Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.

Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu Chomikuj.pl – Kelo Corporation.

W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności - http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony Chomikuj.pl.

W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu chomikuj.pl.

Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych).

Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów
NIE TAK

Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.

Istnieje możliwość zmiany ustawień przeglądarki internetowej w sposób uniemożliwiający przechowywanie plików cookies na urządzeniu końcowym. Można również usunąć pliki cookies, dokonując odpowiednich zmian w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Pełną informację na ten temat znajdziesz pod adresem http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Nie masz jeszcze własnego chomika? Załóż konto

Zatracenie - Osamu Dazai.mp3

JuVaS / Audiobook / Sluchowiska i audiobooki - mp3 / Zatracenie - Osamu Dazai.mp3
Download: Zatracenie - Osamu Dazai.mp3

58,93 MB

0.0 / 5 (0 głosów)
Zatracenie
Zapraszamy do radiowej Jedynki na premierowe słuchowisko Osamu Dazai "Zatracenie" w adaptacji Tomasza Lerskiego i reżyserii Kamila Marii Banasiaka.


Yozo, bohater główny słuchowiska "Zatracenie", którego akcja rozgrywa się w latach trzydziestych oraz po II wojnie światowej w Japonii, to postać autentyczna. Jest nim sam autor powieści "Zatracenie", która posłużyła Tomaszowi Lerskiemu do przygotowania adaptacji radiowej. Japoński pisarz, urodzony w 1909 roku, nazywał się Osamu Dazai, i był jednym z najwybitniejszych twórców literatury japońskiej XX stulecia. "Zatracenie" stanowi jego rozrachunek z całym życiem, które było dla Dazai'ego ciężarem nie do udźwignięcia. Nie rozumiany przez otoczenie od wczesnego dzieciństwa, targany przeróżnymi lękami i kompleksami, uzależniony od nocnego życia i przebywania w nieodpowiednim towarzystwie, w końcu odizolowany, odnajdywał się wyłącznie w pisarstwie. Niemniej na krótko przed wydaniem książkowym jego powieści, która zyskała później wielki rozgłos, popełnił samobójstwo. Życie Osamy Dazai'ego, balansujące na krawędzi choroby umysłowej, było jednak źródłem dla pisania prozy, uznawanej przez krytyków za najwybitniejszą w japońskiej literaturze współczesnej. Warto dodać, że autorem znakomitego przekładu powieści Dazai'ego jest Henryk Lipszyc, były ambasador RP w Japonii.

Osamu Dazai "Zatracenie"

Tłumaczenie: Henryk Lipszyc

Adaptacja: Tomasz Lerski

Reżyseria: Kamil Maria Banasiak

Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska

Opracowanie muzyczne: Kamil Maria Banasiak


Obsada:

Marta Dylewska, Joanna Halinowska, Katarzyna Pośpiech, Stefan Knothe, Fabian Kocięcki, Filip Kowalczyk, Adam Machalica, Szymon Roszak, Mateusz Weber, Kim Grygierzec,

