-
50 -
731 -
1 -
3
786 plików
101,44 GB
Natali Oreiro - portret divy
Już jako dziecko czuła swoje powołanie do grania. Pierwsze lekcje gry aktorskiej pobierała w bibliotece, blisko jej domu w Urugwaju. W wieku siedmiu lat, przebywając u swojej babci Hildy, przebierała się w różne stroje i nazywała Marilyn Monroe: "Jej glamour i aura bardzo do mnie przemawiały, zaś zdjęcia Merilyn pobudzały moją wyobraźnię i sprawiały, że czułam się artystką taką jak ona. Właśnie dlatego gdy się maluję, tak podkreślam mój pieprzyk."
Jako jedenastolatka, Julio, jej nauczyciel z Urugwaju, zaangażował ją do przedstawienia teatralnego w którym grała syrenkę. "Dla mnie życie nie ma przerw. Od dzieciństwa pragnęłam robić wiele rzeczy nie czekając aż same do mnie przyjdą. Nie widziałam siebie w roli żony, z dużą rodziną, mieszkającą przez całe życie w tej samej dzielnicy. Oczywiście, nie dlatego żebym miała coś przeciw temu, w końcu to ma dużo wspólnego z moją rodziną i moim dzieciństwem, ale bardziej przez pociąg do innym kultur, innego świata, nowych lądów, nieskończonych podróży i ochoty do śpiewania".
W wieku dwunastu lat, zainteresowana ogłoszeniem jednej z agencji reklamowych, która szukała dzieci do spotów telewizyjnych, wysłała swoje zgłoszenie z załączonymi zdjęciami i spotkała się z akceptacją. W ciągu trzech lat wystąpiła w ponad 30 reklamówkach, w których grała i śpiewała. Jedną z najsłynniejszych jest reklama tamponu.
Jako piętnastolatka, towarzyszyła przyjaciółce w konkursie na paquitę urugwajskiej Xuxy, gdzie odważyła się wystąpić śpiewając utwór "Luna de cristal". Została niekwestionowanym zwycięzcą, a niedługo potem wraz z siostrą pojechała do Argentyny, aby wziąć udział w eliminacjach do "Super Paquity Xuxy" wraz z dziesiątkiem tysięcy innych dziewcząt z całej Ameryki. Tam również wygrała i wraz z Xuxą przez pięć miesięcy towarzyszyła w jej tournee. Oprócz roli paquity, Natalia wygrała również samochód, którzy sprzedała, a za zarobione pieniądze, jako szesnastolatka rozpoczęła życie na własną rękę, z dala od rodziny, przenosząc się z Urugwaju do stolicy Argentyny. Buenos Aires dawało jej więcej możliwości na osiągnięcie zamierzonego celu, który rozpoczęła od castingów.
W 1994 roku, wybrano ją do niewielkiej roli, niemej, w telenoweli "Inconquistable Corazón". "Honorarium jakie otrzymywałam nie wystarczało mi na nic, miałam jednak swoje oszczędności i znosiłam wszystko wierząc, że będzie lepiej. Nigdy nie traciłam nadziei w samą siebie". W połowie roku, kiedy telenowela była już na półmetku, jej postać zaczęła mówić. Natalia wspomina to tak: "Pamiętam, że wiele dziewczyn podchodziło do mnie mówiło, żebym się nie malowała, skoro i tak nie pokazują mnie w całości. Twierdziły, że moja postać nie ma żadnego znaczenia i nigdy nie zostanę zauważona. Jednak nie zależało mi na ich opinii: za każdym razem kiedy wychodziłam na scenę, grałam tak jakby moja postać była najważniejsza. Miałam nadzieję, że ktoś mnie zobaczy i da mi rolę... i tak się stało". Po zakończeniu zdjęć, Romay zaproponował jej udział w nowej produkcji "Dulce Ana" (w Polsce emitowanej pt. "Anna"). W 1996 roku zagrała jedną z czołowych ról w 90-60-90 Modelos, zaś w 1997, otrzymała upragnioną główną rolę w emitowanej w prime-time telenoweli "Ricos y Famosos" (Polakom znanej jako "Valeria"). "Kiedy przyjechałam do Buenos Aires nie miałam niczego. Cała moja rodzina mieszkała w Urugwaju, jednak nie czułam smutku. Oczywiście, tęskniłam za nimi, ale miałam tak wiele do zrobienia w Argentynie, że nawet nie myślałam o powrocie do domu. Cierpliwie czekałam aż los w magiczny sposób da mi jeszcze większe możliwości". W tym samym roku rozpoczęła również naukę śpiewu, chcąc w ten sposób podnieść jakość kariery jako aktorki. Dzięki temu podpisała swój pierwszy kontrakt z wytwórnią fonograficzną BMG, która wydała jej pierwszy album