Dorwać Byłą (The Bounty Hunter) 2010 Lektor PL.rmvb

wymagania sprzętowe: Pentium III 500MHz, 128MB RAM, akcelerator 3D Najnowsza część sztandarowej gry firmy NovaLogic, która to od momentu ukazania się pierwszej części w roku 1992 dla wielu graczy nosi miano legendarnego tytułu. Jak to miało miejsce w poprzednich częściach, tak i tu mamy do czynienia z bardzo dobrej jakości trójwymiarową grafiką wykorzystującą większość współczesnych akceleratorów graficznych. Dokładnie odtworzono maszynę, awionikę, teren, instalacje naziemne oraz całą występująca broń. Sama gra nie odbiega od koncepcji gry z 1992 roku (części pierwszej), tzn. nie jest to super realistyczny symulator, do którego opanowania trzeba przeczytać 150 stronicową instrukcję, lecz wciągająca gra o charakterze „first-person shooter”, oczywiście z regulowanym poziomem trudności. Nie znaczy to jednak, że Comanche 4 jest zręcznościówką całkowicie pozbawioną realizmu. Autorzy dokładnie odtworzyli wszystkich naszych przeciwników, między innymi: śmigłowce Ka-50, Ka-52 oraz Mi-24, a także całą gamę wykorzystywanego uzbrojenia, jak: rakiety AIM-9s, AGM-114s, Hydra-70s i działka 20 mm XM301.

wymagania sprzętowe: Pentium 4 3 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 128 MB Air Aces: Pacific to zręcznościowy tytuł, w którym wcielamy się w pilota walczącego podczas wojny na Pacyfiku. Za stworzenie produkcji odpowiada Vipagames i polskie studio Wastelands Interactive, specjalizujące się przede wszystkim w rozbudowanych grach strategicznych (Bitter Glory, Storm over the Pacfic). Air Aces: Pacific stawia na arcade’owe podejście do tematu podniebnych potyczek, chociaż jednocześnie oferuje w miarę realistyczne odwzorowanie wielu elementów. Gra oferuje tryb kariery, w którym latamy nad Pacyfikiem i wykonujemy szereg misji w roli amerykańskiego pilota. Dzięki ustawieniom poziomu trudności i realizmu gra powinna spodobać się zarówno fanom prostych strzelanek jak i bardziej rozbudowanych symulatorów.

wymagania sprzętowe: Pentium 4 3.2 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8600 lub lepsza), 10 GB HDD, Windows XP/Vista/7 Studio Gaijin Entertainment znane było dotychczas z solidnych gier o tematyce lotniczej. Na pierwszy plan wysuwa się tu nader udana próba przeniesienia kultowego Il-2 Sturmovik na konsole, który siłą rzeczy nie zdobył pierwszych miejsc na listach sprzedaży, natomiast dobrze odebrali go krytycy oraz fanatycy symulacji. Drugim sztandarowym tytułem została seria Wings of Prey. Rosyjski zespół poszedł za ciosem i postanowił opracować produkt przeznaczony dla miłośników helikopterów bojowych. Apache: Air Assault to luźno nawiązująca do klasyki (mowa tu o Desert Strike oraz Gunship 2000) gra akcji z pewnymi ambicjami.Apache: Air Assault posiada domyślnie trzy tryby rozgrywki. Kampania, jak sama nazwa wskazuje, kieruje gracza przez 16 misji. Operacje Eskadry to nic innego jak multiplayer z 13 specjalnie przygotowanymi scenariuszami, w których może wziąć udział do czterech użytkowników naraz. Tryb wieloosobowy skupia się wyłącznie na kooperacji, co w ostatecznym rozrachunku jest ogromną zaletą. Twórcy położyli ogromny nacisk na współpracę i jakość samej rozgrywki w sieci – nie zanotowałem przeraźliwych lagów ani przesadnie utrudniających zabawę błędów. Jeżeli dopracowanie jednego trybu odbyło się kosztem usunięcia pozostałych, to jest to moim zdaniem dobry ruch. Ostatnim typem zabawy jest Lot swobodny, w którym można ustawić kilkanaście opcji dotyczących uzbrojenia, liczby jednostek sojuszniczych i wrogich, a przede wszystkim lokacji, w której postanowimy potrenować.Brzmi zachęcająco? Pomijając multiplayer, w rzeczywistości wygląda to odrobinę gorzej. Kampania cierpi przede wszystkim na brak sensownego wątku, który mógłby faktycznie zainteresować gracza globalnym konfliktem. Historia nie ma w zasadzie konkretnego wprowadzenia i od razu rzuca nas w wir świszczących dookoła kul i rakiet. Mam ogromny żal do autorów, że nie spróbowali świadomie nawiązać do starych, niesamowicie grywalnych symulatorów, które posiadały menu briefingu, pokazujące sytuację geopolityczną oraz zarys następnej misji. Skopiowanie tak prostego pomysłu nie byłoby wielkim grzechem, a na pewno przyczyniłoby się do bardziej pozytywnego odbioru wklejonej od niechcenia, pretekstowej fabuły. W konsekwencji ciężko pisze się o kampanii Apache’a jako kampanii, bardziej wygląda to na zlepek zadań porozrzucanych na kilku wyimaginowanych terytoriach – afrykańskim wybrzeżu Lualu, południowoamerykańskiej dżungli Salcedo oraz chłodnym i górzystym Tazyrstanie.