2 Rejoice o Bethany - Raduj się, Betanio.mp3
Srbija / ☦Muzyka chrześcijańska † / WIELKI TYDZIEŃ / 1 Sobota Wskrzeszenia Łazarza i Niedziela Palmowa / 2 - hymny i pieśni Soboty Łazarza / angielski / 2 Rejoice o Bethany - Raduj się, Betanio.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
2 Wielki Poniedziałek -
2 Wielki Wtorek -
albański -
Albański -
angielski -
Angielski -
arabski -
Arabski -
asyryjskie -
Cerkiewnosłowiański -
Cerkiewno-słowiański -
chorwacki -
Chorwacki -
Czeskie, słowackie -
fiński -
Fiński -
francuski -
grecki -
Grecki -
hiszpański -
Hiszpański -
hymny -
ikony -
indyjskie -
Indyjskie -
Inne -
Instrumentalne -
koptyjski -
łacina -
Łacina -
polski -
Polski -
Portugalski -
Portugalskie -
Prawosławne orientalne -
rosyjski -
Rosyjski -
różne -
Różne -
rumuński -
Rumuński -
Rumuński - pełny kanon -
Rzymsko-katolickie -
Serbski -
Stichera Domie Efrato -
Suahili -
Ukraiński -
Wersja z powtarzanymi śpiewnie wersetami (cs) -
Wigilia -
zdjęcia z nabożeństw
Wielki Tydzień we wszystkich Kościołach wschodnich zaczyna się dzień przed Niedzielą Palmową, czyli w Sobotę Wskrzeszenia Łazarza - na czwarty dzień po śmierci swojego przyjaciela Łazarza Jezus przybywa do Betanii znajdującej się blisko Jerozolimy, by go wskrzesić. Jest to zapowiedź tego, co się stanie za osiem dni oraz powszechnego zmartwychwstania, a także Jego największy cud – lud się cieszy, faryzeusze widzą w Nim zagrożenie. Postanawiają Go zabić, proroczo mówiąc, iż „lepiej, by zginął jeden, niż cały naród” (w ich zamyśle - naród żydowski, zaś w zamyśle Bożym cała ludzkość), a będzie okazja, bo wkrótce Pascha żydowska. Jest to jedyny przypadek w roku, kiedy Liturgię Zmartwychwstania sprawuje się w inny dzień, niż niedziela. J 11, 1-54
W krajach prawosławnych Sobota Łazarzowa ma uroczysty charakter. W Grecji śpiewa się specjalne pieśni - kolędy - i przygotowuje się specjalne postne potrawy, w Serbii dzieci zakładają na głowy wieńce z liście laurowych. Jest to chwila wytchnienia po zakończonym Wielkim Poście, a przed Wielkimi Dniami Męki Pańskiej (Strastna Sedmica)
Sobota Św. Łazarza i Niedziela Palmowa są ściśle ze sobą związane, co widać dobrze w tekstach liturgicznych (jeden z troparionów jest ten sam; zdaje się, że jedyny taki przypadek).
"Spełniwszy pożyteczną dla dusz Czterdziesiątnicę,
prosimy o ujrzenie Świętego Tygodnia Twojej Męki, Przyjacielu człowieka,
aby wysławiać w nim wspaniałość Twoją i niewypowiedzianą Twoja Opatrzność względem nas, jednomyślnie śpiewającym: Panie, chwała Tobie
Spełniwszy pożyteczną dla dusz Czterdziesiątnicę,
zawołajmy: Raduj się, miasto Betanio, ojczyzno Łazarza.
Radujcie się, Marto i Mario, jego siostry, bowiem jutro przyjdzie Chrystus ożywić słowem zmarłego brata. Gdy usłyszawszy gorzka i nienasycona otchłań usłyszy Jego głos, zadrży
ze strachu i bardzo zajęczawszy wypuści Łazarza związanego przepaskami.
Zobaczywszy ten cud zgromadzenie hebrajskie zadziwi się i z palmami oraz
gałązkami spotka Go, i ukażą się sławiące dzieci, ktorym zazdroszczą ojcowie.
Błogosławiony, ktory idzie w imię Pańskie, Król Izraela."
[prawosławne hymny wieczerni czterdziestego a zarazem ostatniego dnia Wielkiego Postu
przypadający w piątek, dzień przed Sobotą Wskrzeszenia Łazarza; jest to de facto ostatnie nabożeństwo Wielkiego Postu]
Jeszcze krótki tekst o. Antoniego Coniarisa: Po wyjściu Łazarza z grobu w pełni blasku południowego słońca, ktoś mógłby pomyśleć, iż każdy powinien był uwierzyć. Lecz cuda nie są lekarstwem na niewiarę. Niektórzy nie uwierzą nawet jeśli ktoś został wskrzeszony. To zmartwychwstanie Łazarza przyniosło tłumy w Niedzielę Palmową, ale to także zbudowało krzyż; jak pisze Apostoł Jan, „Od tego dnia spiskowali, by zginął [Jezus]”.
W krajach prawosławnych Sobota Łazarzowa ma uroczysty charakter. W Grecji śpiewa się specjalne pieśni - kolędy - i przygotowuje się specjalne postne potrawy, w Serbii dzieci zakładają na głowy wieńce z liście laurowych. Jest to chwila wytchnienia po zakończonym Wielkim Poście, a przed Wielkimi Dniami Męki Pańskiej (Strastna Sedmica)
Sobota Św. Łazarza i Niedziela Palmowa są ściśle ze sobą związane, co widać dobrze w tekstach liturgicznych (jeden z troparionów jest ten sam; zdaje się, że jedyny taki przypadek).
"Spełniwszy pożyteczną dla dusz Czterdziesiątnicę,
prosimy o ujrzenie Świętego Tygodnia Twojej Męki, Przyjacielu człowieka,
aby wysławiać w nim wspaniałość Twoją i niewypowiedzianą Twoja Opatrzność względem nas, jednomyślnie śpiewającym: Panie, chwała Tobie
Spełniwszy pożyteczną dla dusz Czterdziesiątnicę,
zawołajmy: Raduj się, miasto Betanio, ojczyzno Łazarza.
Radujcie się, Marto i Mario, jego siostry, bowiem jutro przyjdzie Chrystus ożywić słowem zmarłego brata. Gdy usłyszawszy gorzka i nienasycona otchłań usłyszy Jego głos, zadrży
ze strachu i bardzo zajęczawszy wypuści Łazarza związanego przepaskami.
Zobaczywszy ten cud zgromadzenie hebrajskie zadziwi się i z palmami oraz
gałązkami spotka Go, i ukażą się sławiące dzieci, ktorym zazdroszczą ojcowie.
Błogosławiony, ktory idzie w imię Pańskie, Król Izraela."
[prawosławne hymny wieczerni czterdziestego a zarazem ostatniego dnia Wielkiego Postu
przypadający w piątek, dzień przed Sobotą Wskrzeszenia Łazarza; jest to de facto ostatnie nabożeństwo Wielkiego Postu]
Jeszcze krótki tekst o. Antoniego Coniarisa: Po wyjściu Łazarza z grobu w pełni blasku południowego słońca, ktoś mógłby pomyśleć, iż każdy powinien był uwierzyć. Lecz cuda nie są lekarstwem na niewiarę. Niektórzy nie uwierzą nawet jeśli ktoś został wskrzeszony. To zmartwychwstanie Łazarza przyniosło tłumy w Niedzielę Palmową, ale to także zbudowało krzyż; jak pisze Apostoł Jan, „Od tego dnia spiskowali, by zginął [Jezus]”.
Inne pliki do pobrania z tego chomika