zatytułowany po prostu "Natalia Oreiro", w całości nagrany w Miami z Miami Sound Machine. Po skończonej pracy nad płytą, przypadła jej w udziale główna rola w telenoweli "Muneca Brava" ("Zbuntowany anioł"), u boku Facunda Arany. Telenowela została sprzedana do ponad sześćdziesięciu krajów na całym świecie, tłumaczona na wiele języków i odniosła międzynarodowy sukces. W ten sposób Natalia stała się znana na wszystkich kontynentach, a jej utwory stały się prawdziwymi hitami. "Zawsze wydawało mi się, że w życiu należy szukać swojego szczęścia i wiem, że im dalej za nim podążam, tym lepiej, będzie o wiele zabawniej". W 2000 roku rozpoczęła pracę nad drugą płytą "Tu Veneno" w Los Angeles. Krążek został nominowany do prestiżowych nagród: MTV jako najlepszy album roku oraz Grammy, dla najlepszej piosenkarki pop robiąc z Natalii, pierwszą Urugwajkę nominowaną do tej nagrody. W tym samym roku odbyła również tournee po świecie, odwiedzając m.in. Izrael, Rosję, Polskę, Węgry, Czechy, Słowację czy Grecję. "Śpiewałam w Cuzco, Machu Picchu, w krajach o których nawet nie śniłam. Dałam wiele koncertów w moskiewskim Kremlu. To było cudowne słyszeć jak ludzie śpiewali ze mną "Jestem z Río de la Plata" po hiszpańsku".
Jako pierwsza latynoska wystąpiła również w Koloseum w Rzymie. "Wierzę, że przez cały czas los stawia przed nami nowe możliwości, z których możemy skorzystać lub nie. W swoich wyborach zawsze kieruję się sercem, a nie rozumem i mocną wierzę, że jeśli czegoś nie wybrałam, a nie było tego dużo, to dlatego że poszukiwałam innych rzeczy. Liczy się również umiejętność wyboru, stawiania sobie co raz nowych wyzwań."
W 2002 wydała trzecią płytę "Turmalina", a rok później zagrała w pełnometrażowym filmie "Cleopatra" z Normą Aleandro, reżyserowanym przez Eduarda Mignogna. Dla roli w "El Deseo" uczyła się akrobacji cyrkowych, zaś dla potrzeb mini-serialu rosyjskiego "W rytmie tanga" szkoliła się z języka Lenina oraz przez 2 miesiące mieszkała w Moskwie.
W 2006 roku ponownie spotkała się na planie telenoweli z Facundo Arana w "Jesteś moim życiem". Do roli bokserki przygotowywała się przez dwa miesiące, ćwicząc chwyty u boku potrójnej mistrzyni świata "Tygrysicy" Acuna.
Od międzynarodowego koncertu Sunsilk otrzymała propozycję bycia twarzą ich marki u boku Marilyn Monroe, Shakiry i Madonny. "To co najbardziej mnie przyciągnęło to hasło reklamowe: "Życie nie może czekać" - bardzo życiowa maksyma, nawołująca do bycia oryginalnym, do życia chwilą obecną i dążenia do starania się z całych sił. W swoim życiu zawsze dbałam o to, by mojemu stylowi odpowiadał konkretny image, charakterystyczny dla konkretnego okresu, zwłaszcza kiedy dotyczył różnych etapów mojej kariery. Kolor włosów odgrywał dość istotną rolę, gdyż próbuję odnaleźć dla każdego projektu odpowiednie uczesanie i odcień, który identyfikowałby mnie z tą postacią, wzbudzając przy tym zaskoczenie".
W 2007 roku, Natalia spełniła jedno ze swoich największych marzeń z dzieciństwa i wraz z siostrą Adrianą stworzyły własną markę ubrań "Las Oreiro". Obie w latach młodości uczyły się szycia i pragnęły urzeczywistnić sen. Początkowo planowały otworzyć jedynie niewielki lokal w Buenos Aires, jednak ich kreacje zostały bardzo szybko dostrzeżone i docenione przez media oraz projektantów robiąc z marki sióstr Oreiro jedną z najmodniejszych i wyznaczających nowe trendy linii ubrań. Razem przygotowały cztery kolekcje, otworzyły nowe sklepy, a ich stroje były prezentowane zarówno na pokazach mody jak i w stylowych czasopismach. Czym jeszcze zaskoczy nas Natalia i jak wysoko podniesie poprzeczkę innym błyszczącym gwiazdom?
Źródło pochodzi ze strony: http://nataliaoreiro.pl/serwis.html
Dokumenty | Filmy | Galeria |
Muzyka | Natalia Oreiro- Pozdrowienia dla Polski | Prywatne |
Teledyski | Telenowele | zachomikowane |
- sortuj według:
-
0 -
1 -
0 -
0
1 plików
2 KB