Nakarmić kruki (1976)

 


Film genialnego reżysera Carlosa Saury (twórcy m.in. Tanga, Carmen, Flamenco czy El Dorado).

"Karm kruki, a one wydziobią ci oczy." To przysłowie hiszpańskie, którego pierwsze słowa stały się tytułem filmu uznawanego za jeden z najlepszych w dorobku Carlosa Saury. Film nie ma zdecydowanej fabuły, to raczej zapis wewnętrznych stosunków bohaterki Any z otaczającą rzeczywistością. Kompozycja to nieustanne mieszanie się perspektyw czasowych, przeżyć obiektywnych, głęboko subiektywnych - wspomnień dorosłej Any z czasów dzieciństwa. Perspektywą "czasu utraconego" przywołującą dawne wydarzenia są wyblakłe fotografie rodzinnego albumu. Osobowość Any ukształtowały na równi wydarzenia rzeczywiste, jak i dziecięce fantasmagorie. W starej madryckiej willi mieszkają trzy małe dziewczynki, sparaliżowana babka i zgorzknieła w staropanieństwie ciotka opiekująca się dziewczynkami. W życiu małej Any - równoprawnie - egzystują także jej zmarli rodzice. wewnętrzny świat Any - wyobrażenia, sny, wspomnienia to jej własne wersja rzeczywistości podporządkowana regułom dziecięcej wyobraźni. Seria wydarzeń, które rozegrały się w życiu dziewczynki: nieudane małżeństwo rodziców, choroba i śmierć matki, bezduszność ojca i śmierć babki powodują zbyt wczesne wtajemniczenie w dramat życia. Inicjacja a wraz z nią zdobycie wiedzy powodują tragedię samotności i przekonanie o okrutnym i niepojętym losie. Mała Ana chce wymierzyć sprawiedliwość złemu światu, usiłuje "zlikwidować" tych, którzy zakłócają jego Ład. Dysponując trucizną (w rzeczywistości zwietrzałym proszkiem), po od wypowiedzeniu magicznych zaklęć podaje miksturę tym, którzy jej nie kochają - ojcu i ciotce. Nie może zgodzić się na taki model świata, w którym istnieje choroba i śmierć, zło, cierpienie i samotność.
[Filmweb]
.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder