WIERSZE Z POD CELI

Pozdrawiam wszystkich czytających moje wiersze

1*

Anioł ciemności swój lot obniżył
lecąc by duszę porwać w ramiona,
w ten czas do duszy mojej się zbliżył
widząc iż ona w boleści kona.

Zatrzymał swój lot nad mym istnieniem
pochylił głowę smutkiem zmąconą,
i wziął mą duszę z serca mym drżeniem
bo nie uważał ją za straconą.

J rzekł On do mnie tymi słowami
- dziś jest cierpieniem swoim ochrzczony ,
bo prócz miłości cierpienie mamy
do tego na ziemi zostałeś stworzony.

Wiedz - Aniołowie też czasem płaczą
w ten czas na ziemię ich łzy spadają,
gdyż w swej boleści dusze zobaczą
a pocieszenia dla niej nie mając.

A wtedy ta dusza z Aniołem odchodzi
tam gdzie w miłości dąży pragnieniu,
w czas ten na ziemi jej słońce zachodzi
w ziemskim jej bycie - po wieki w milczeniu.

Pozwól że duszę dziś ja zabiorę
otulę skrzydłami ciemności nocy,
wnet z bólu Twego całą rozbiorę
w pełni swej władzy , jak też jej mocy.

I natchnę życia nowym natchnieniem
bo co złe było - już to minęło,
wypalę me imię po wieki płomieniem
by to co boli w płomieniach stanęło.

W Twym nowym bycie jest ukojenie
tam słońce radością wciąż Cię oplata,
tam nie ma wstępu serca cierpienie
to bowiem duszy Twojej zapłata


2*

Czemu przez wszystkich dziś opuszczony
dlaczego ma dusza w wielkiej boleści,
ból serca mego nie ujarzmiony
ile się bólu w nim jeszcze pomieści?

Przyjmij ją w wielkim swym zaufaniu
weź ją okrytą bólem tęsknoty
i niechaj świadczy o moim oddaniu
w niej tu są bowiem upadki i wzloty.

Już zaraz zalegnie cisza w mej celi
na nowo spotkamy się w śnie ukochanym
jesteś Aniołem mym w śnieżnej bieli
sennym marzeniom w snach Tobie oddanym.



3*


Niczym ptak w klatce więziony
co nie uleci w podniebne przestworza,
pamięta ten obraz wolnością tworzony
gdy dusza nie martwa - gdy dusza chorża.

I niczym ptak w swojej tęsknocie
umarły, w niewoli dziś osadzony,
czasami wspomina o swoim locie
lotem wolności swojej natchniony.

I niczym ptak w osamotnieniu
juz nie potrzebny zgoła nikomu,
tak i ja teraz w swoim cierpieniu
bez mej wolności , mojego domu.



4*

Śniłaś się dla mnie mój drogi Aniele
snem takim zwykłym co życie przedstawia
co barwę swą toczy, uśmiechem się ściele,
i do dalszego nas życia namawia.

Niech więc mój Anioł będzie łaskawy
zabierze w krainę snem obdarzonym,
bo los mój i tak już nieciekawy
męczy mą duszę smutkiem gnębionym.


5*

Niczym ten Anioł z nieba zstąpiłaś
niosąc swój uśmiech pełen oddania,
na nowo serce moje zmusiłaś
do jego bicia , do jego kochania.

Dziękuję że jesteś, będziesz, istniejesz,
dziękuję za dobroć w Twoim spojrzeniu,
dziękuję za wiarę co we mnie siejesz
dziękuję za miłość w naszym cierpieniu.


6

Myśli moje wciąż są przy Tobie
bez Ciebie życie pustką tworzone,
i niczym róża więdnę w ogrodzie
gdyż smutkiem płatki są moim zroszone

7

Świt tak okrutny - też bez uśmiechu
bez Twego spojrzenia, dotyku , czułości,
świt co nic nie wart bez Twego oddechu
bez mego kochania, mojej radości.

Świt co poniża moje istnienie,
świt co już nie zna dla mnie litości,
świt ten co stwarza tylko cierpienie
zamiast czerpania ze studni miłości.



8

Serce otwieram w mojej tęsknocie
za Twoim spojrzeniem, dotykiem słowa,
żeby być z Tobą oddałbym krocie
i zaczął żyć życiem naszym od nowa.


10

Na kanwie powieści życia tworzonej
raz w nie dosycie , a raz w dostatku,
powieści życia przez nas oddanej
o wzlotach duszy jak jej upadku.

Tam wszystko w niej jest opisane
to co minione - co jeszcze czeka,
nowe stronice będą oddane
niech każda Twoim uśmiechem urzeka.

I żeby żyć jak w dniu ostatnim
by móc powiedzieć - tak dzień przeżyłem,
i był on dla mnie tym dniem dostatnim
którego na darmo dziś nie straciłem.

Niechaj dni życia naszego mijają
bez bólu łez i bez cierpienia,
i niechaj spokój duszy oddają
a nie boleści, boleści istnienia.

11

Czas tęsknotą moją mierzony
czas co jest tutaj już bez znaczenia,
liczy się dzień co zaliczony
bez mego kochania, mojego natchnienia.

Jutro lub dzisiaj - czas nie istnieje,
jutro to wczoraj - czas już przebyty,
jutro abstrakcją ze mnie się śmieje
bo człowiek wewnętrznie tutaj rozbity.

Więc jakże to wszystko mam dzisiaj traktować,
gdy w swym istnieniu dziś zatracony,
jedynie wspomnienia - co mogę zachować
i czas ten co był - czas już miniony.

12

Dla Ciebie chciałbym wyśpiewać mój świat
taki cudowny, w promieniach słońca,
bez smutku , łez, bez cel i krat,
w promieniach szczęścia naszego miesiąca.

Do Ciebie serce jeszcze me bije
bo żyje nadzieją i nią natchnione,
dla Ciebie jedynie coś we mnie żyje
bo póki coś trwa - to nieskończone.

O Tobie są teraz te moje marzenia
na nowo odkrywam dar ciepła Twojego ,
a dusza moja na lepsze się zmienia
czując Twą bliskość tak serca ciepłego.

Jesteś muzyką której brakuje
symfonią z nut życia naszego złożoną,
w tych nutach moje wytchnienie znajduję
bo tyś muzyką - tą moją wyśnioną.


13

Dla Ciebie chciałbym wyśpiewać mój świat
taki cudowny, w promieniach słońca,
bez smutku , łez, bez cel i krat,
w promieniach szczęścia naszego miesiąca.

Do Ciebie serce jeszcze me bije
bo żyje nadzieją i nią natchnione,
dla Ciebie jedynie coś we mnie żyje
bo póki coś trwa - to nieskończone.

O Tobie są teraz te moje marzenia
na nowo odkrywam dar ciepła Twojego ,
a dusza moja na lepsze się zmienia
czując Twą bliskość tak serca ciepłego.

Jesteś muzyką której brakuje
symfonią z nut życia naszego złożoną,
w tych nutach moje wytchnienie znajduję
bo tyś muzyką - tą moją wyśnioną.

14

Pójdziemy wkrótce ponad polami
mgłą świtu poranku , mgłą otuleni,
a potem aleją ponad brzozami
od trosk i kłopotów dnia oddaleni.

W ogrodzie różanym znajdziemy schronienie
w ogrodzie co w szczęściu swoim opływa,
w ogrodzie różanym znajdziemy spełnienie
w ogrodzie gdzie serce się do mnie odzywa


15

Ojcze nasz któryś jest w niebie
moje prośby zostawiam w milczeniu,
bo gdy się zwracam z nimi do Ciebie
to pozostaję w osamotnieniu.

Jesteś dobrocią też dla skazanych
twierdzisz tak mówiąc po przez proroków,
lecz Twoja dobroć jest dla wybranych
a nie dla duszy tak pełnej mroków.

Już nie ocierasz łez pełnych rozpaczy
a serce co tęskni powoli zamiera,
i nie wiem kto Tobie grzech ten wybaczy
boś stworzył komedię niczym z Moliera.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder