Na Dobranoc

Zanim poloze sie spac
Nalapie srebrnych promieni
Ksiezyc sie nie obrazi
Gdy upchne je w kieszeni

Uloze cialo w poscieli
Przykryje sie srebrna poswiata
Sny zamienie na bajke
Zaczekam tutaj na lato



A ja dzis z wieczora po tym dlugim dniu
Skradam sie cichutko by chwili nie ploszyc
W dlonie wkladam czulosc i ciala blaganie
Odgarniajac z czola rozwichrzone wlosy

Mokrymi ustami sle ci dzis calusa
Wychodzac do swiatla z glebokiego cienia
Niepewnosc zostawiam tam daleko w tyle
Szukajac w twych oczach zrozumienia

Chociaz stoje w deszczu dzis kapiacym z nieba
Serce sie raduje i dusza nie boli
Do snu cie kolysze swoja sila woli
Kazda noc samotna na moj sen pozwoli



Późna noc kołysze mnie miękko
Prowadząc za rękę w krainę baśni
Zasypiam z niebem w swoich ramionach
Które cicho szepcze - Zaśnij

Porywa mnie nocne upojenie
Księżyc całuje srebrzystym oddechem

Otulając kołyskę gwieździstym zapomnieniem

Przywołuje baśń sennym uśmiechem

Wiatr przesyła błogość cichym wiatrem skrzydeł
Kołysząc wokoło płynące obłoki
Piękny wszechświat tkany falą dźwięków
Wlewa w serce radość i uśmiech szeroki



Moje sny dziś pachną pomarańczami
I szybują wysoko wraz z ptakami
Lekkie stopy niosą mnie po świecie
Kolorowym, jak kwiaty w słonecznym lecie

Moje sny kołyszą mnie w uścisku
Stapam śmiało komnatami w zamczysku
Przeglądając się w oczach patrzących z portretów
W niejednych czuję duszę poetów

Moje sny są dla mnie tylko snami
Malujących moje niebo własnymi barwami
Zanim świt obudzi senne oczy
Niech ta bajka z moich snów mnie zauroczy



Otulić się gwiezdnym kocem
Gdy dzionek zamknął już oczy
Serce tak lubi te noce
Gdy tak z Księżycem tutaj się droczysz

Na snu poduszce układasz swe myśli
Senne powieki kładziesz do snu
Znów piękna bajka niech ci się przyśni
Z kolorem świata, zapachem bzu

Tak szybko minął dzisiejszy dzień
Pomalowany promiennym słońcem
Wymiotłaś z duszy ostatni cień
Cieszysz się życiem przed własnym końcem



Późnym wieczorem pośród miliona gwiazd
Chcę z kimś porozmawiać tej nocy
Ludzie dawno śpią z tych odległych miast
Wielu jest samotnych każdej swej nocy

Dziś rozmawiam z posrebrzanym Księżycem
Też samotnym na świecie jak ja
Zrzucę z serca wszystkie swoje tajemnice
Po policzku spływa zapomniana łza

Bądź dziś tutaj ze mną drogi przyjacielu
Kiedy całe życie pozostało przegrane
Chociaż wokół widzę ludzi tak wielu
To i tak na zawsze sama pozostanę

Liczą się minuty dobrem stworzone
Leciuchne jak mgiełka, czułe jak wiatr
Z delikatnych gestów całe ulepione
Zostawiają w ustach słodyczy smak

Za murami czasu, gdzie kończy się wszystko
Tam już nie potrzeba uczuć tkwiących w nas
W duszy pozostaje wypalone ognisko
Zapisany losem stanie też mój czas

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder