.
Reżyseria: Antoni Bohdziewicz
Scenariusz: Antoni Bohdziewicz, Stanisław Grochowiak, Janusz Majewski, Andrzej Szczepkowski
Zdjęcia: Stanisław Wohl
Muzyka: Stefan Kisielewski
Obsada: Maria Gella (panna Terencja - wróżka Troska), Teofila Koronkiewicz (panna Felicja - wróżka Radość), Tadeusz Fijewski (pomocnik fotografa), Zygmunt Zintel (fotograf), Czesław Roszkowski (radca Baczyński i pracownik Biura Rzeczy Znalezionych), Barbara Wałkówna (Basia, narzeczona Makowskiego), Wacław Kowalski (strażak na Wieży Mariackiej), Bogdan Baer (strażak hejnalista), Helena Gruszecka (madame Rose), Kalina Jędrusik (prostytutka Sonia), Barbara Wrzesińska (Irena, modelka), Stefan Friedmann ("sierota" - konik pod kinem), Andrzej Szczepkowski (aktor), Cezary Julski (Grabiennikow w przedstawieniu w Racławicach), Józef Pieracki (dyrektor szpitala psychiatrycznego), Stefan Bartik (mężczyzna odbierający trąbę z Biura Rzeczy Znalezionych), Wojciech Rajewski (kelner Michaś w barze "Pod Strzelbą"), Janusz Kłosiński (milicjant "Dobroduszny"), Jan Kobuszewski (plutonowy "Ważny"), Tadeusz Pluciński (fałszywy Amerykanin w Rzymie), Krystyna Feldman (kobieta w barze "Pod Strzelbą"), Tadeusz Kantor (uczestnik zebrania plastyków mówiący o "niepoczytalnych osobnikach"), Czesław Lasota (strażak w teatrze), Ludwik Pak (karawaniarz w Monachium), Franciszek Pieczka (pielęgniarz ze szpitala psychiatrycznego), Piotr Skrzynecki (uczestnik zebrania Związku Plastyków), Michał Szewczyk (Murzyn z latającego talerza), Mieczysław Voit (sekretarz prezesa Rady Jedności Narodowej), Janusz Zakrzeński (lekarz pogotowia), Gerard Zalewski (milicjant)
Starsze panie - wróżki Terencja i Felicja - posłużyły malarzowi Makowskiemu jako modele do ilustracji bajek. Po wydaniu książki, na przyjęciu w pracowni okazuje się, że we wszystkich egzemplarzach zniknęły strony z ilustracjami przedstawiającymi wróżki. One tymczasem wędrują po Krakowie. Zamierzają udać się na szczyt wieży Kościoła Mariackiego, gdzie dostaną kalosze szczęścia. Dzięki tym niezwykłym butom można dowolnie przenosić się w czasie i przestrzeni. Jako pierwszy korzysta z nich znany malarz Kokowski. Kalosze przenoszą go do Paryża, do domu publicznego, w którym kiedyś bywał. Okazuje się jednak, że ta niezwykła podróż wcale nie uszczęśliwiła artysty. Wróżki postanawiają więc ofiarować kalosze komuś naprawdę nieszczęśliwemu. Zbiegiem okoliczności buty trafiają do erotomana i przenoszą go do... klasztoru, co wywołuje panikę wśród zakonnic. Następnym posiadaczem kaloszy jest aktor grający Kościuszkę. W czasie przedstawienia po wypowiedzeniu przez niego kwestii - "Chciałbym być znów pod Racławicami" zostaje tam przeniesiony. Tymczasem Terencja i Felicja przemierzają Kraków w poszukiwaniu niezwykłego, choć trochę kłopotliwego podarunku.