Vahid_ Ghasemi_Sony_ World_ Photography_ Awards_2015.jpg

Sony World Photography Awards 2015 po raz ósmy pokazuje to, co ważne w różnych gatunkach współczesnej fotografii. Konkurs — darmowy i otwarty dla fotografów o różnych umiejętnościach, przyciągnęł rekordową liczbę uczestników: zgłoszono łącznie 183 737 zdjęć zrobionych przez fotografów ze 171 krajów. Honorowy Komitet Sędziowski największego na świecie konkursu fotograficznego, Sony World Photography Awards 2015,tegoroczną nagrodę L’Iris d’Or i tytuł Fotografa Roku przyznal Amerykaninowi Johnowi Moore.
Serię jego zdjęć wybrano spośród prac zwycięzców trzynastu kategorii profesjonalnych konkursu. "Ebola Crisis Overwhelms Liberian Capital" ("Kryzys związany z wirusem Ebola w stolicy Liberii") to poruszający reportaż z samego centrum tragicznych wydarzeń. Zwycięskie zdjęcia Moore'a, etatowego fotografa i specjalnego korespondenta agencji Getty Images, jako jedne z pierwszych ujawniły skalę epidemii wirusa Ebola w Monrovii, stolicy Liberii, uznawanej ze epicentrum tej śmiercionośnej choroby.
Zdobywca tytułu Fotografa Roku w konkursie fotografii prasowej Pictures of the Year International oraz analogicznego przyznawanego przez National Press Photographers Association. Czterokrotnie nagradzany w konkursie World Press Photo, w przeszłości otrzymał też Złoty Medal im. Roberta Capy. John Moore jest więc posiadaczem nagrody L’Iris d’Or i 25 tys. dolarów, a także zestawu cyfrowego sprzętu fotograficznego firmy Sony.
Jurorzy — Xingxin Guo (agencja informacyjna Xinhua, Chiny), Jocelyn Bain Hogg (fotografka, Wielka Brytani) oraz Oliver Schmitt (internetowe wydanie tygodnika "Spiegel", Niemcy) — napisali we wspólnym oświadczeniu: "Fotografie Johna Moore’a ukazują ogrom nieszczęścia ludzi, których codzienne życie zostało zniszczone przez niewidzialnego wroga. Tym jednak, co zasługuje na szczególne uznanie, jest sposób, w jaki Moore ukazuje tę tragedię. Jego zdjęcia są bardzo osobiste, a przy tym pełne szacunku dla fotografowanych ludzi, poruszają odwagą i spójnym ujęciem tematu. Istnieje cienka i trudna do zdefiniowania granica między zdjęciami po prostu wykorzystującymi taką sytuację a obrazami, które pokazują ją ze współczuciem i zrozumieniem. Prace Moore'a zdecydowanie należą do tej drugiej kategorii. Jeśli do tego dodamy doskonałe wyczucie kompozycji i przekonujący styl wizualnej narracji, otrzymujemy to, co składa się na różnicę między dobrą a znakomitą fotografią dokumentalną".