A-252122-1383411438-4558.jpeg
-
1970 - Joe Cocker – Joe Cocker -
1970 - Joe Cocker – Mad Dogs & Englishmen -
1973 - Joe Cocker – Something To Say -
1975 - Joe Cocker – Jamaica Say You Will -
1976 - Joe Cocker – Stingray -
1978 - Joe Cocker – Luxury You Can Afford -
1982 - Joe Cocker – Sheffield Steel -
1984 - Joe Cocker – Civilized Man -
1986 - Joe Cocker – Cocker -
1986 - Joe Cocker – The Collection -
1987 - Joe Cocker – Unchain My Heart -
1989 - Joe Cocker – One Night Of Sin -
1990 - Joe Cocker – Joe Cocker Live -
1991 - Joe Cocker – Night Calls -
1992 - Joe Cocker – The Best Of Joe Cocker -
1994 - Joe Cocker – Have A Little Faith -
1995 - Joe Cocker - The Essential -
1996 - Celtic Nights -
1996 - Joe Cocker – Organic -
1996 - Return of the Guardians -
1997 - Joe Cocker – Across From Midnight -
1997 - Joe Cocker - Famous -
1997 - Joe Cocker - On Air CD -
1998 - Joe Cocker - Gold -
1998 - Joe Cocker – Greatest Hits -
1999 - Joe Cocker – No Ordinary World -
1999 - Troika (David Arkenstone) - Faeries -
2000 - Joe Cocker – Hit Collection 2000 -
2000 - Troika (David Arkenstone) - Shaman -
2001 - Aquaria - A Liquid Blue Trancescape -
2001 - Joe Cocker – Joe Cocker! -
2001 - The Healing Spirit -
2002 - Aquaria-2 - Jewel In The Sun -
2002 - Joe Cocker – Respect Yourself -
2003 - Joe Cocker – Greatest Love Songs -
2004 - Joe Cocker – Heart & Soul -
2006 - Joe Cocker – Gold -
2007 - Joe Cocker - Classic Cocker -
2007 - Joe Cocker – Hymn For My Soul -
2008 - Joe Cocker – Greatest Hits -
2010 - Joe Cocker – Hard Knocks -
2013 - Joe Cocker – Fire It Up Live -
Belfer -
CD 1 -
CD 2 -
CD1 -
CD2 -
CD3 -
CD4 -
Joe Cocker
W 1983 roku zespół wydał album "Holy Diver", z doskonałymi "Rainbow in the Dark", "Don't Talk to Strangers" czy tytułowym "Holy Diver". Przez wielu krytyków i fanów płyta uznawana jest za esencję stylu heavy metal. Debiutancki krążek oraz wydany rok później i równie dobrze przyjęty album "The Last in Line" otrzymały miano platynowej płyty. W połowie trasy koncertowej promującej to wydawnictwo, w miejsce Campbella (odchodzącego do Whitesnake) do zespołu dołączył nowy gitarzysta - Craig Goldy. Kolejne studyjne albumy ukazały się w roku 1987 ("Dream Evil") oraz w 1990 ("Lock Up the Wolves"). Ten ostatni został nagrany w mocno zmienionym składzie (m.in. z byłym perkusistą AC/DC Simonem Wrightem). W 1992 roku Ronnie ponownie dołączył do Black Sabbath, a efektem krótkiego epizodu było wspólne nagranie płyty "Dehumanizer".
Ronnie James Dio reaktywował zespół w 1993 roku, z Appicem na perkusji, gitarzystą Tracym G, klawiszowcem Scottem Warrennem (ex-Warrant) oraz basistą Jeffem Pilsonem. Zespół brzmiał bardziej nowocześnie, co okazało się być sporym zawodem dla wielu fanów przyzwyczajonych do wcześniejszych dokonań grupy. "Strange Highways" z 1993 roku, "Angry Machines" z 1996 oraz koncertowy "Inferno - Last in Live" z 2000 roku pozostają dla licznych zwolenników talentu Dio najgorszymi albumami w dyskografii grupy.
Po okresie kolejnych perturbacji kadrowych (m.in. powrót Craiga Goldy), ósmy album studyjny "Magica" z 2000 roku osiągnął 1. pozycję na liście Top Independent Albums Billboardu. W listopadzie tego samego roku zespół zawitał do Polski jako support podczas europejskiej trasy koncertowej Deep Purple. W 2002 roku na rynku ukazał się album "Killing The Dragon", powracający stylem do pierwszych albumów. Ostatni studyjny krążek "Master Of The Moon" został wydany w roku 2004.
Ronnie James Dio zdaniem wielu miłośników gatunku zaliczany jest do grona osób mających największy wpływ na rozwój muzyki hard rock i heavy metal. Znany przede wszystkim jako wokalista grup Elf (1970-1975), Rainbow (1975-1978), Black Sabbath (1979-1982 / 1991-1993), Dio (1983-1989 / 1993-do dziś) a także powołanej w 2007 roku przez byłych członków Black Sabbath grupy Heaven & Hell.