The Secret Garden (1993) AC3-2ch.txt

"Jeśli umiecie patrzeć, zobaczycie, że cały świat jest ogrodem..."

Tajemniczy ogród

Tajemniczy ogród

(The Secret Garden)

Gatunek: dla dzieci, dla młodzieży, dramat
Produkcja: USA, Wielka Brytania
Data premiery: 27.01.1993 (świat), 28.12.1993 (Polska)

Reżyseria: Agnieszka Holland
Scenariusz: Caroline Thompson
Muzyka: Zbigniew Preisner
Zdjęcia: Jerzy Zieliński, Roger Deakins

Pierwowzór literacki: powieśc Frances Hodgson Burnett pod tym samym tytułem, jedna z najpopularniejszych książek dla dzieci


Opis filmu:

Tajemniczy ogród to piękna opowieść o trójce dzieci, bardzo od siebie różnych i z różnymi problemami, jednak potrafiących nauczyć się wiele od siebie nawzajem i uleczyć z głęboko skrywanych uprzedzeń i przesądów.
Mary jest sierotą, która przybywa z Indii do domu swego wuja, gdzie spotyka kalekiego kuzyna Colina. Stosunki Colina z ojcem są od czasu śmieci matki raczej skomplikowane. Do dzieci dołącza Dick z pobliskiej wsi. Miejscem spotkań dzieci jest tytułowy tajemniczy ogród, zamknięty i zaniedbany od czasu śmierci matki Colina. Wspólnie przywracają mu dawną świetność, podarowując przy tym sobie i otoczeniu radość i nadzieję. Przykuty do wózka Colin zaczyna wierzyć, że jeszcze będzie chodził. Wszystko dzieje się za sprawą Mary, która cały czas dotrzymuje mu towarzystwa i razem z Dickiem chodzą do tajemniczego ogrodu. Z czasem więź jaka łączy dzieci pozwala im dokonać prawdziwego cudu. Ojciec Colina w końcu znajdzie dla niego trochę czasu i przestanie go obwiniać o śmierć ukochanej żony, a Colin po raz pierwszy wstanie z wózka o własnych siłach.
_______

9-letnia Mary Lennox (Kate Maberly) mieszka wraz z matką i ojcem w Indiach. W tym samym czasie panuje tam epidemia cholery. Matka Mary nigdy się nią nie opiekowała, podobnie jak ojciec, Mary była pod opieką opłacanej służby. Gdy jej rodzice padają ofiarą cholery, służba znika, a dom zostaje sprzedany. O przeżyciu dziewczynki dowiaduje się bliski znajomy matki. Mary, która nie zaznała miłości jest bardzo skryta i lubi rozkazywać. Dziewczynka zostaje wysłana do domostwa Misselthwaite Manor należącego do jej wuja Lorda Cravena (John Lynch). Mary którą zawsze ubierała służąca, nie potrafi sama się ubrać ani rozebrać przez co popada w konflikt z opiekunką domu Panią Medlock (Maggie Smith). W posiadłości pracuje również Marta (Laura Crossley), z którą Mary się zaprzyjaźnia. Mary poznaje również brata Marty Dickona (Andrew Knott), chłopiec potrafi opiekować się najróżniejszymi zwierzętami, co bardzo intryguje Mary. Dziewczynka dowiaduje się od Marty, że przed dziesięciu laty zmarła żona wuja i od tamtej pory jest zgorzkniały i zamknięty w sobie. Zrozpaczony wuj Archibald zamknął nawet ogród, gdzie pani Craven lubiła przesiadywać, a klucz do ogrodowej bramy zakopał. Wkrótce Mary odkrywa kolejną tajemnicę dworu - oprócz niej mieszka w nim jeszcze jedno dziecko - panicz Colin (Heydon Prowse), poważnie chory syn jej wuja. Mary nawiązuje z nim kontakt, opowiada o ogrodzie i wzbudza w kuzynie ciekawość. Nie zwlekając długo wybierają się wraz z Dickiem do ogrodu i podejmują się próby odnowienia go.

Wikipedia

Obsada:

Kate Maberly -- Mary Lennox
Heydon Prowse -- Colin Craven
Andrew Knott -- Dickon
Maggie Smith -- Mrs. Medlock
Laura Crossley -- Martha
John Lynch -- Lord Craven
Walter Sparrow -- Ben Weatherstaff
Irene Jacob -- Matka Mary/Lilias Craven
Andrea Pickering -- Betty Butterworth
Peter Moreton -- Will
Arthur Spreckley -- John
Parsan Singh -- Opiekunka Mary
Colin Bruce -- Major Lennox
Valerie Hill -- Kucharka
Frank Baker -- Przedstawiciel Rządu

Recenzja:

Film Holland jest adaptacją znanej powieści Frances Hodgson Burnett. Agnieszka Holland przyznała, że była to jej ukochana książka w dzieciństwie, równocześnie dodając, iż chciała zrobić film lepszy od poprzednich adaptacji. Wydaje mi się jednak, iż główny powód nakręcenia tego filmu znalazł Władysław Cybulski stwierdzając: Agnieszka Holland znalazła się "w takim momencie swego życia"', że poczuła się się zmęczona "malowaniem czarna farbą na czarnym tle", zapragnęła "lżejszego tonu" w twórczości i postanowiła zrobić sobie prezent "dla jaśniejszej strony swej natury".

