Daj mi duszę, resztę zabierz.avi

Kujan52 / Filmy / Dokumentalne / Religia / Daj mi duszę, resztę zabierz.avi

Download: Daj mi duszę, resztę zabierz.avi

Pobierz plik

484,94 MB

Czas trwania: 55 min

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬Film przedstawia sylwetkę kardynała Augusta Hlonda, który kierował Kościołem polskim w szczególnie trudnym okresie dziejów kraju. August Hlond urodził się w 1881. Uczył się w szkole salezjańskiej, skąd został wysłany do Włoch w celu kontynuowania nauki. Wstąpił do zakonu salezjanów. Studia na Uniwersytecie Gregoriańskim zakończył doktoratem z filozofii. W 1919 r. objął stanowisko prowincjała w Wiedniu. Poznał tu Achille Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI. W dużym stopniu przyczynił się on do kariery Hlonda. Od 1922 r. był administratorem apostolskim polskiej części diecezji wrocławskiej. W 1926 r. został konsekrowany na biskupa. W tym samym roku Pius XI mianował go arcybiskupem poznańsko-gnieźnieńskim, co wiązało się z objęciem funkcji prymasa. W 1927 został kardynałem. W 1930 zorganizował Centralę Akcji Katolickiej w Poznaniu. W 1939 r. opuścił wraz z rządem Polskę. Wyjechał do Rzymu, gdzie prowadził działalność propagandową na rzecz sprawy polskiej. W 1944 r. został internowany, był więziony przez Niemców. Po powrocie do kraju w 1945 r. zorganizował polską administrację kościelną na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Od 1946 r. był arcybiskupem warszawskim i gnieźnieńskim. Zmarł w Warszawie w 1948 r. Został pochowany w podziemiach katedry św. Jana. W 1992 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny prymasa.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Kujan52

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

7.Nie.kradnij.2013.PL.HDTV.XviD-TWiX.avi

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ...

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬Poruszająca historia byłego księdza, który odsiaduje kilkuletni wyrok za rozbój. Gdy bohater w końcu odzyskuje wolność, desperacko usiłuje znaleźć w sobie siłę oraz zdobyć środki finansowe, które pomogą mu ułożyć sobie życie z ukochaną kobietą i ich dzieckiem.

Bramy Piekieł.avi

FILM DOKUMENTALNY (Gates of Hell) czas trwania: 1 ...

FILM DOKUMENTALNY (Gates of Hell) czas trwania: 105 min Legendary volcanoes, geysers and faultlines found in Iceland, Mexico, Greece, Italy and Japan appear to descend into another reality -- an underworld deep within the earth. In some cases, they have been seen as 'hellmouths'. We will investigate each of these places and reveal the geological reasons they evoked such fear and awe.We will also launch a larger exploration into the history of the concept of the underworld: civilizations have often conceived of a physical world within the earth that operates with its own structure and rules. From Dante's Inferno to the Mayan Gates of Hell, each legend speaks of a portal divided into a series of steps. We will decode the symbolism of each passage, identify the unique elements from each civilization, and reveal the universal truths to the timeless concept of the underworld.

Bóg Kontra Szatan.avi

FILM DOKUMENTALNY (God v. Satan: The Final Battle) ...

FILM DOKUMENTALNY (God v. Satan: The Final Battle) USA, 2008 czas trwania: 105 min reż. Lisa Wolfinger Armageddon to temat obecny na przestrzeni wieków w różnych kulturach. Zdaniem wielu jest coraz bardziej aktualny. O tym, jak miałaby wyglądać ostateczna bitwa między 'dobrem' a 'złem', wiemy jednak niewiele. Niektórzy są przekonani, że rozegra się ona pod wskazywanym przez Biblię wzgórzem Megiddo na terenie Izraela. Film opowiada o końcu świata zgodnie z wyobrażeniami wyznawców judaizmu, chrześcijaństwa i islamu.

2012 - Bog kontra Szatan Bitwa Ostateczna - Armageddon....mpg

Celibat.rmvb

12.jpg

077.jpg

Historia papieru.jpg

Papirus (gr. pápyros, łac. papyrus) - materiał pisarski, ...

