14. Tuszyńska - Oskarżona Wiera Gran.mp3
Kielce33 / Audiobooki. Hasło - Kielce33 / 01. Audiobooki - Literatura POLSKA / Tuszyńska Agata / Tuszyńska - Oskarżona Wiera Gran / 14. Tuszyńska - Oskarżona Wiera Gran.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
1974. Fly To The Rainbow -
1975. In Trance -
1976. Virgin Killer -
2006 Falling In Between -
2007. Paul McCartney - UK Singles Collection -
2015 Toto XIV -
2023. Ghosts Again EP -
Bogom nocy równi -
Borchardt Karol Olgierd -
Bunicz Igor -
Czerwony terror w Rosji 1918-1923 -
Człowiek przemieniony w wilka -
Człowiek wiary katolickiej – solą ziemi -
Czym jest liberalizm -
Dla honoru organizacji -
Istota Nazizmu hitlerowskiego -
Kanner - Na Osi Czasu. Estera -
Kanner Rebecca -
Kim jest Jezus dla Lutra -
Kolebka nawigatorów -
Koncepcja państwa i prawa wg Hegla -
Krążownik spod Somosierry -
Mielgunow Siergiej -
O istocie komunizmu -
Ossendowski - Lenin -
Poligon Szatana -
Radziński - Stalin -
Radziński Edward -
Rand - Atlas zbuntowany -
Rand - Cnota egoizmu -
Rand - Źródło -
Rand Ayn -
Rozumienie prawdy o Polsce -
Stalin, Dwór Czerwonego Cara - Montefiore -
Szaman morski -
Szambarow Walery -
Tom 01 -
Tom 02 -
Tom 03 -
Trylogia złodziejska -
Volume 01 -
Volume 02 -
Volume 03 -
Volume 04 -
Volume 05 -
Złoto dla Partii 01 Inwazja -
Złoto dla Partii 02 Okupacja -
Złoto dla Partii 03 Ucieczka z łupem -
Znaczy kapitan -
Żywot Człowieka Rozbrojonego
Agata Tuszyńska - Oskarżona: Wiera Gran
długość: 12 godzin 08 minut
czyta Anna Polony
Biografia żydowskiej śpiewaczki z warszawskiego getta, Wiery Gran to opowieść o cenie przeżycia i cieniu, jaki rzuca na dalszy los. Miała wszystko, czego potrzeba wschodzącej gwieździe – egzotyczną urodę, piękny niski kontralt, i muzykę we krwi. Była tak nieśmiała, że pierwsze piosenki śpiewała zza sceny obawiając się zetknięcia z publicznością. Do lata 1939 nagrała kilkadziesiąt piosenek o wszelkich barwach miłości.
Wiera Gran mieszkała i śpiewała w dziennicy zamkniętej od wiosny 1941 do lata 1942. Całe jej dalsze życie było konsekwencją tych kilku miesięcy. Oskarżono ją o współpracę z nazistami, okrzyknięto kolaborantką i unicestwiono za życia.
Uniewinniona w warszawskim procesie Centralnego Komitetu Żydów Polskich opuściła Polskę w 1950 roku. Wielokrotnie i na kilku kontynentach wzywano do bojkotu „gestapowskiej kurwy”. A jednak trwała. Występowała w paryskim hotelu Lutetia i w kabarecie Dinarzade, w sali Pleyel i Carnegie Hall, śpiewała gościnnie w Sztokholmie i Londynie, wyjechała na tournee po Ameryce Północnej. Koncertowała u boku Charlesa Aznavoura. W Izraelu widzowie grożą przebraniem się w obozowe pasiaki, jeśli ośmieli się wystąpić na scenie. Uciekła do Francji, stamtąd do Wenezueli, ale i tam dosięgła ją przeszłość – pomówienie, znieważenie, zniesławienie, szkalowanie. Czuła się pogrzebana za życia. Zmarła w Paryżu 19 listopada 2007 roku.
długość: 12 godzin 08 minut
czyta Anna Polony
Biografia żydowskiej śpiewaczki z warszawskiego getta, Wiery Gran to opowieść o cenie przeżycia i cieniu, jaki rzuca na dalszy los. Miała wszystko, czego potrzeba wschodzącej gwieździe – egzotyczną urodę, piękny niski kontralt, i muzykę we krwi. Była tak nieśmiała, że pierwsze piosenki śpiewała zza sceny obawiając się zetknięcia z publicznością. Do lata 1939 nagrała kilkadziesiąt piosenek o wszelkich barwach miłości.
Wiera Gran mieszkała i śpiewała w dziennicy zamkniętej od wiosny 1941 do lata 1942. Całe jej dalsze życie było konsekwencją tych kilku miesięcy. Oskarżono ją o współpracę z nazistami, okrzyknięto kolaborantką i unicestwiono za życia.
Uniewinniona w warszawskim procesie Centralnego Komitetu Żydów Polskich opuściła Polskę w 1950 roku. Wielokrotnie i na kilku kontynentach wzywano do bojkotu „gestapowskiej kurwy”. A jednak trwała. Występowała w paryskim hotelu Lutetia i w kabarecie Dinarzade, w sali Pleyel i Carnegie Hall, śpiewała gościnnie w Sztokholmie i Londynie, wyjechała na tournee po Ameryce Północnej. Koncertowała u boku Charlesa Aznavoura. W Izraelu widzowie grożą przebraniem się w obozowe pasiaki, jeśli ośmieli się wystąpić na scenie. Uciekła do Francji, stamtąd do Wenezueli, ale i tam dosięgła ją przeszłość – pomówienie, znieważenie, zniesławienie, szkalowanie. Czuła się pogrzebana za życia. Zmarła w Paryżu 19 listopada 2007 roku.