Manhunt

Kolejna, po trzech częściach serii Grand Theft Auto, brutalna propozycja firmy Rockstar. Zalicza się do modnego obecnie gatunku - stealth/action. Jednakże już na wstępie należy stanowczo zaznaczyć, iż poziom brutalności jaki reprezentuje Manhunt daleko przewyższa to, co zaprezentowano nam w kolejnych odsłonach GTA, a co za tym idzie, jest to gra tylko dla osób dojrzałych psychicznie.

Kolejna, po trzech częściach serii Grand Theft Auto, brutalna propozycja firmy Rockstar. Zalicza się do modnego obecnie gatunku - stealth/action. Jednakże już na wstępie należy stanowczo zaznaczyć, iż poziom brutalności jaki reprezentuje Manhunt daleko przewyższa to, co zaprezentowano nam w kolejnych odsłonach GTA, a co za tym idzie, jest to gra tylko dla osób dojrzałych psychicznie. Tematem tej produkcji są nielegalne polowania na ludzi, potajemnie organizowane w Stanach Zjednoczonych. Gracze wcielają się w postać Jamesa Earla Casha, kryminalisty, który został skazany na karę śmierci przez wstrzyknięcie trucizny, i co najciekawsze została ona wykonana. Mimo to nasz bohater budzi się, z wydawałoby się wiecznego snu, w pokoju pełnym kamer. Wówczas, Starkweather, były reżyser „bardzo ostrych i brutalnych” filmów porno kręconych dla specjalnej, bogatej i anonimowej klienteli powiadamia Casha, iż w rzeczywistości wstrzyknięto mu środek usypiający, a teraz weźmie udział w polowaniu, w którym stawką jest jego życie.

Akcja w całości toczy się w pełnym bezprawia mieście Carcer City, gdzie przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości biorą łapówki od ludzi pokroju Starkweathera i pozwalają na organizowanie polowań na ludzi. To na ulicach tego „upadłego” miasta gracz jako James Earl Cash musi przetrwać, i walczyć z różnymi gangami oraz „myśliwymi” o swoje życie. Przez cały czas jego poczynania śledzą ukryte kamery Starkweathera. Cała akcja została zaprezentowana w dobrej trójwymiarowej mrocznej grafice, a otocznie, miasto i poszczególne budynki, stworzono z zamiarem wywołania u gracza poczucia grozy, swego rodzaju zaszczucia i klaustrofobii. To samo tyczy się oprawy audio. Ogólnie rzecz biorąc wykonanie gry jest wzorcowe.

Rozgrywka w głównej mierze polega na cichym przekradaniu się przez poszczególne lokacje, unikaniu bezpośrednich starć oraz w końcu, eliminowaniu zagrażających naszemu życiu wrogów. Dużą rolę pełnią tu: cień, w którym należy się ukrywać, oraz dźwięki jakie dochodzą do naszych uszu – często to na ich podstawie dowiadujemy się o zbliżającym niebezpieczeństwie (są one ukazywane na radarze jako czerwone impulsy). Gdy już zdecydujemy się na zabicie kogoś, możemy to uczynić na kilka różnych sposobów, począwszy od poderżnięcia gardła garotą, uduszenia plastikową torbą, zatłuczenia baseballem, złamania karku specjalnym chwytem czy ciosem, roztrzaskania głowy cegłą, a skończywszy na wykorzystaniu znalezionej broni palnej, pistoletu czy karabinu. Nie mniej jednak (zwłaszcza na początku rozgrywki) częściej uśmiercamy za pomocą własnych rąk czy pałek, rozbitych butelek, itp. Każde zabójstwo może też charakteryzować się określonym stopniem brutalności (w sumie trzy stopnie tego typu)

Nie ma plików w tym folderze