Z całą pewnością można powiedzieć, że jest to film rodzinny, oglądnąć go może każdy i w zależności od wieku zupełnie inaczej odczyta zawartą w nim bogatą symbolikę. "Tajemniczy ogród" zrobiony jest sprawnie oraz rzetelnie i uważam, iż wszystkie pochwały dla reżyserki są w pełni zasłużone.
Film zaczyna się smutno, ale właściwie dopiero w momencie wkroczenia do mrocznego zamku widz rozpoczyna tak naprawdę oglądać film, można to nawet nazwać "drugim początkiem". Wzrasta napięcie i tajemniczość, czujemy jak powoli wkraczamy do ogrodu razem z małą bohaterką Mary. Z radością oglądamy przeobrażenie tytułowego tajemniczego ogrodu i tu należy się duża pochwała w stronę Rogera Deakinsa, za cudowne zdjęcia przyrody, rozwijającej się w przyspieszonym tempie. Całość dopełnia znakomita muzyka, skomponowana przez Zbigniewa Preisnera. Zadowalająca jest także gra młodych aktorów, a w szczególności Kate Maberly, która bardzo dobrze wcieliła się w rolę osieroconej i trochę zbuntowanej Mary. Jedyną postacią, która wręcz razi oko widza, jest lord, właściciel zamku. Postać sztuczna i przesadnie tajemnicza. Zupełnie niemożliwe wydaje się bowiem odwrócenie ojca od syna, tylko dlatego, że dziecko choruje i nie jest podobne do matki, tak kochanej przez wdowca.

Na zakończenie pozwolę sobie jeszcze raz przytoczyć słowa pana Cybulskiego:
"Twarda" Agnieszka Holland (...) zrobiła film bardzo ładny, ciepły, bajkowy - o uczeniu się życia, budowaniu własnej osobowości i stosunków ze światem. cały świat jest tajemniczym ogrodem". Myślę, że te słowa wystarczą, aby zachęcić do obejrzenia tego filmu.

sciaga.onet.pl

 

---

 

NAGRODY:


BAFTA (Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych):

• Maggie Smith -- nominacja dla najlepszej aktorki drugoplanowej
  

Young Artist Awards:

• Kate Maberly -- nominacja dla najlepszej młodej aktorki pierwszoplanowej w filmie dramatycznym
  
• Heydon Prowse -- nominacja dla najlepszego młodego aktora pierwszoplanowego w filmie dramatycznym
  
• Andrew Knott -- nominacja dla najlepszego młodego aktora pierwszoplanowego w filmie dramatycznym
  
• Nominacja dla najlepszego filmu familijnego -- dramatu
  

 

---

 

Moja recenzja:


               Zaczarowany ogród
               Nie ma tam wejścia
               Ni wyjścia
               Dostać się tam można
               Tylko przez drzwi
               W sercu.
               Każdy ma w sercu
               Taki lub inny
               Zaczarowany ogród.
               Tajemniczy ogród...

       Przepiękna, bajeczna wprost opowieść Agnieszki Holland, która z klasycznej, lecz nieco infantylnej już dzisiaj powieści dla dzieci F.H.Burnett, potrafiła zrobić prawdziwe dzieło sztuki -- film pełen wdzięku i w pewnych momentach bardzo wzruszający. Cudowne obrazy budzącego się do życia ogrodu, ilustrowane równie cudowną muzyką Zbigniewa Preisnera, i mroczne, choć także piękne zdjęcia wnętrz ponurego zamczyska, tworzą doskonałe tło dla wspaniale zagranych postaci, przede wszystkim trójki dzieci (w ich rolach Heydon Prowse, Andrew Knott i nade wszystko niezrównana Kate Maberly jako Mary Lennox) oraz opiekunki domu (Maggie Smith).

       Film znakomicie oddaje radość dzieci, ogromną wyobraźnię i siłę dziecięcej miłości.
       Przypomina mi on dzieciństwo, kiedy wszystko było takie proste, i teraz często do niego wracam, wchodząc znów do owego cudownego tajemnoczego ogrodu, przywróconego do życia przez osieroconą dziewczynkę i jej przyjaciół, gdzie ciągle na nowo odnajduję miłość, radość, śmiech, a przede wszystkim nadzieję. Nadzieję, że wieka tęsknota małej dziewczynki za miłością i przyjaźnią, oraz jej wiara w ich wielką moc, pozwoli otworzyć nie tylko drzwi tajemniczego ogrodu, ale także zamknięte drzwi ludzkich serc...
       Bo przecież cały świat jest ogrodem -- ogrodem serc wszystkich ludzi.

       Rozpocząłem wierszem, "wygrzebanym" gdzieś w sieci (autora nie znalazłem); zakończę zaś filmowym zakończeniem, włożonym w usta Mary Lennox:

               Czary zostały zrzucone.
               Mój wuj nauczył się śmiać, a ja nauczyłam się płakać.
               Tajemniczy ogród jest teraz otwarty.
               Otwarty...
               i żywy.
               Jeśli dobrze się przyjrzycie,
               zobaczycie, że cały świat jest ogrodem.

yacol

Moja ocena: 9 / 10 [yacol]