At Last całość.pdf

dziabi4 napisano 11.08.2023 18:20

Dziękuję:)

dorojas napisano 16.03.2023 20:23

Amy i Matt znaleźli szczęście w miasteczku Lucky Harbor, oboje mieli ciężki bagaż doświadczeń który spowodował że zamknęli się w swoich skorupach i musiało wiele się wydarzyć żeby zobaczyli nadzieję na dobrą przyszłość. Książka At Last zresztą pozostałe części tej serii o Lucky Harbor też są historiami słodko gorzkimi ale zawsze z happy endem no i miejscami zabawne zwłaszcza gdy pojawia się Lucille i jej profil na facebooku ;D Dziękuję bardzo za tłumaczenie mam nadzieję na kolejne części :) Pozdrawiam :)

asia_k3 napisano 12.02.2023 14:01

Lubię takie mało skomplikowane historie, w których od początku wiadomo jak się skończy, w których miłość potrafi pokonać lęki, demony z przeszłości, daje siłę, w których życie daje drugą szansę i grzechem byłoby z niej nie skorzystać, bo ta druga szansa okazuje się być tym, co najlepszego mogło się trafić bohaterom... Amy i Matt mieli za sobą przykre doświadczenia, obydwoje byli nieufni i ostrożni, ale gdy ich serca mocniej zabiły, gdy o niczym innym nie mogli myśleć tylko o sobie nawzajem cóż było robić... trzeba było podążyć za głosem serca i pozwolić rosnąć uczuciu między nimi. Dziękuję za tłumaczenie :* Liczę na to, że za jakiś czas coś znowu tu wpadnie :)

danulenka napisano 30.01.2023 20:47

Bardzo dziękuję za całe tłumaczenie i poświęcony czas. Amy w końcu odnalazła swoje miejsce na ziemi. Po tym jak w wieku 16 lat opuściła dom rodzinny ciężko jej było zaufać komukolwiek, ponieważ własna matka ją zawiodła. Tu poznała wielu wspaniałych ludzi. Mallory, Grace i Matt - gorący strażnik leśny. Wpadli sobie w oko ale jako, że oboje mieli złe doświadczenia, działali powoli. Z czasem przerodziło się to w głębsze uczucia ale oboje bali się pójść dalej. Amy czytała pamiętnik babci i podążała jej śladem w góry. To pomogło jej odnaleźć siebie i być bliżej niej. Siadała na szczycie i rysowała. Gdy Amy poznała Riley, zobaczyła w niej siebie sprzed lat i czuła potrzebę pomocy. Ślepo jej zaufała i trochę się zawiodła. Straciła też na chwilę Matta. Jednak uczucie zwyciężyło. Zakochali się w sobie i za bardzo tęsknili, by być osobno. Bardzo dziękuję za tą piękną historię i pozdrawiam serdecznie:)

serapion-9 napisano 27.01.2023 22:59

Bardzo dziękuję za tę książkę i za Twój cenny czas jaki poświęciłaś na tłumaczenie. To była jedna z tych książek, które pomagają albo raczej umożliwiają na uruchomienie wyobraźni i poczucie posiadania możliwości spełnienia marzeń. Było w niej sporo dramatu i prawdziwie twardych życiowych problemów, ale przede wszystkim była tam ta niezwykła może niezbyt liczna, ale jednak, społeczność, dobra, szczera, otwarta, pomocna i wspomagająca, w obecności której nie wszystko było tak jednoznaczne jakby się wydawało. To pewnie mało realne, żeby mieć szansę na spotkanie z takimi ludźmi, chociaż nie wszyscy byli super idealni, ale dobrze było dowiedzieć się jak to mogłoby wyglądać gdybyśmy zamieniły się miejscami z Amy i Rilley. Chyba każdy, no może prawie każdy ma jakieś ukryte marzenia i potrzeby, żeby na przykład okazać komuś wsparcie i pomoc. W tej książce to były nie tylko kłopoty, ale były też przykłady jak reagować, żeby nie pogorszyć albo całkowicie zniweczyć czyjegoś starania. To nie jest łatwe, bo każdy ma swoje życie i dla niego porażką może być coś, co dla innego jest jedynie potknięciem, ale pokazanie, że warto i trzeba czasem odrzucić swoje własne postrzeganie świata i stanąć razem naprzeciw problemom drugiej osoby. To niewiele kosztuje nas samych, a korzyści dla drugiej osoby są przeogromne. No i przede wszystkim było tam piękne i w trudzie rozwijające się uczucie Matta i Amy. Westchnęłam kilka razy, no może więcej niż kilka, kiedy ta mocno pokiereszowana przez życie dwójka w jakiś cudowny i wspaniały sposób potrafiła ze sobą rozmawiać, otwierać swoje wnętrze, pozwalając do niego zajrzeć chociaż z obawą, ale też z nadzieją. I była też ta cudownie opisana podróż babci Amy, okraszona rysunkami i żałowałam, że nie mogłam ich zobaczyć. To świetny pomysł, żeby nie tyle kontynuować, ile tworzyć własną historię do opowiedzenia na podstawie pięknych i może trochę bolesnych wspomnień, ale przez to bardziej prawdopodobnych i realnych.

paulette88 napisano 26.01.2023 04:53

Bardzo dziękuję za piękne tłumaczenie pozdrawiam

magdas771 napisano 23.01.2023 20:44

Dziękuję, dziękuję , dziękuję 😘

pppit napisano 23.01.2023 15:52

Bardzo dziękuję :)

kinia.z.5 napisano 23.01.2023 11:28

Dziękuję pięknie za całość tłumaczenia🙂

MAWia napisano 22.01.2023 21:33

Dziękuję bardzo. Pozdrawiam serdecznie

matrixgirl napisano 22.01.2023 19:05

Bardzo dziękuję za tłumaczenie i korektę. Pozdrawiam serdecznie, Meg

malorn75 napisano 22.01.2023 18:16

Serdecznie dziękuję i pozdrawiam 😊

dorojas napisano 22.01.2023 17:52

Ślicznie dziękuję za tłumaczenie :) po przeczytaniu wpadnę z komentarzem :)