Papirus (gr. pápyros, łac. papyrus) - materiał pisarski, wyrabiany z włókien rośliny cibory papirusowej (Cyperus papyrus) rosnącej w delcie Nilu. Papirus znany był już w starożytnym Egipcie od III tysiąclecia p.n.e. Większość informacji na temat papirusu zawdzięczamy Teofrastowi (IV/III w. p.Chr.), oraz Pliniuszowi Starszemu (I w. n.e.). Najstarsze zachowane zabytki piśmiennictwa na papirusie pochodzą z trzeciego tysiąclecia p.n.e. a ściślej z ok. 2400 r. p.n.e. Prawdopodobnie wtedy już był powszechnie używany jako nośnik tekstu. Do produkcji materiału piśmienniczego używano łodygi rośliny, która ma trójkątny przekrój, miąższ krajano na paski w miarę możliwości cienkie i jak najszersze. Następnie układano je gęsto obok siebie na desce zwilżonej wodą, tak, by brzegi pasków nachodziły na siebie. Na tę warstwę kładziono w poprzek drugą, po czym obcinano wystające końce. Całość sklepywano w wyniku czego powstawał spójny arkusz, który później suszono na słońcu. Gotowe arkusze sklejano ze sobą brzegami za pomocą kleju wykonanego z mąki, wody i octu, nastepnie wygładzano aż do połysku muszlą lub kością słoniową. W ten sposób powstawał zwój, na który składało się ok. 20 arkuszy, które jeszcze powlekano klejem dla lepszej przejrzystości pisma. Na papirusie pisano specjalnym atramentem i piórem zwanym calamus. Papirus zajmował bardzo ważną rolę w egipskim eksporcie. Starożytni używali go jako środka płatniczego, dlatego też jego produkcja, podobnie jak dzisiaj prawo do drukowania banknotów, została objęta państwowym monopolem i otoczona ścisłą tajemnicą. Egzemplarze najstarszych zwojów, pochodzących z 3 tysiąclecia p.n.e., zachowały do dziś miękkość i giętkość umożliwiając ich zwijanie i rozwijanie. Od IV w. p.n.e. papirus służył do pisania dokumentów, głównie tekstów prawnych, używany w kancelariach europejskich. Najdłużej, bo do połowy XI wieku przetrwał w kancelarii papieskiej.

Historia papieru1.jpg

Pergamin - materiał pisarski (podłoże, na którym można p ...

Pergamin - materiał pisarski (podłoże, na którym można pisać) wyrabiany ze skór zwierzęcych. Pergamin wyparł rozpowszechniony wcześniej papirus stosowany w starożytności i był głównym materiałem pisarskim w Europie i na Bliskim Wschodzie przez cały okres średniowiecza, po czym został skutecznie wyparty przez papier. Używano go również jako materiału pokryciowego do opraw książek. Pergamin wyrabiano ze skór wielu różnych, ale najczęściej młodych zwierząt. Głównie wykorzystywano skóry cielęce oraz owcze i kozie. Była to skóra wyprawiona (pozbawiona sierści, oskrobana i dokładnie wypłukana) ale nie garbowana (czyli tzw. golizna), która mogła być następnie (choć nie zawsze) poddana szeregowi innych operacji, jak np.: powtórne namaczanie, nasączanie substancjami roślinnymi, szlifowanie, wcieranie różnych substancji czy nawet farbowanie. Już Egipcjanie utrwalali swe myśli na skórze, najstarsze zabytki pochodzą już z XX wieku p.n.e., także Żydzi, Persowie i Grecy znali i używali oczyszczonej z włosia skóry zwierzęcej jako materiału pisarskiego, jednak najstarsze znane dziś wyroby o cechach pergaminu (odnalezione w Mezopotamii, w Dura-Europos) datowane są na III-II wiek p.n.e. Dopiero w okresie hellenistycznym, ok. III/II w. p.n.e. udoskonalono proces tworzenia skórzanego materiału do pisania, początkowo na wybrzeżu Azji Mniejszej, a zdaniem rzymskiego uczonego z I w. p.Chr. - Warrona, w Pergamonie. Dzięki Herodotowi wiemy, że Grecy jońscy nazywali "książki" pisane na skórze diphterai (gr. "skóra"), nazwa "pergamin" przyjęła się dopiero ok. IV w. n.e. Rzymianie "skórzane" strony nazywali membrana. Popularność skóry jako podkładu piśmienniczego wiąże się prawdopodobnie ze współzawodnictwem, jakie istniało między królami Egiptu i Pergamonu, dotyczące rozwoju dwu "konkurencyjnych" bibliotek starożytności.

0073.gif

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin