Wojciech Cejrowski o Radosławie Sikorskim,Grodzkiej,Gender... (22.10.2014) (Low).mp4

Wojciech Daniel Cejrowski (ur. 27 czerwca 1964 w Elblągu) – polski dziennikarz, satyryk, podróżnik, autor książek i publikacji prasowych, publicysta katolicki, kierownik artystyczny biblioteki
Poznaj Świat.

Edukacja
Ukończył XVII Liceum Ogólnokształcące im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (historia sztuki), Uniwersytecie Warszawskim (socjologia i archeologia); studiów tych nie ukończył[1]. W 2010 rozpoczął zaoczne studia socjologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. 7 czerwca 2010 obronił licencjat z socjologii, rozpoczynając studia magisterskie.
Posługuje się językiem hiszpańskim i angielskim (odmiana amerykańska). Porozumiewa się również w języku rosyjskim oraz portugalskim (odmiana brazylijska).

Występy publiczne
Telewizja
Wojciech Cejrowski zaczynał u boku Wojciecha Manna w programie Non Stop Kolor w TVP2
w latach 1992–1994. Popularność przyniósł mu program WC Kwadrans, który był nadawany w TVP1
w latach 1994–1996. W programie tym prezentował konserwatywne poglądy na kwestie społeczne, promował w nim pozytywne znaczenie słowa "ciemnogród", określające przywiązanie do tradycyjnych wartości.
Równolegle prowadził program muzyczny pt. Stajnia... w TVP1 oraz powtarzany przez Ośrodki Regionalne TVP. W sezonie 1996-97 na zamówienie Telewizji Niepokalanów (obecnie TV Puls) zrealizował 30-odcinkowy cykl Podróżnik, w którym opowiadał o swoich wyprawach do Ameryki Południowej. Rok 1997 to początek współpracy ze stacją RTL 7, gdzie występował najpierw
w gronie polskich satyryków (m.in. Jan Pietrzak) w cyklu komentarzy satyrycznych,
potem zaś (w latach 1999–2000) prowadził talk-show Piękny i Bestia w duecie
z Alicją Resich-Modlińską. Następnie przeszedł do telewizji Polsat gdzie prowadził autorski program Z kamerą wśród ludzi (2003–2004).
W 2004 brał udział w powstaniu programu Polsatu Co się święci w mej pamięci gdzie był przewodnikiem po Ziemi Świętej[2].
W 2006 zasiadał w jury programu Supertalent emitowanego przez TVP2 wraz z Moniką Richardson, Katarzyną Figurą i Bogusławem Kaczyńskim. 1 maja 2006 na antenie TVP1 wyemitowany został jednoodcinkowy talk-show Wojciecha Cejrowskiego i Macieja Chmiela Produkt jednorazowy.
Od 2006–2007 był stałym gościem programu podróżniczego TVP Podróże z żartem.
Od stycznia 2007 w niedzielę w TVP2 ukazywał się jego program "Boso przez świat". Program został zdjęty z anteny TVP w maju 2009, kiedy to Wojciech Cejrowski wystąpił w spotach wyborczych Prawicy Rzeczypospolitej, zachęcając do oddania głosu na Marka Jurka, jednak miesiąc po wyborach do PE po licznych protestach program powrócił na antenę TVP 2. Program nadawany był przez telewizją publiczną do 2011.
W 2008 prowadził w TVN Style program Po mojemu. Dotychczas wyemitowano trzy serie talk-show.
Od 17 czerwca 2011 również w TVN Style prowadzi swój nowy autorski program podróżniczy "Wojciech Cejrowski. Boso".

