodzieży destrukcyjnych przekonań o konieczności walki za kraj. Joe wychowany surową ręką ojca, który już w dzieciństwie dawał mu do zrozumienia, że „o demokrację należy walczyć”, rezygnuje z własnego szczęścia z kobietą, którą kocha, na rzecz boju w imię idei, których sam do końca nie rozumie. Robi to, co należy robić, to co jest od niego wymagane. Podjęcie innej decyzji ubodłoby jego godności, poczuciu szlachetności.

Seans tego pięknego i jednocześnie bardzo smutnego filmu może wywołać gamę różnych, często kontrastujących wręcz ze sobą uczuć. Jakiekolwiek by jednak one nie były, jedno jest pewne - trwale zapisują ów obraz w pamięci, czyniąc go jedną z tych produkcji obok których nie sposób przejść obojętnie.

z chomika smokerdelight

316,1 MB
13 mar 11 14:23

Requiem dla snu (Lektor PL).rmvb

obsada: Jared Leto, Ellen Burstyn, Jennifer Connelly, Marlon Wayans
reżyseria: Darren Aronofsky,
scenariusz: Hubert Selby Jr., Darren Aronofsky,
zdjęcia: Matthew Libatique,
muzyka: Clint Mansell
szczegóły: dramat, USA, 2000, 102 min

"Po obejrzeniu tego filmu nie będziesz tą samą osobą" (Sight & Sound) - zdanie to najkrócej i najlepiej oddaje moc wrażeń jakie przynosi najnowszy film Darrena Aronofsky'ego "Requiem dla snu". Widziałem w życiu kilka obrazów, które szokują i zmieniają sposób w jaki patrzysz na świat, ale to co zaserwował Aronofsky naprawdę miesza w głowie. Obraz młodego reżysera jest wizją upadku na samo dno ludzi dotkniętych nałogiem i tak naprawdę nie jest istotne jaki to nałóg. Ofiary uzależnienia, czy to narkomanii, czy telewizji, jak to jest w przypadku bohaterów, czy alkoholu lub seksu, podążają w jednym kierunku, po równi pochyłej, na samo dno. Głównymi postaciami filmu są telewizyjna maniaczka Sara Goldfarb (Ellen Burstyn), jej syn Harry (Jared Leto), jego dziewczyna Marion (Jennifer Conelly) oraz ich przyjaciel Tyrone (Marlon Wayans). Jednak to nie ci ludzie są głównymi bohaterami, bohaterem jest ich nałóg.
Harry i Tyrone stoją u progu narkomańskiej drogi, palą jointy, sniffują kokainę (?), wstrzykują heroinę (?), po prostu eksperymentują dla zabawy z substancjami psychoaktywnymi. Postanawiają też na narkotykach zarabiać. Prochy mają być dla nich kluczem do sukcesu. Na początku jest tak rzeczywiście. Chłopaki odkładają niemałą sumkę a przy okazji żyją i bawią się. Harry planuje wspólną przyszłość z Marion, która chce otworzyć sklep z ciuchami własnego projektu i własnej produkcji. Gdy Tyrone ma awansować w narkomańskiej hierarchii wybucha wojna gangów a Tyrone zostaje aresztowany. Wszystkie odłożone pieniądze idą na kaucję. W mieście nie ma towaru. A okazuje się, że obaj przyjaciele i Marion potrzebują przyładować...

Obraz Aronofsky'ego jest najbardziej przerażającą wizją uzależnienia jaką dane mi było zobaczyć w kinie. Nałóg staje się życiem bohaterów. Wszyscy mają jakąś idee fixe, która powoduje zatracenie się w uzależnieniu a apokaliptyczna wizja reżysera ukazuje postępujące, powodujące samotność grzęźnięcie w nałogu. Poza psychicznym aspektem upadku jest także fizyczny. Widzimy jak, bądź co bądź, atrakcyjni fizycznie bohaterowie doprowadzają się do katastrofy, prostytucja, więzienie, choroba.

Dla atrakcyjności tego filmu niebagatelne znaczenie mają tez wyjątkowe kreacje aktorskie. Ellen Burstyn poprowadziła swoją rolę tak, że najlepiej jej grę określa słowo - genialnie. Jeśli ktoś z Was kiedykolwiek widział kogoś naspeedowanego trudno mu będzie uwierzyć, że Burstyn gra, nie będąc rzeczywiście naćpana. Czapki z głów i Oscar dla aktorki. Pozostali aktorzy także stworzyli niezapomniane role. Całość dzieła Aronofsky'ego dopełnia znakomita muzyka Clinta Mansella i grupy Kronos Quartet, klimatem najbliższa dokonaniom Nymana, cały czas trzymająca w napięciu, budująca nastrój upadku i podkreślająca dramatyzm akcji.

Wartościowe kino, dające do myślenia i zmuszjące do refleksji, a przy tym nowatorskie i atrakcyjne w swojej formie.

z chomika smokerdelight