095.jpg

Luca / Ekspedycja Polonina R / 02 Dzien drugi / 095.jpg

Download: 095.jpg

Pobierz

114 KB

(800px x 600px)

Cruiserek i DL też dają sobie świetnie radę.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Luca

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Dzień drugi, sobota 3 czerwca 2017

Inne pliki do pobrania z tego chomika

124.JPG

Potem to już było wieczorne ognisko z nowo poznanymi mot ...

Potem to już było wieczorne ognisko z nowo poznanymi motocyklistami i motocyklistką. Nocne Polaków rozmowy w miłej, sielskiej atmosferze. Jak widać to był kolejny, bardzo udany, dzień. Podsumowanie dnia: Przejechanych kilometrów : 286 Widzianych krajów: Ukraina i Polska Awarie: W DL-u zaczęła brzęczeć osłona silnika (kawałek ukraińskiego patyka załatwił sprawę) i w Jelonie spaliły się długie. Już wcześniej, tylko zapomniałem napisać. Mapka poglądowa z dnia.

123.jpg

Dostaliśmy na czterech, pięcioosobowy, czyściusieńki pok ...

Dostaliśmy na czterech, pięcioosobowy, czyściusieńki pokoik. Jedynym mankamentem był prysznic dwuosobowy. Znaczy się dwie osoby jednocześnie mogły korzystać z dwóch oddzielnych kabin. Gdy przyszła moja kolej, udałem się w kierunku szumu wody. Słysząc rozkoszującego się prysznicem DaJana, niewiele myśląc wszedłem do kabiny obok i oddałem się tej samej rozkoszy, wynikającej z dostępu do tryskającej ciepłej wody. Po dłuższej chwili słyszę głosy jakiś kobiet, że jacyś faceci są pod prysznicem i chwilę później głos DaJana wychodzącego z łazienki: - Luca spiepszaj stąd, bo to damski prysznic !!! No tak, człowiek goły, namydlony do połowy i weź tu uciekaj. Poza tym to DaJan pewnie jaja sobie robi. Przecież sam wlazł tu pierwszy. No nic, dokończyłem moczenie, wytarłem się i zerkam na drzwi a tam kółko jak byk. Co za debil wymyślił, że kółko to dla kobiet. Zawsze mogę twierdzić, że powinno być odwrotnie i tego będę się trzymał. Szybko opuściłem to miejsce, nie do końca wysuszony ręcznikiem. Teraz przynajmniej wiem, że w Schronisku pod Wysoką Połoniną w damskich prysznicach są ładniejsze zasłonki. Zmieniając temat, wstawię fotkę licznika z dzisiejszego dnia.

122.jpg

Schronisko pod Wysoką Połoniną. Nawet nie wiedziałem, że ...

Schronisko pod Wysoką Połoniną. Nawet nie wiedziałem, że taka połonina jest w Bieszczadach.

121.jpg

Teraz po małych zakupach w Biedronce sypiemy wprost na W ...

Teraz po małych zakupach w Biedronce sypiemy wprost na Wetlinę. HapRid ma tam znajomych z Forum Junaka, którzy właśnie mają mały zlocik i chętnie nas przygarną pod dach schroniska. Perspektywa spania w ciepłym, suchym łóżeczku, była tak kusząca, że nikt nie protestował. Po trudach Ukrainy, odrobina luksusu nam nie zaszkodzi. Verdgar objął prowadzenie i szybko dojechaliśmy na miejsce, choć przyznam się, że pod koniec zaczął dokuczać mi już chłód. Zapowiadała się kolejna zimna noc. Latające robale też miały jakiś zlot, zwłaszcza na mojej szybce od kasku, ograniczając pole widzenia prawie do zera. Na szczęście nie musiałem się tym przejmować, bo tylne światełko DL-a doprowadziło mnie na miejsce. Przejeżdżaliśmy obok Bieszczadzkiej Przystani Motocyklowej i tego wieczoru cała przystań była zapełniona motocyklistami. Kameralnie już nie było. Schronisko okazało się całkiem nowe i wypasione. Oczywiście po sympatycznej rozmowie z właścicielem, wjechaliśmy tam, gdzie zazwyczaj turystom wjeżdżać nie wolno.

120.jpg

W Starym Samborze w pierwszej napotkanej knajpie, natraf ...

