221b.JPG

Okazało się, że za daleko wjechałem, bo strażnik zebrał już paszporty i zniknął w budce. Potem inny strażnik oddał zebrane paszporty i też gdzieś zniknął. Kilka samochodów, które wcześniej minąłem, teraz mija mnie. Zniecierpliwiony poszedłem zanieść swój paszport do okienka. Miła pani w okienku go wzięła, po czym zaraz oddała i mówi, że nie może mnie puścić dalej. Najpierw musi mnie sprawdzić jakiś celnik w dużej zielonej czapce. No to czekam i czekam i czekam. Po pół godziny idę znowu do okienka i pytam o tego pana w wielkiej zielonej czapce. Dowiaduję się, że powinien być, ale zaginął gdzieś w akcji i nikt nie wie gdzie jest. Trzeba czekać i tyle. Sąsiednie boksy są sukcesywnie odprawiane przez innych celników a ja tu skutecznie utknąłem. Przedostać się do sąsiedniej odprawy nie ma jak. W końcu po kolejnych piętnastu minutach pan się zjawił i procedura ruszyła. Było jeszcze trochę biurokracji, jednak jakoś poszło. Widać, że dzisiejszego dnia nikomu z mundurowych się odprawiać podróżnych nie chce. Cały spocony, przebiłem się na ziemię niczyją. Jeszcze tylko odprawa po polskiej stronie i będzie już z górki. Niestety polskim celnikom też się nie chce i trzeba czekać w sporej kolejce. Wpuszczają do kolejnych boksów po 8-10 pojazdów i zamykają.
Widzę ruch w którymś z boksów i dodaję gazu, starając się tam zdążyć. Strażnik już zaciąga łańcuch, ale się zlitował i jeszcze mnie wpuszcza. Za mną pojawił się kolejny motocykl i też się wcisnął. Łańcuch zapięty i nikt się już nie wedrze. Od całej grupy strażnik zebrał paszporty i zniknął w klimatyzowanym pomieszczeniu. Po tej stronie upał jest jeszcze gorszy, ponieważ dach wykonano z przeźroczystego tworzywa i robi się szklarnia. Temperatura jest jak w piekarniku, powietrze ani drgnie i jest niemiłosiernie duszno, do tego stopnia, że zrobiło mi się słabo i na chwilę musiałem się położyć na ławeczce. Wypiłem z litr wody i pomału zacząłem dochodzić do siebie. Jak widać z wiekiem moja tolerancja na przegrzanie organizmu spada, bo nigdy wcześniej mi się tak nie działo. Dobrze, że wcześniej coś zjadłem i wypiłem kawę, bo niewiele brakło i teraz padłbym nieprzytomny.