Wszystkich Świętych

Nadchodzi czas zadumy.
Dla tych,którzy odeszli w nieznany świat,
niech płomień na wietrze kołysze im wiatr.
Cieszmy się chwilą w której żyjemy,
dzisiaj jesteśmy, bo nie wiadomo czy jutro będziemy.
-----------------------------------
═ڿڰۣڿ◕ڿڰۣڿ◕ڿڰۣڿ═
Takie ciche, ciche święto,
Rozjarzone świeczkami,
Dzień, w którym serce pozdrawia,
Pamięta
Tych, co rozstali się z nami.

Święto rozsnute mgliście
Nad jesiennym, zadumanym światem,
Gdy żywi zmarłym dobrą myśl wyślą,
Zmiotą z grobu zeschłe liście,
Położą kwiatek.
ڿڿڰۣڿ◕ڿڰۣڿ◕ڿڰۣ=
------------------------------------
Czuję chłód listopada na plecach, lecz to smutek przeszywa mnie dreszczem.
Składam słowa w modlitwie nad grobem, wiatr odmówi ją liści szelestem.
Płomyk świecy,światełko dla bliskich, to wystarczy,potrzeba coś więcej?
Jeszcze kwiat,żywy symbol pamięci, gorzkie łzy i chusteczka w mej ręce.
Biała brzoza pochyla się nisko, melancholią do snu Was kołysze.
Płacze ze mną cichutko i rzewnie, szum gałązek,blask ognia i cisza…
Czas milcząco zatrzymał wskazówki, ja wciąż stoję i godzin nie liczę.
Tylko w głowie się tłoczą wspomnienia, oprócz nich,nic nie widzę,nie słyszę…
W zamyśleniu dzień odszedł aleją, wieczór cieniem zadumy się ściele,
mały lampion płonący na grobie, srebrną gwiazdą zaiskrzy na niebie.
Będą błyszczeć,nim noc nie spłowieje, a na ziemi ostatni znicz zgaśnie.
W moim sercu będziecie wciąż żywi póki ono snem wiecznym nie zaśnie.
---------------------------------------------
Jesteśmy tu tylko na moment, poznajemy świat i tracimy go.
Kroczymy przez życie wiedząc, że za każdym rogiem czeka śmierć.
Spotykamy ludzi, których kochamy, przywiązujemy się do nich,
a oni odchodzą zostawiając nas. Cóż warte jest życie?
Najpiękniejsze są tylko te chwile, kiedy jesteśmy razem.
Nie wtedy, gdy się śmiejemy czy rozmawiamy, lecz wtedy,
gdy zamiast słów spłynie łza przyjaźni mówiąca wszystko co chcemy usłyszeć.
--------------------------------------------
Dla tych którzy odeszli w nieznany świat,
Płomień na wietrze kołysze wiatr.
Dla nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem,
I niebo jesienne u góry.
Dla nich harcerskie warty
Iichorągiewek gromada,
i dla nich ten dzień-
Pierwszy dzień Listopada.
Czasem odchodzą nasze anioły
i nagle w miejscu staje czas,
a z nimi cząstka nas odchodzi
i wielki smutek marszczy twarz.
Czasem na chwilę gaśnie słońce
duszę wypełnia gęsty mrok,
nikną nadzieje i marzenia
i w pustce ginie tęskny wzrok.
------------------------------------------------
Odtwórzmy w pamięci te piękne dni.
Gdy Oni z nami przez życie szli.
Ich ciepłe dłonie ciało nam grzały,
a dobre słowo serce radowało.
Niech takie wspomnienie zawsze jest z nami,
by nigdy nie czuli, że są tam sami.
-------------------------------------------
Jest miejsce, dokąd listy nie dochodzą,
Gdzie tylko myśli i modlitwy błądzą.
Tam idę, żeby w zadusznym skupieniu
Ulżyć modlitwą zmarłym w ich cierpieniu.
Tyle jest jeszcze pytań nie zadanych
I opowieści nie dopowiedzianych.
W zimnym kamieniu śpią snem nieprzespanym
I może tęsknią za słonecznym ranem?
Nie mogę odejść nie zamieniając słowa
W ciszy, o której mówią, że grobowa.
Nim wiatr ostatnie znicze pozagasza
Powiem dziękuję, proszę i przepraszam.
------------------------------------------------
Dzisiaj cmentarze zniczami rozświecą
pyłki chryzantem wypełnią powietrze,
