zwielki_czwartek - Ogrodzie oliwny.mp3
-
2 Wielki Poniedziałek -
2 Wielki Wtorek -
albański -
Albański -
angielski -
Angielski -
arabski -
Arabski -
asyryjskie -
Cerkiewnosłowiański -
Cerkiewno-słowiański -
chorwacki -
Chorwacki -
Czeskie, słowackie -
fiński -
Fiński -
francuski -
grecki -
Grecki -
hiszpański -
Hiszpański -
hymny -
ikony -
indyjskie -
Indyjskie -
Inne -
Instrumentalne -
koptyjski -
łacina -
Łacina -
polski -
Polski -
Portugalski -
Portugalskie -
Prawosławne orientalne -
rosyjski -
Rosyjski -
różne -
Różne -
rumuński -
Rumuński -
Rumuński - pełny kanon -
Rzymsko-katolickie -
Serbski -
Stichera Domie Efrato -
Suahili -
Ukraiński -
Wersja z powtarzanymi śpiewnie wersetami (cs) -
Wigilia -
zdjęcia z nabożeństw
Wielki Czwartek to pierwszy dzień Paschy żydowskiej, kiedy to wedle starożytnego obyczaju trzeba spożyć wieczorem uroczysty posiłek, na który składają się m.in. niekwaszony chleb i czerwone wino. Chrystus, wiedząc, iż to Jego Ostatnia Wieczerza, umiłowawszy do końca Swoich uczniów, spożywa z nimi Paschę w Wieczerniku. Obmywa im nogi, przypomina o największym przykazaniu – Miłości, daje początek Nowemu Przymierzu – chleb przemienia w Swoje Ciało, a wino w Swoją Krew, Które to za chwilę mają być wydane. Poleca uczniom, by to czynili już zawsze, tym samym ustanawiając sakrament Eucharystii, a zatem i kapłaństwa. Judasz zdemaskowany przez Jezusa wychodzi z Wieczernika, by wskazać miejsce Jego pobytu. Chrystus wygłasza słynną arcykapłańską modlitwę, po czym udaje się do Ogrodu Oliwnego, czując wielką trwogę – „przed Męką zmęczony” tyloma dniami podróży, nauczania, oszczerstw i strachem. Modli się tam do Ojca, jeszcze raz Mu się zawierzając mimo wszystko. Kiedy Apostołowie zasypiają, Judasz wraca z faryzeuszami i wojskiem. Pocałunkiem wydaje Mistrza, uczniowie, z wyjątkiem św. Jana i kobiet, uciekają.
Wj 12, 1-20. Mt 26,17-55. Łk 22,7-53. J 13; 14; 15; 16; 17; 18, 1-11
Liturgia Godzin (szczególnie Wieczernia - Nieszpory) łączy się z Liturgią Eucharystyczną (w Kościele rzymsko-katolickiem tak jest do dzisiaj w rycie trydenckim, i we wszystkich Kościołach wschodnich), i we wszystkich Kościołach ma miejsce szereg obrzędów, w tym obmycie nóg przez najważniejszego w danej parafii kapłana, poświęcenie myronu (krzyżma), a przede wszystkim Komunia Święta.
Według starożytnej tradycji, po Liturgii Wieczerzy Pańskiej w chrześcijańskich domach ma miejsce postna wieczerza (jest to jedna z trzech słynnych postnych wieczerzy w ciągu roku; pozostałe to Wigilia Bożego Narodzenia oraz Wigilia Objawienia Pańskiego – Soczelnik), czyli bez mięsa, ryb i nabiału zabronionych w Wielkim Tygodniu. Za to można spożyć potrawy przygotowane na oleju. Prawosławni w Indiach mają nawet dwie specjalne potrawy (zupa i chleb wzorowany na żydowskim) na tę wieczerzę. Jest to pierwszy i ostatni posiłek w ciągu Dnia – by przystąpić do Eucharystii, trzeba być na czczo. Wielkoczwartkowa wieczerza to też powinien być ostatni posiłek w poście – następnym jest już śniadanie wielkanocne. Dzięki Bogu, ta tradycja wraca do chrześcijańskich domów. Po tej wieczerzy wierni udają się na Jutrznię Wielkiego Piątku – czuwanie wraz z Chrystusem w Ogrodzie Getsemani.
Teksty Nabożeństw i Liturgii Wielkiego Czwartku w Kościele prawosławnym po polsku
Fragment dziewiątej pieśni Kanonu Wielkiego Czwartku:
Przyjdźcie wierni, nasyćmy się gościnnością Pana, i nieśmiertelną ucztą w Wieczerniku, podnieśmy w górę nasz umysł, Słowo przyszło tutaj, dowiedzieliśmy się o tym od Słowa, Które wywyższamy.
Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie.
Słowo powiedziało uczniom: „Idźcie, przygotujcie Paschę w Wieczerniku, umacniającą rozum, Paschę inaugurującą Misteria, podnieście wasze umysły, słowem prawdziwym, bez kwasu, wywyższajcie wspaniałą łaskę”.