W Starym Samborze w pierwszej napotkanej knajpie, natrafiliśmy po raz kolejny na znajomych Austriaków. Oni popijali wodę (jak zwierzęta) a my kulturalnie kwas i małe conieco na ząb, bo to już ostatnia okazja przed granicą. Przez chwilę przysiadł się do nas jakiś lokals, który liznął coś języka polskiego, ale miał tak w czubie, że podziękowaliśmy mu za towarzystwo. Resztę drogi przeleciało szybko, choć asfalt pozostawiał wiele do życzenia. Przed samym przejściem granicznym w Krościenku, było jeszcze tankowanie do pełna i wydawanie resztek hrywien w pobliskich sklepach. Przekraczanie granicy poszło wyjątkowo sprawnie. Dostałem tylko opierdziel od ukraińskiego strażnika, że się nie zatrzymałem na stopie, który był o połowę mniejszy od normalnego i przyczepiony do jakiejś siatki. Jadąc pod słońce, kompletnie go nie widziałem. Przeważnie wyjechać z Ukrainy jest trudniej, niż wjechać, ale trafiliśmy na miłą obsługę i nie było problemów. Standardowo było sprawdzanie dokumentów i prowizoryczne zaglądanie do bagaży. Gdy już znaleźliśmy się na łonie Ojczyzny DaJan ze szczęścia ucałował swojego dzielnego Cruiserka. Dowiózł swojego Pana szczęśliwie do kraju to odrobina czułości nie zaszkodzi.

118.jpg

Na przełęczy Użockiej, czekała na nas kontrola dokumentó ...

Na przełęczy Użockiej, czekała na nas kontrola dokumentów, przez uzbrojonych pograniczników. Poszło jednak szybko, sprawnie i sympatycznie. Po drugiej stronie szlabanu, czekał na nas nowiutki asfalcik. Rok temu była tu szutrowo-frezowana droga a teraz mamy motocyklowy ‘hajłej’. Można w końcu nieco odkręcić manetkę.

117.jpg

Potem mieliśmy małe drogowe serpentyny i kolejne ciekawe ...

Potem mieliśmy małe drogowe serpentyny i kolejne ciekawe widoki.

116.jpg

Po ponownych pozdrowieniach i przywitaniach, przyszła po ...

Po ponownych pozdrowieniach i przywitaniach, przyszła pora na małe conieco. Austriacy popijają tylko wodę a my czekamy na ukraińskie pyszności. Popili wczoraj ukraińskiej wódki i teraz zdychają. Jeden z nich leży na trawie i jęczy a pozostali się z niego nabijają. My jak zwykle kwas na pierwszy ogień i powiem, że smakowo to był ten najlepszy, który lubię. Dla Austriaków pewnie to wyglądało, że siedzimy przy kuflach z piwem. Z takich ciekawostek to pierwszy raz jadłem ukraińską zupę rybną i powiem, że była całkiem smaczna.

115.jpg

Czas szybko leciał, zatem przyszła pora ruszać dalej. Sz ...

Czas szybko leciał, zatem przyszła pora ruszać dalej. Szybko dolecieliśmy do głównej drogi H13. Słoneczko przygrzewa a my sobie suniemy. Małe tankowanie, bo mam już suszę w baku i lecimy dalej. Asfalt jest raczej kiepski i trafiamy na coraz większe dziury. Zrobiło się o tyle nieprzyjemnie, że drzewa rzucają cień na jezdnię i przez to nie widać drogowych jam. DaJan jedzie jeszcze w ciemnych okularach i walczy o życie. Tubylcy się tym nie przejmują i wyprzedzają nas, pędząc przed siebie. Koła samochodów tylko wesoło podskakują, odrywając się momentami od podłoża, bo amortyzatorów to już tam dawno nie ma. Aż dziw, że nie odpadną. W końcu DaJan zdjął okulary przeciwsłoneczne, ku radości Cruiserka. Nawierzchnia daje popalić nawet właścicielom bardziej przystosowanych motocykli. Po jakimś czasie dogoniła nas ekipa motocyklistów z Austrii. Byłem trochę zdziwiony, bo Austriacy raczej nie zaglądają na Zakarpacie. Czesi, Słowacy i czasem Niemcy się pojawiają, ale Austriaków widzę pierwszy raz. Jadą tak jak my w cztery motocykle. Nie przejmują się jednak drogowymi jamami, tylko jadą po prostej, bez jakiegokolwiek omijania. To prawda, że mają lepsze sprzęty do pokonywania takiej drogi, ale pewnie też wymiana zawieszenia na nowe nie jest dla nich żadnym problemem. Po chwili jednak ich dogoniliśmy pod jedynym w okolicy hotelem.

114.jpg

Nie musimy nawet ruszać się z baru, by coś ciekawego zob ...

Nie musimy nawet ruszać się z baru, by coś ciekawego zobaczyć. W tej wioseczce ciągle się coś dzieje. Taki lokalny koloryt.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin