Rose, c'est Paris - PL.DVDRip-XviD.mp4

ŻYCIORYS

Imię i Nazwisko : Monica Anna Maria Bellucci – Włoska Aktorka i Modelka.
Data Urodzenia : 30 Września 1964 r. (53 lata).
Miejsce Urodzenia : Città di Castello, Włochy.
Wzrost : 171 cm.
Stan Cywilny : Dwukrotnie zamężna : 1. Claudio Carlos Basso (03.01.1990 - 25.06.1994, rozwód); 2. Vincent Cassel (03.08.1999 - 26.08.2013, rozwód), 2 córki: Deva (ur. 12.09.2004) i Léonie (ur. 21.05.2010).

Monica Bellucci urodziła się w Città di Castello jako jedyne dziecko Luigiego Bellucciego, właściciela firmy spedycyjnej, i Marii Gustinelli, gospodyni domowej. Data urodzenia aktorki pozostaje sporna. Podaje się lata 1964[1], 1968[2] i 1969[3]; najwięcej zdaje się przemawiać za pierwszą z podanych dat.
W 1984 roku ukończyła Liceum Klasyczne im. Pliniusza Młodszego (Liceo Classico „Plinio il Giovane”) w rodzinnym mieście, a następnie rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie w Perugii (Università degli Studi di Perugia).
W celu utrzymania się na studiach już na pierwszym roku rozpoczęła karierę modelki. Nie mogąc pogodzić pracy ze studiami po 6 miesiącach, roku lub dwóch latach zrezygnowała z tych ostatnich.
W roku 1988 przeniosła się do Mediolanu i podpisała kontrakt z Elite Model Management. Szybko została jedną z głównych modelek domu mody Dolce & Gabbana. Reklamowała biżuterię, perfumy i zegarki. Jej zdjęcia pojawiały się we włoskich (m.in. okładka „Blow Up” z maja 1992 roku) i zagranicznych magazynach (m.in. okładka francuskiego „Photo” z kwietnia 1990 roku; amerykański „Sports Illustrated” z 11 lutego 1991 roku). Pozowała m.in. dla takich fotografów jak Bruce Weber, Richard Avedon i Fabrizio Ferri.
Podobnie jak wiele modelek postanowiła spróbować swoich sił w filmie. W 1990 roku zagrała swoją pierwszą rolę we włoskim serialu Życie u boku dzieci w reżyserii Dina Risiego. Jej debiutem kinowym był film La Riffa z 1991 roku, gdzie wcieliła się we Francescę, wdowę zmuszoną do uprawiania prostytucji.
W jednym z magazynów zauważył ją Francis Ford Coppola i tylko na podstawie zdjęć dał jej niewielką rolę w Drakuli (1992). Bellucci, izraelska modelka Michaela Bercu oraz Rumunka Florina Kendrick zagrały trzy narzeczone transylwańskiego władcy.
Po występie u Coppoli kariera aktorska Moniki Bellucci nie nabrała szczególnego rozpędu. W Bohaterach – komedii kryminalnej Carla Vanziny z 1994 roku – zagrała piękną Deborah, jednak zwykle dostawała role trzecioplanowe lub epizodyczne jak żona faraona w uhonorowanym nagrodą Emmy filmie biblijnym Józef (1995) czy księżniczka w niemiecko-włoskiej baśni filmowej Księżniczka Alisea (1996), gdzie nie została uwzględniona nawet w napisach końcowych. W filmie Il cielo è sempre più blu (1995) Antonia Luigiego Grimaldiego zagrała w epizodzie trwającym około minuty.
W 1996 roku, gdy zdobyła rolę Lisy w Apartamencie Gilles’a Mimouniego, definitywnie zdecydowała się na aktorstwo i wyjechała do Francji. Film okazał się sporym sukcesem, zdobywając m.in. nagrodę BAFTA w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Z kolei sama Bellucci w 1997 roku za występ w Apartamencie otrzymała nominację do Césara w kategorii najbardziej obiecująca aktorka.
Po Apartamencie wystąpiła w kolejnych francuskich produkcjach – m.in. sensacyjnym Dobermanie Jana Kounena (1997), komediowym W krzywym zwierciadle wyobraźni Laurenta Bénéguiego (1997) oraz w czarnej komedii Hervégo Hadmara zatytułowanej Jak ryba bez wody (1999). Pojawiła się też w Atomowym amancie (1998), melodramacie hiszpańskiej reżyserki Isabel Coixet. Włoska aktorka nie rezygnowała z występów w filmach produkowanych w jej ojczyźnie – w komediodramacie zatytułowanym Noworoczny koniec świata (1998) wcieliła się w postać zdradzanej przez męża Giulii, która mści się na niewiernym małżonku. Autorem scenariusza (opartego na powieści Niccolò Ammaniti’ego) i reżyserem tego filmu był Marco Risi, syna Dina Risiego, u którego osiem lata wcześniej debiutowała Bellucci.
W 2000 roku po raz pierwszy zagrała dużą rolę w hollywoodzkiej produkcji – w Podejrzanym wystąpiła obok Gene’a Hackmana i Morgana Freemana. Film był remakem francuskiego kryminału zatytułowanego Przesłuchanie w noc sylwestrową z 1981 roku. Bellucci zagrała Chantal, piękną i wyrachowaną żonę adwokata Henry’ego Hearsta, oskarżonego o zabójstwo dwóch nastoletnich dziewczynek.
Po występie w Podejrzanym otrzymała wiele propozycji zagrania w amerykańskich filmach, które odrzuciła, decydując się przyjąć tytułową rolę w Malenie Giuseppe Tornatore.
W 2002 roku wystąpiła w filmie Nieodwracalne. Dzieło Gaspara Noé było przeznaczone dla widzów, którzy skończyli 21 lat m.in. ze względu na kilkunastominutową scenę gwałtu; Bellucci grała ją 6 razy bez przerw. „Nie sądzę, by amerykańska aktorka jej klasy odważyła się na coś takiego. Monica ma jaja” – komentował Noé. Krytyka doceniła jednak występ włoskiej aktorki. „Dotąd bywała ozdóbką ekranów – teraz zabłysła w dojrzałej, dramatycznej roli” – pisał Wiesław Kot.
W 2004 roku, z powodu ciąży, zrezygnowała z roli w filmie Zimne dranie (zastąpiła ją Connie Nielsen).
3 stycznia 1990 roku poślubiła fotografa Claudio Bassę; ich małżeństwo zakończyło się rozwodem. Później była związana z włoskim aktorem Nicolą Farronem. W 1996 roku związała się z francuskim aktorem Vincentem Casselem, którego poznała na planie filmu Apartament. Bellucci i Cassel pobrali się w 1999 roku. Para zamieszkała w Paryżu, jednak ich córka – Deva – przyszła na świat 12 września 2004 roku w Rzymie. W Rzymie przyszła na świat także ich druga córka, Léonie, 21 maja 2010 roku.
W 2015 roku w filmie Spectre w wieku 51 lat wcieliła się w postać Lucii Sciarry, stając się jednocześnie najstarszą „dziewczyną Bonda”.