Radio
Pracę w Polskim Radiu rozpoczął w 1991 u boku Korneliusza Pacudy cyklem audycji Czy jest miejsce na country w Polsce?. Następnie w wyniku podpisania kontraktu z amerykańskim koncernem medialnym ABC w styczniu 1992 rozgłośnie regionalne Polskiego Radia S.A. w całym kraju rozpoczęły nadawanie American Country Countdown w polskiej wersji językowej. Wojciech Cejrowski, początkowo z Korneliuszem Pacudą, prowadził tę audycję przez 11 lat.
Ostatnie, 519 wydanie, wyemitowano w styczniu 2003.
W 1993 Wojciech Cejrowski otrzymał propozycję pracy w prywatnej stacji Radio Kolor, której właścicielami i założycielami byli Wojciech Mann i Krzysztof Materna. Początkowo prowadził własną audycję muzyczną, a potem program Aeroplan z Beatą Pawlikowską oraz autorski blok poranny, w każdą sobotę od godz. 6. do 10. Audycja ta była podstawą powstania telewizyjnego programu WC Kwadrans.
Współpraca z Radiem Kolor zakończyła się w 1997. W latach 1997–1999 pracował w Radiu WAWA. Od 1995 różne jego audycje trafiają jako produkcja zewnętrzna do kilkudziesięciu stacji prywatnych
i publicznych na terenie całego kraju. M.in: Na drugim końcu globusa, emitowane na antenie Programu I PR, Radia dla Ciebie, Radia Koszalin, Radia Merkury, Radia PiK oraz sieci radiowej Plus.
Od 1999 rozpoczął stałą współpracę z Programem Pierwszym Polskiego Radia, składającą się
z korespondencji zagranicznych dla Z pierwszej ręki i Radia kierowców, opowieści podróżniczych
w ramach Lata z Radiem oraz Czterech pór roku oraz audycji autorskich przygotowywanych
na zlecenie Redakcji Muzycznej PR.
W latach 2007-2011 współpracował z Programem III Polskiego Radia gdzie prowadził Audycję podzwrotnikową oraz przygotowywał program Pocztówka dźwiękowa Wojciecha Cejrowskiego. Prezentował tam muzykę z Ameryki Łacińskiej i USA, a także Afryki oraz Australii.
Obecnie jest związany ze społecznością internetowego Radia Wnet, którego był współpomysłodawcą i współtwórcą wraz z Krzysztofem Skowrońskim.

Prasa
Wojciech Cejrowski jest też felietonistą i reportażystą. Pisuje felietony na tematy społeczno-polityczne (cykle felietonów do "Gazety Polskiej", "Frondy", "Ilustrowanego Kuriera Polskiego") oraz reportaże podróżnicze ("Rzeczpospolita", "Podróże", "Voyage", "Opcja na prawo", "Poznaj Świat", "National Geographic"). Dawniej publikował także w "Tygodniku AWS"

Estrada
Od 1995 Wojciech Cejrowski jeździ po Polsce, Kanadzie, USA, Australii, Francji i Szwajcarii
z występami estradowymi w stylu stand-up comedy pod nazwą "WC na stojaka" lub "Boso do...".

Festiwale Ciemnogrodu
W latach 1996–2000 organizował w Osieku Festiwale Ciemnogrodu. Od 1997 w ich trakcie odbywały się koncerty muzyki gospel i country. Spotkania miały na celu gromadzenie się ludzi o poglądach konserwatywnych, którzy sprzeciwiali się poprawności politycznej. Cejrowski chciał nadać pozytywne znaczenie słowu „ciemnogród” oraz ukazywać wartości konserwatyzmu
i chrześcijaństwa.

Działalność podróżnicza
Wojciech Cejrowski podróżował dotychczas po blisko 60 krajach na 6 kontynentach. Najczęściej jeździ do Amazonii, dokumentując życie zamieszkujących ją Indian i Metysów. Brał udział m.in.
w pieszym pokonaniu bagnistej puszczy Darien, na granicy Kolumbii i Panamy (1996) oraz przejeździe trasy Camel Trophy, w Gujanie, w 1996, w ramach której dotarł m.in. do odległych osad plemienia Wai Wai. Ma dom w mieście Meksyk, gdzie mieszka sporadycznie od lat 80. ubiegłego wieku, a także dużą posiadłość ziemską w Ekwadorze.

Wyprawy:
1985 – Kuba, Meksyk – ekspedycja speleologiczna
1986 – Meksyk – dokumentacja stanowisk archeologicznych kultury Tolteków
1986 – Meksyk – "Lakandoni – potomkowie Majów"
1987 – Meksyk – dokumentacja stanowisk archeologicznych Majów
1987/1988 – Meksyk – "Plemiona pogranicza – między światem Azteków i Majów"
1989 – ZSRR – "Ławry – stolice Prawosławia"
1989 – Meksyk – "Zagubione plemię – współcześni potomkowie Indian"
1990 – Gwatemala, Honduras, Meksyk – "Mundo Maya"
1990 – ZSRR – "Życie w komunałkach"
1990 – Kaukaz
1991 – Kostaryka, Nikaragua, Honduras, Salwador, Gwatemala, Belize – "Guerrilla –
partyzanci, rebelianci i zwyczajni bandyci"
1991 – Gwatemala – nieznane ruiny Majów, potomkowie niewolników z Jamajki
1992 – Teksas/Meksyk – "Plemiona pogranicza – Tarahumara, Raramuri"
1993 – USA – Współczesne obrzędy indiańskie pow-wow
1994 – Honduras, Meksyk – początek projektu "Indianie Miskito"
1995 – Kolumbia – Indianie Kogi
1996 – Panama/Kolumbia – piesze przejście Darien, Indianie Choco i Kuna
1997 – Wenezuela/Brazylia – Indianie Yanomami, Kurripaco i Piaroa
1997 – Australia – "Z Adelajdy na półwysep York"
1998 – Wenezuela/Kolumbia – Indianie Carapana
1998 – USA/Kanada/Meksyk – "Mennonici, Amisze i Mormoni"
1999 – Gujana/Wenezuela/Brazylia – ostatni Indianie Wai Wai
1999/2000 – Maroko – "Życie codzienne na souku"
2000 – Paragwaj/Brazylia – Mennonici, Indianie Ache, Ayoreo, Nivacle
2001 – Peru/Ekwador – przeprawa rzeką Napo, plemię Sekoya
2002 – Kolumbia, Peru, Brazylia – plemiona Marubo, Mayoruna i Yagua
2002 – Ekwador
2003 – Surinam/Gujana Fr./ Brazylia – plemiona Bush Negros, Wayana, Tirio i Wai Wai
2004 – Izrael/Palestyna – śladami Jezusa
2004 – Kostaryka/Panama – Garifuna, afrykańskie plemię na Karaibach
2005 – Boliwia – redukcje jezuickie na boliwijskim Chaco, rzeką Rio Madre de Dios do Peru
2006 – Peru – tropami Inków, Machu Picchu, Cuzco
2006 – Meksyk
2007 – Senegal/Gambia/Cabo Verde
2007 – Ekwador
2007 – Peru/Kolumbia/Brazylia
2007 – Trynidad i Tobago
2007 – Namibia
2007 – Tunezja
2008 – Peru
2008 – Meksyk
2008 – Gwatemala
2008 – Portoryko
2008 – Archipelag Vanuatu
2008 – Madagaskar
2009 – Meksyk
2009 – Wenezuela
2009 – Tajlandia
2009 – Kolumbia/Peru/Ekwador – Plemiona Jibaros (Achuar)
2009 – Brazylia
2009 – Meksyk/Gwatemala/Belize
2010 – Kongo/Gabon
2010 – USA (Nebraska/Dakota Południowa/Dakota Północna/Minnesota/Wyoming/Iowa)
2010 – Japonia/Australia/Fidżi – "Od Oceanu Indyjskiego do Pacyfiku"
2011 – Etiopia
2011/2012 – USA (Teksas)

Organizacje
Wojciech Cejrowski należy do następujących organizacji:
Royal Geographical Society – Królewskie Towarzystwo Geograficzne w Londynie –
jest trzecim Polakiem posiadającym status członka rzeczywistego (ang. fellow)
The Explorers Club – Klub Odkrywców w Stanach Zjednoczonych (ang. fellow)
CMA – Country Music Association (USA)
ACMA – Australian Country Music Association (Australia)
Stowarzyszenie Muzyki Country (Polska) – od 2000 Sekretarz Generalny
South American Explorers Club

