FOTODRAMA STWORZENIA w obrazach.rar
-
1 -
1 Lampa w ciemności -
2 -
2 Kąkol wśród Pszenicy -
3 Most do Babilonu -
7 Księga Daniela -
Antyczne Sekrety Biblii -
Arka Noego -
Arka Noego na górze Ararat -
Ballistic Curve -
BBC Newton - Mroczny Heretyk -
Biblia - Eksplorator Bibli 1.01 PL -
Biblia - Emphatic Diaglott New Testament -
Biblia - e-Sword PL -
Biblia Gdańska -
Biblia Gdańska NT - Uwspólcześniona -
Biblia Interlinearna -
Biblia Tysiąclecia wyd. II -
Biblia Warszawsko-Praska -
Circle in 3D Space -
DiffGeo Notes -
DiffGeo with Symbolic Math Toolbox -
Dla Braterstwa Świadków -
EWOLUCJA -
G. Perelman -
Gallery -
Graphics -
Grigorij Perelman -
Historia Ruth -
Jedna noc z królem -
Jerusalem Echo -
Książka pytań i odpowiedzi -
Mathematica -
Niebiańska Manna -
NOWA BIBLIA GDAŃSKA -
Old And New -
Pieśni Wieczorne -
Pokarm dla myślących chrześcijan -
Praise To Our GOD 2007 -
Roz. I - KRZYWE NA PŁASZCZYŹNIE -
SC -
SHALOM JERUSALEM - PAUL WILBUR -
Songs Of Zion 1995 -
Tak powstała Biblia -
The road to Jerusalem -
THE TREE OF LIFE -
Wielka Piramida -
Wolfram Language -
Ziemia Izraela -
Złota Menora z Jerozolimy
FOTODRAMA STWORZENIA
czyli
HISTORIA BIBLIJNA W OBRAZACH
Autor: Charles Taze Russell
Mówiono nam wszystkim i wielu z nas w to uwierzyło, że karą za nieposłuszeństwo ojca Adama są wieczne męki, na które skazane jest całe jego potomstwo, z wyjątkiem nielicznych świętych - wybranych.
Powiedziano nam, że tak uczy Biblia, a my przyjęliśmy to bez żadnego dowodu (1 Tes. 5:21).
Obecnie jednak chrześcijanie uważniej badają Biblię i dokładniej analizują słowa, które słyszą w kościołach.
Wielu dochodzi do wniosku, że coraz mniej popularna w dzisiejszej dobie nauka o wiecznych mękach jest nielogiczna i uwłacza wspaniałości charakteru Boga.
Tymczasem Biblia zawsze uczyła, że karą za grzech nie jest bynajmniej ogień piekielny.
"Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć", pisał już dwa tysiące lat temu Apostoł Paweł (Rzym. 6:23).
Już wówczas Duch Święty objawił mu to, co dopiero teraz myślący chrześcijanie odkrywają.
Rozmaitość języków jest jedną z najbardziej znamiennych rzeczy na świecie - skuteczną barierą powstrzymującą ludzi przed realizacją własnych, egoistycznych celów.
Wieża Babel to dla ludzkości lekcja pokory: polegając jedynie na własnej mądrości i ignorując Boga, człowiek co rusz napotyka na ograniczenia dowodzące jego słabości.
Żyjemy jednak w czasach, gdy bariery językowe - i wszelkie inne przeszkody utrudniające ludzkości zjednoczenie - stopniowo zanikają, a stary porządek społeczny, opierający się na władzy warstw uprzywilejowanych, bezpowrotnie odchodzi w przeszłość.
Jest to jeden ze znaków zbliżającego się Królestwa Mesjańskiego, z którego dobrodziejstw - już jednak w zgodzie z Boskim prawem - korzystać będzie cały rodzaj ludzki.
Bliskość Królestwa Mesjańskiego to nie wytwór czyjejkolwiek wyobraźni, nadejście nowych czasów precyzyjnie opisują bowiem proroctwa biblijne.
Księga Daniela już kilkaset lat przed Chrystusem zapowiadała kolejne rządy światowych mocarstw:
Babilonu, Medo-Persji, Grecji i Rzymu (pogańskiego i chrześcijańskiego), zilustrowane w posągu ze snu Nabuchodonozora, a także w zwierzętach (bestiach), jakie ujrzał Daniel.
To "wydzierżawienie władzy" ziemskim królestwom miało trwać "siedem czasów", albo mówiąc inaczej, siedem symbolicznych lat - siedem razy 360, czyli 2520 lat, począwszy od roku detronizacji Sedekiasza, ostatniego króla judzkiego.
Koniec tego okresu to rok 1914.
Z dzisiejszej perspektywy widać wyraźnie, że rok wybuchu I wojny światowej był w historii przełomowy - po tej dacie nic już nie jest takie, jak dawniej.
Zmienił się porządek polityczny świata, a wraz z nim sposób myślenia ludzi, gwałtownie przyspieszyły przemiany cywilizacyjne.
Procesy te przygotowują grunt pod nowy ład, kiedy Panem świata będzie Chrystus.
Centralnym punktem Boskiego planu wobec człowieka jest postać Jezusa Chrystusa, a centralnym wydarzeniem - ofiarnicza śmierć Pana na krzyżu.
Po ukrzyżowaniu zwrócił się do jednego ze złoczyńców: "będziesz ze mną w raju".
Niefortunne przesunięcie przecinka wprowadza czytelnika Ewangelii w błąd, jest bowiem rzeczą oczywistą, że Jezus nie znalazł się w raju tamtego dnia.
Gdy trzy dni później powstał z martwych, rzekł do Marii: "Nie wstąpiłem jeszcze do Ojca mojego".
Święty Piotr wyraźnie oznajmia, że On umarł, a Jego dusza powstała z grobu trzeciego dnia (Dzieje Ap. 2:31).
Umarł w sposób rzeczywisty, "raz samego siebie ofiarowawszy" (Hebr. 7:27), abyśmy my mogli dzięki Jego ofierze żyć.
Podobnie jak owemu złoczyńcy na Golgocie, wszystkim nam dał nadzieję...