Rozdział pierwszy.pdf
Pobierz413 KB
Najpierw wypadałoby przeprosić za błąd w Prologu.
Oczywiście już go poprawiłam, ale trochę nieładnie z mojej strony, że w ogóle wystąpił. Mam nadzieję, że nikomu nie zamąciłam w głowie. Ale jeśli czujecie się niepewnie to, proszę, jeszcze raz przeczytajcie Prolog.
Dziękuję za tak dużo komentarzy. To bardzo miłe z Waszej strony, zwłaszcza jeśli piszecie coś naprawdę wartościowego, co podnosi mnie na duchu, bądź pomaga w samodoskonaleniu.
Mam nadzieję, że i pod tym rozdziałem ujrzę trzydzieści sześć komentarzy, albo chociaż trzydzieści sześć opinii. Jeszcze raz dziękuję za wsparcie i zapraszam do czytania.
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Just walked away
Czy wyjeżdżając, można zostawić za sobą przeszłość? Zapomnieć? Rozpoczynając nowe życie Edward myślał, że nigdy więcej nie będzie musiał bezpośrednio zmierzyć się z demonami przeszłości. Jednakże los chciał inaczej. Na nowo postawił przed nim mur, który mężczyzna będzie musiał sforsować, aby zrozumieć samego siebie i ostatecznie uporać się z tym, co niegdyś było jego utrapieniem.
Autorka: LadyPoir
Banner wykonała liette
KOMENTARZ = POWIADOMIENIE
Just walked away nie jest fan fiction. To opowiadanie autorskie! Wiem, że imię głównego bohatera mogło Was zmylić... Zwłaszcza w połączeniu z wszelaką grafiką, ale Robert Pattison i Kristen Steward są tutaj tylko dlatego, że, moim zdaniem, to atrakcyjni aktorzy - najprościej mówiąc. Możecie się zgadzać, bądź nie, taka jest moja opinia. Natomiast imię Edward po prostu mi się podoba ♥ Nie będzie tu żadnej Belli, Alice, Jaspera i całej reszty ekipy ze Zmierzchu, chociaż, nie ukrywam, tak właśnie miało wyglądać to opowiadanie.
Pliki dodaję w taki sposób, że, dla przykładu, rozdział drugi zawiera w sobie również rozdział pierwszy oraz prolog, więc, NOWOPRZYBYLI, ściągajcie jedynie pierwszy plik z góry : )
Chciałabym przedstawić Wam prolog mojego nowego opowiadania Just walked away. Mam nadzieję, że przypadnie Wam ono do gustu. Liczę na szczere i konstruktywne opinie na jego temat. Życzę przyjemnej lektury : )
`- Pamiętasz jacy wtedy byliśmy? Mówiłeś, że nie powinnam nosić ubrań, bo najlepiej wyglądam w Twojej miłości. - Pewnie gdzieś to przeczytałem...`
` Są dwa pytania, które człowiek musi sobie zadać: pierwsze brzmi “Dokąd idę?” a drugie: „Kto idzie ze mną?” Jeśli kiedykolwiek postawisz sobie te pytania w złej kolejności – masz problem. `
`Nie chcę, wychodząc przez te drzwi, stracić tego, co wspólnie odkryliśmy w tym pokoju.`
01. Take me baby or leave me!
`Nie możemy udawać, że nas nie uprzedzono.Wszyscy słyszeliśmy przysłowia, cytaty słynnych filozofów, tych cholernych poetów wzywających by chwytać dzień. My jednak czasem musimy przeżyć to sami. Musimy popełniać własne błędy.` `Tęsknota to najbardziej fatalne uczucie na świecie, wciąż uwiera mnie po lewej stronie klatki piersiowej. Uczucie, od którego nie potrafię się uwolnić. I wiesz, co? Najgłupsze w tym wszystkim jest to, że ja tęskniłam za Tobą zawsze. Cholerne zawsze. Gdy zamykałeś moją dłoń w swojej dłoni, gdy czule całowałeś moje wargi, gdy gładziłeś moje policzki, włosy. Pomimo, że byłeś, ja już tęskniłam, błagałam Boga w myślach, by stłumił mój strach, by mi Ciebie nie odbierał i swoją nieograniczoną siłą kazał Ci zostać przy mnie. Ale Ty odszedłeś. Choć właściwie, to odchodziłeś wiele razy, a ja za każdym razem bałam się, że uznasz, że nie ma po co wracać. Ale wracałeś. Zawsze wracałeś. W momencie gdy traciłam nadzieję, Ty ją znów rozpalałeś. I znów, i znów, i znów. Gdyby nie Ty, nie wiedziałabym, ile mam w sobie siły, ile upokorzeń i ile godzin ociekających wiecznym oczekiwaniem na Ciebie mogę znieść. Nie wiedziałabym, że potrafię kogoś kochać tak mocno. Tak bardzo... Byłam dzielna, czy naiwna?` ` Szczęście mieszka pół godziny drogi od moich drzwi, pół godziny drogi od mego łóżka, pół godziny drogi od mej kanapy, pół godziny drogi od mojej kuchni. o pół godziny za długo dla mego serca. ` `Widzę go często - bywa w klubach, spaceruje ulicami, odwiedza kina. Nie sam. Zawsze jakaś dziewczyna obok. Jedna wygląda jak lalka barbie, inna rockwomen. Kiedy zauważyłam tę różnorodność, zaczęłam się śmiać. Zapytałam go, czym tłumaczyć to jego rozchwianie gustu. Wzruszył ramionami. - Biorę każdą, która ma cokolwiek z Ciebie - powiedział. Wytrzeszczyłam oczy, przecież minął już rok! -Ma coś ze mnie...? -Tak. Jedna ma podobnie zaokrąglony nos, druga podobny śmiech, trzecia nosi podobną biżuterię co Ty. Może podobnie się ubiera, może podobnie kicha, może podobnie się na mnie drze. Tęsknię, rozumiesz...? Byłam w szoku, stałam osłupiała. -Wariuje bez Ciebie... - dodał. Niczego więcej nie potrzebowałam. Uczucie wróciło jak bumerang.` ` – Powiedz, Puchatku – rzekł wreszcie Prosiaczek – co ty mówisz, jak się budzisz z samego rana? – Mówię: „Co też dziś będzie na śniadanie?” – odpowiedział Puchatek. – A co ty mówisz, Prosiaczku? – Ja mówię: „Ciekaw jestem, co się dzisiaj wydarzy ciekawego”. Puchatek skinął łebkiem w zamyśleniu. – To na jedno wychodzi – powiedział. `
`Mam już jeden nóż w plecach i nie ma tam miejsca na następne`
`Lubię, gdy przytulasz mnie słowami. Obejmujesz ciałem. Ogrzewasz ciepłem warg.`
`Gal mi just waan fi hold yuh,
put mi ting all around yuh
Gal yuh give mi di tightest hold mi
ever yet seen inna my life`