Przekonania
Deklaruje przynależność do Kościoła katolickiego i określa siebie mianem "radykalnego katola". Uważa iż każdy katolik powinien stosować w swoim życiu nauczanie zawarte w Piśmie Świętym
i przekazywane przez Magisterium Kościoła na czele z papieżem. Uważa jednocześnie, że każdy, kto nie zgadza się z nauczaniem Kościoła Katolickiego nie może uznawać się za katolika. Stoi na stanowisku, że wiara nie jest prywatną sprawą człowieka i osoba wierząca ma obowiązek mówić
o tym co dobre, a co złe. Jest sceptyczny wobec teorii ewolucji, chociaż całkowicie jej nie potępia, ale jak sam przyznaje bliżej mu do kreacjonistycznej wizji stworzenia świata.
Wielokrotnie występował z poparciem dla ruchów pro-life i stanowczo protestował przeciwko aborcji, eutanazji i stosowaniu antykoncepcji.
Wypowiada się otwarcie przeciw ruchom homoseksualnym, sprzeciwia się paradom równości: "[...] człowiek kulturalny nie chodzi na parady pederastów, gdzie są promowane wartości antychrześcijańskie w sposób agresywny. [...] I ja zaliczam się do tych osób, które uważają parady pederastów za zło, promowanie zboczeń za zło i zwalczam to zło dostępnymi dla mnie sposobami".
Jest otwartym krytykiem obrad "Okrągłego Stołu", gdzie jego zdaniem obok sprawujących dotychczas władzę komunistów nie zasiedli prawdziwi reprezentanci społeczeństwa, ale dobrani przez ówczesny reżim ludzie. Uważał, że Polska powinna była postąpić według modelu czeskiego, który zakazywał pełnienia przez 10 lat państwowych funkcji członkom Komunistycznej Partii Czechosłowacji i funkcjonariuszom Státní bezpečnost (czeskiego odpowiednika SB).
Jest przeciwnikiem Aleksandra Kwaśniewskiego, którego uważa za najgorszego prezydenta Polski po 1989. Wielokrotnie mówił o nim, że jest "komunistycznym aparatczykiem", "drugim Jelcynem, który upija się za publiczne pieniądze". Krytycznie odnosi się również do całego nurtu lewicowego w Polsce oraz postkomunistów wywodzących się z PZPR.
Jest przeciwnikiem Unii Europejskiej w jej obecnym kształcie. Sprzeciwiał się także wprowadzeniu w życie traktatu lizbońskiego. Deklaruje się jako konserwatywny chrześcijanin
i przeciwnik poprawności politycznej.
W wyborach prezydenckich w 2005 wyraził chęć głosowania na Janusza Korwin-Mikkego namawiając do oddania na niego głosu w jego imieniu.
Podczas kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego w 2009 wspierał udziałem
w telewizyjnym spocie wyborczym kandydata Prawicy Rzeczypospolitej Marka Jurka.
Po wyborach parlamentarnych w 2011 poinformował, że oddał głos na Jarosława Kaczyńskiego.

Nagrody
6 nominacji do "Wiktora",
l – za działalność telewizyjną (kategorie: najlepszy aktor, najlepszy dziennikarz, komentator-publicysta, najlepszy prezenter TV, największe odkrycie telewizyjne roku, największa osobowość TV) – laureat w kategorii "największa osobowość tv" w 2010 r.
"Najciekawszy człowiek roku" – tytuł przyznany przez Gazetę Polską
"Bursztynowy motyl" 2003 – nagroda im. Arkadego Fiedlera dla najlepszej książki podróżniczej roku
("Gringo wśród dzikich plemion")
"Świry 2004" – nominacja w kategorii "najbardziej zwariowana osobowość TV"
Na II Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych jego program "Boso przez świat" otrzymał nagrodę w kategorii najlepszy turystyczny program telewizyjny
Złoty medal w kategorii Travel & Tourism w 51 międzynarodowym konkursie
New York Festivals 2008.
AkumulaTOR 2008 – dziennikarz, który ładuje studentów pozytywną energią (Studenckie Nagrody Dziennikarskie MediaTory)
"BŁĘKITNY MELONIK" – nagroda specjalna na VIII Festiwalu Dobrego Humoru
Bestseller według Empiku 2008 – za najlepiej sprzedającą się książkę "Gringo wśród dzikich plemion" w kategorii Literatura polska
Bestseller według Empiku 2008 – za najlepiej sprzedający się film "Boso przez świat:
Meksyk" w kategorii Kino artystyczne. Dokument.
Tytuł "magister honoris causa" przyznany w 2009 przez samorząd studencki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
Laureat VII edycji ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Pawiego Pióra.
Laureat Wiktora 2010 w kategorii Największe odkrycie telewizyjne w roku 2009
Bestseller według Empiku 2010 – za najlepiej sprzedający się film "Boso przez świat:
Tajlandia" w kategorii Film dokumentalny.

Publikacje
Książki
Wydał kilka książek; część z nich (Kołtun się jeży, Młot na lewicę i Sól do oka) to pozycje
z dziedziny publicystyki i humoru politycznego. Pozostałe to książki podróżnicze. Gringo wśród dzikich plemion otrzymała nagrodę Bursztynowego Motyla im. Arkadego Fiedlera dla najlepszej książki podróżniczej roku 2003. Według rankingu Wręcz Przeciwnie zarabiając w 2011 1,87 mln zł. stał się w tymże roku najlepiej zarabiającym pisarzem w Polsce.
Kołtun się jeży – z dziedziny publicystyki i humoru politycznego. Wydana w czasach emisji programu WC Kwadrans w 1996 przez wydawnictwo W.Cejrowski Ltd. Sprzedano 98 000 egzemplarzy.
Podróżnik WC (1997, wydanie II poprawione: 2010)
WC na końcu Orinoko – książka wydana w 1998 przez wydawnictwo W.Cejrowski Ltd. Jako literatura przygodowa i podróżnicza opisuje jedną z wypraw autora, którą odbywał w okolicach Orinoko. Wydano 3000 egzemplarzy.
Młot na lewicę – książka z dziedziny publicystyki i humoru politycznego wydana w 1999 przez wydawnictwo W.Cejrowski Ltd. Książka jest zbiorem tekstów napisanych przez autora od czasów zakończenia programu WC Kwadrans. Pozycja wydana w nakładzie łącznym równym 1300 egzemplarzy, obecnie dostępna w wersji elektronicznej.
Sól do oka – książka z dziedziny publicystyki i humoru politycznego. Stanowi komentarze wydawane przez autora w stosunku do obecnych sytuacji politycznych, społecznych. Wydana została w 2002 przez wydawnictwo W. Cejrowski Ltd. o nakładzie łącznym 2000 egzemplarzy.
Gringo wśród dzikich plemion (2003)
Rio Anaconda (2006)
Inne:
Nie kucaj w ostrogach (2002) – spolszczenie
Nasze Polskie Wigilie w opowiadaniach (2006) – publikacja zbiorowa
Królikowska B., Rott D. Strategie autoprezentacyjne w reportażach podróżniczych Wojciecha Cejrowskiego, Oficyna Wydawnicza Humanitas, Sosnowiec 2010.
Brzozowicz G. Cejrowski. Biografia, Zysk i S-ka, 2010

Filmy
Wraz z TVP wydał dotychczas 15 płyt z filmami Boso przez świat.
Muzyka
We współpracy z EMI Music Poland rozpoczął serię płyt CD z muzyką tropikalną, będącą zbiorem utworów różnych zagranicznych wykonawców. Dotychczas ukazała się pierwsza pozycja z serii Ananas Bananas.
Kontrowersje
W 2000 przedzierając się przez ochronę w warszawskiej Galerii Zachęta chciał zakryć prześcieradłem figurę Jana Pawła II przygniecionego meteorytem. Miał to być protest przeciwko obrazoburczości eksponatu. Dzieło niedługo potem zostało zniszczone przez ówczesnych posłów ZChN-u Witolda Tomczaka i Halinę Nowinę-Konopkę, którzy odmontowali meteoryt przygniatający postać Ojca Świętego.
Procesy karne
W 1999 Wojciech Cejrowski został skazany wyrokiem sądu na karę grzywny w wysokości 3000 złotych za słowa skierowane pod adresem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, które sąd uznał za znieważające głowę państwa (to jest przestępstwo z art. 135 § 2 Kodeksu karnego.
Życie prywatne
Jest synem Stanisława Cejrowskiego – znanego animatora i działacza jazzowego. W wieku 5 lat przeszedł operację usunięcia prawego płuca. W 1994 wziął ślub kościelny z Beatą Pawlikowską.
W 2004 za pośrednictwem mediów Pawlikowska przekazała, że już nie są razem. Ślub miał zostać zawarty jako nieważny, co potwierdził wyrok sądu biskupiego.
Inna działalność
W 2010 na rynku ukazała się seria odzieży sygnowana jego imieniem i nazwiskiem – WC Collection. W 2011 powstał Sklep Kolonialny, gdzie Wojciech Cejrowski oferuje ubrania, kosmetyki, yerba mate, dewocjonalia i inne.

Zobacz też
Boso przez świat
Audycja podzwrotnikowa
Po mojemu
WC Kwadrans
Ciemnogród
Podróże z żartem
Boso do...
Radio Wnet
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Cejrowski
Wpis: 16.05.12r.