splecione ze świec dymem, ku niebu polecą,
kołysząc się lekko na wietrze.
Nad grobem bliskich nam osób
odżyją wspomnienia, obraz ich życia powróci,
obraz, którego zapomnieć nie sposób
obraz, który nas cieszył a dzisiaj smuci.
----------------------------------------------
W zadumie i ciszy pozdrawiam
życząc zatrzymania się na chwilę
w refleksji nad kruchością naszego życia
i potęgą naszej pamięci dzięki której
ci co odeszli ciągle żyją wśród nas
Pamiętajmy i zapalmy światełka
miłości pamięci i łączności z nimi
na grobach nie tylko bliskich
ale i tych zapomnianych i opuszczonych
W dniu zadumy i refleksji
pamiętajmy o Tych którzy odeszli,
a zarazem bardziej kochajmy Tych
co nam pozostali.
------------------------------------------------
Są dni pełne radości, szczęścia i uniesień.
Ale są też inne - pełne zadumy i smutku.
I taki jest listopadowy dzień,
kiedy to przychodzimy na cmentarze,
zapalamy znicze, wzdychamy, tęsknimy i odchodzimy.
Niestety, życie ma swój początek i swój koniec.
Tylko od nas zależy, co ocalimy
i o czym będziemy pamiętać.
-------------------------------------------------
W świetle lampki nagrobnej
Uwięziony jest czas
Ten, który mija nieuchronnie
I ten, który nieustannie przypływa.
W cieple migocącego płomienia
Zamknięta jest pamięć
Ta tkliwa w osłonie miłości
I ta w okruchach wspomnienia.
Jesteśmy za tymi, co odeszli
I przed tymi, którzy przyjdą po nas
A między nami zawsze jest światło
Wiecznej tęsknoty za doskonałością
życia chwili .
------------------------------------------
Palą się znicze...
przypominają,
że ktoś odchodzi,
inni zostają.
Pośród cmentarzy
cichych uliczek
jak wierna pamięć –
palą się znicze.
********************************************
W dniu Zaduszek,
w czas jesieni,
odwiedzamy bliskich groby.
Zapalamy zasmuceni
małe lampki – znak żałoby.
Światła cmentarz rozjaśniły,
że aż łuna bije w dali,
lecz i takie są mogiły,
gdzie nikt lampki nie zapali.
********************************
Płoną świeczek szeregi,
płoną świeczek tysiące,
powiewają płomyki
zamyślone i drżące.
Więc płomykiem jak dłonią,
dłonią ciepłą i jasną,
pozdrawiamy tych wszystkich,
których życie już zgasło.
****************************************
Takie ciche, ciche święto,
rozjarzone świeczkami,
dzień, w którym serce pozdrawia,
pamięta Tych, co rozstali się z nami.
******************************************
Z łuną wieczorną
wtopieni w tłumy
tak między niebem a ziemią,
ukołysani drgającym zniczem
oddamy się wspomnieniom.
************************************
Zbliża się taki dzień w roku...
kiedy refleksja w serce się wkrada,
deszczowy zazwyczaj i zimny...
dzień...1-ego listopada.
To taki czas zadumy,
modlitwy nad zmarłych duszami.
choć ich już nie ma wśród nas...
kochamy nadal, więc pamiętamy.
*************************************************
Są takie dni,
gdy się nie wie co dalej będzie...
Kiedy wszystko jest błędem
i wszyscy są w błędzie...
Są takie miejsca,
gdzie by się odejść chciało...
Nikt nie wie gdzie...
Bo wszyscy wciąż wiedzą za mało.
Są takie łzy,
które nigdy nie wypłynęły,
Tylko tkwią w nas...
Gdzieś w środku serce rozstrajają.
Są tacy ludzie...,
Za których by się życie oddało.
Dlaczego...???
Nikt nie zna odpowiedzi.
Wciąż wiemy za mało...
Jedynie Serce wie...dlaczego.
----------------------------------------

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder