006.Rodziewiczówna Maria - Czarny Bóg.mp3
Nunieczka / ✅ AUDIOBOOK - ! KLASYKI LITERATURY i MŁODZIEŻOWE / Polskie Klasyki / Rodziewiczówna Maria - Czarny Bóg 1892 / 006.Rodziewiczówna Maria - Czarny Bóg.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
Andrzej Ziemianski - Achaja (2002) Tom1 -
Andrzej Ziemianski - Achaja (2003) Tom 2 -
Andrzej Ziemianski - Achaja (2004) Tom 3 -
Andrzej Ziemiański - Breslau forever (2008) -
Andrzej Ziemiański - Pułapka Tesli (2013) -
Andrzej Ziemiański - Zapach szkła (2004) -
AUDIOBOOKI -
audiobooki dla dzieci -
BLONDYNKA SPIEWA W UKAJALI -
BLONDYNKA W DZUNGLI -
Bolesław Prus - Faraon -
Cejrowski -
Chasing the Dime by Michael Connelly -
Cherub - Przemysław Piotrowski -
CHILL OUT -
DANCE -
David Baldacci - Amos Decker (3) - Dylemat -
David Baldacci - Amos Decker (5) - Odkupienie -
Dimitry Glukovsky - Metro 2033 (2002) -
FRENCH -
legędy polskie -
Maria Rodziewiczówna - Atma 1911 -
Maria Rodziewiczówna - Czahary 1905 -
Maria Rodziewiczówna - Jerychonka 1920 -
Maria Rodziewiczówna - Macierz 1903 -
Michael Connelly - Punkty zbieżne -
Odsłuchane - Dobre -
Odsłuchane - Kiepskie -
Odsłuchane - Świetne -
POLSKA -
Przemysław Piotrowski - 1 - Piętno -
Rodziewiczowna Maria - Kadziel -
Rodziewiczowna Maria - Klejnot -
Rodziewiczówna Maria - Barbara Tryznianka -
Rodziewiczówna Maria - Barcikowscy -
Rodziewiczówna Maria - Błękitni -
Rodziewiczówna Maria - Byli i bedą -
Rodziewiczówna Maria - Czarny Bóg 1892 -
Rodziewiczówna Maria - Farsa pani Heni -
Rodziewiczówna Maria - Gniazdo Białozora -
Rodziewiczówna Maria - Jazon Bobrowski -
Rodziewiczówna Maria - Klejnot -
Rodziewiczówna Maria - Kwiat Lotosu 1889 -
Rodziewiczówna Maria - Magnat -
Rodziewiczówna Maria - Na wyżynach -
Rodziewiczówna Maria - Nieoswojone ptaki -
Rodziewiczówna Maria - Szary Proch 1889 -
Rodziewiczówna Maria - Złota dola -
Use Of Weapons - By Iain Banks -
Znajdz Lektora zamiast automatu
Rodziewiczówna Maria - Czarny Bóg
Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 10)
To opowieść o trójce młodych mężczyzn, których drogi rozchodzą się od razu po zakończeniu studiów. Jeden zostaje lekarzem na polskiej wsi, będącej wtedy jeszcze pod zaborem rosyjskim. Drugi, dzięki swemu ojcu, wysoko postawionemu urzędnikowi carskiemu, trafia do kręgów władzy i daje się unieść życiu pełnemu zabaw i uciech. Ostatni angażuje się bez reszty w sprawy socjalizmu. Wydawałoby się, że wybierając tak różne drogi kariery nigdy się nie spotkają. A jednak...
"- Jak to, więc nie wierzysz w dojrzewanie duchów i społeczeństw? Nie wykształcimy ludzi?
- Nie, bo środki wasze są haniebne! Kto sieje wiatry, zbiera burze. Kto składa waszą partię? Teoretycy i utopiści, uważający ludzi wedle jakichś książkowych formułek: szalone głowy, żądne wrzawy i ekscesów, i masa brudna, chcąca się obłowić!
- A mnie do kogo zaliczasz?
- Tyś się urodził o dwieście lat za wcześnie, jak ja o dwieście lat za późno. Dlatego zmarnujemy się obydwaj!
- Więc ty czego pragniesz, do czego dążysz? Czyście już tak zupełnie niewolą spodleni, że żadnej iskry w was nie zostało?"
Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 10)
To opowieść o trójce młodych mężczyzn, których drogi rozchodzą się od razu po zakończeniu studiów. Jeden zostaje lekarzem na polskiej wsi, będącej wtedy jeszcze pod zaborem rosyjskim. Drugi, dzięki swemu ojcu, wysoko postawionemu urzędnikowi carskiemu, trafia do kręgów władzy i daje się unieść życiu pełnemu zabaw i uciech. Ostatni angażuje się bez reszty w sprawy socjalizmu. Wydawałoby się, że wybierając tak różne drogi kariery nigdy się nie spotkają. A jednak...
"- Jak to, więc nie wierzysz w dojrzewanie duchów i społeczeństw? Nie wykształcimy ludzi?
- Nie, bo środki wasze są haniebne! Kto sieje wiatry, zbiera burze. Kto składa waszą partię? Teoretycy i utopiści, uważający ludzi wedle jakichś książkowych formułek: szalone głowy, żądne wrzawy i ekscesów, i masa brudna, chcąca się obłowić!
- A mnie do kogo zaliczasz?
- Tyś się urodził o dwieście lat za wcześnie, jak ja o dwieście lat za późno. Dlatego zmarnujemy się obydwaj!
- Więc ty czego pragniesz, do czego dążysz? Czyście już tak zupełnie niewolą spodleni, że żadnej iskry w was nie zostało?"