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Inne pliki do pobrania z tego chomika
Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.
Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.
"Anka i Blanka". Opowieść o niezwykłej przyjaźni Opowieść, która rozgrywa się na przestrzeni kilkudziesięciu lat, a jej bohaterkami są poznane przypadkiem kobiety: Anna Kowalska i Blanka Schmied. Jedna jest Polką z Krakowa, a druga Niemką, mieszkanką Norymbergii. W scenach retrospektywnych poznajemy historię przyjaźni obu kobiet na tle rozmaitych wydarzeń politycznych i społecznych, jakie miały miejsce zarówno w Polsce, jak i Niemczech. "Anka i Blanka" to premiera w radiowym teatrze na antenie Programu Pierwszego PR. Wojciech Dróżdż, Sławomir Rogowski: Anka i Blanka Reżyseria: Dobrosława Bałazy Realizacja akustyczna: Tomasz Perkowski Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Dorota Landowska - Anka Julia Kołakowska - Blanka Andrzej Blumenfeld - Jan, ojciec Anki Jarosław Domin - Hans, ojciec Blanki Klaudiusz Kaufmann - Azis/ Głos ***
"Dzień, w którym umarł Prokofiew". Premiera w Dwójce W najbliższym Wieczorze ze słuchowiskiem radiowa opowieść Moniki Milewskiej o historii życia i twórczości Dymitra Szostakowicza, wybitnego rosyjskiego kompozytora. Premierowe słuchowisko wyreżyserował Dariusz Błaszczyk. Zapraszamy do radiowej Dwójki w niedzielę 5 marca o godz. 21.00. Słuchowisko Dzień w którym umarł Prokofiew Moniki Milewskiej to – na przekór tytułowi – historia życia i twórczości Dymitra Szostakowicza, wybitnego rosyjskiego kompozytora, który tworzył w sowieckiej Rosji. Prokofiew, który zmarł 5 marca 1953 roku, czyli w tym samym dniu, co Józef Stalin, był odwiecznym rywalem Szostakowicza w wyścigu o palmę pierwszeństwa w muzyce. Po jego śmierci w licznych monologach Szostakowicz wciąż spiera się artystycznie ze swoim konkurentem, a także tłumaczy swoje uwikłanie w polityczno-artystyczne powinności, jakie wymuszało na nim życie w Związku Radzieckim. Tekst słuchowiska został wyróżniony 2. nagrodą w urodzinowym konkursie Programu 2 i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS na słuchowisko o tematyce muzycznej. Reżyseria Dariusza Błaszczyka Realizacja akustyczna Andrzeja Brzoski Opracowanie muzyczne Renaty Baszun Występują: Mariusz Bonaszewski (Dymitr Szostakowicz), Artur Janusiak (Sergiej Prokofiew), Szymon Kuśmider (Józef Stalin), Paweł Szczesny (Andriej Żdanow), Monika Kwiatkowska (Nina, żona Szostakowicza), Irena Kownas (Kwiaciarka) oraz Zbigniew Konopka, Janusz Wituch, Andrzej Krusiewicz. Na fortepianie gra Marian Szałkowski.
Prapremiera "Filokteta" w Teatrze Polskiego Radia "Filoktet" to druga część trylogii trojańskiej i jedna z ostatnich tragedii Sofoklesa, wystawiona, gdy autor miał około 87 lat. Mniej znana, cieszyła się zawsze wielkim uznaniem retorów i poetów. Po raz pierszy usłyszymy "Filkoteta" w radiu. Adaptację tragedii w przekładzie Antoniego Libery przygotował Mariusz Malec. W roli tytułowej Jerzy Radziwiłowicz. Tragedię Sofoklesa "Filoktet" wystawiono po raz pierwszy 2426 lat temu. Autor miał wtedy 87 lat. To jedno z ostatnich dzeł Mistrza. Nigdy nie wystawione w Polsce w całości. Fabułę zaczerpnął autor z Iliady. Jest to historia właściciela łuku Heraklesa, legendarnego Filokteta, którego Grecy płynący na Troję chorego porzucili na bezludnej wyspie, a potem, kiedy stał się niezbędny, podstępem stamtąd zabrali. Temat ten podejmowali wcześniej Ajschylos i Eurypides, ale ich dzieła się nie zachowały. Wersja Sofoklesa uchodziła za najdoskonalszą i wygrała w agonie tragicznym Mariusz Malec przygotował adaptację radiową dramatu na podstawie przekładu Antoniego Libery. W tytułowej roli wystąpił Jerzy Radziwiłowicz, postać Neoptolema stworzył Paweł Paprocki. Towarzyszą im: Jerzy Schejbal (Odys), Kacper Kuszewski (Kupiec), Marek Barbasiewicz (Herakles). Chór tworzą: Monika Dryl, Anna Lobedan, Monika Węgiel i Aleksandra Prykowska-Malec. Chór przygotował i poprowadził Kacper Kuszewski. Na zdjęciu od lewej: Aleksandra Prykowska-Malec, Kacper Kuszewski, Anna Lobedan, Monika Dryl, Monika Węgiel, Mariusz Malec i Andrzej Brzoska, fot. K. Sielicki Antoni Libera, autor najnowszego tłumaczenia, tak pisał we wstępie do tragedii "Chciałem uczynić "Filokteta" dziełem na powrót żywym, w mistrzowski sposób poruszającym problemy, które jak najbardziej obchodzą, a nawet pasjonują współczesnych ludzi - szczególnie w Polsce, gdzie kwestie niewyrównanej krzywdy, zdrady, braku sprawiedliwości i niemożności wybaczenia sa aktualne jak nigdzie indziej". Sofokles: Filoktet Przekład: Antoni Libera Reżyseria: Mariusz Malec Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Muzyka i przygotowanie chóru: Kacper Kuszewski Obsada: Jerzy Radziwiłowicz – Filoktet Jerzy Schejbal – Odyseusz Paweł Paprocki –Neoptolem, syn Achillesa Kacper Kuszewski – Kupiec Marek Barbasiewicz – Herakles Chór: Monika Węgiel, Monika Dryl, Anna Lobedan, Aleksandra Prykowska-Malec Kacper Dąbrowski (gra na flecie) ***
"Zwierzęca zajadłość i inne wiersze" Stanisława Barańczaka – czyli zbiór niepoważnych utworów (z reguły miniaturek) z lat 90. autorstwa genialnego tłumacza, poety, zmarłego w roku 2014. Na pierwszą część tomu złożyły się absurdalne charakterystyki 29 "obiektów" zainteresowania "zniechęconego zoologa" czyli "Zwierzęca zajadłość. Z zapisków zniechęconego zoologa". Bizon Bizon Wystraszyłby cały Garnizon Lecz Garnizon znajduje Ratunek W tym, że Bizon to Wymarły Gatunek. Emu: Tak się nazywa pewien rodzaj Strusi. Czemu? Widocznie musi. Hiena Hiena ohydnym swym Chichotem Ludzkości przypomina o tem, Ze ten, kto Śmieje się Ostatni, Raczej nie wzbudza w nas Sympatii. Te i pozostałe wierszyki zostały w książce opatrzone bezlitośnie zabawnymi rysunkami Wojciecha Wołyńskiego. Tomasz Man - reżyser słuchowiska - postanowił poszukać dźwiękowego ekwiwalentu oprawy miniaturek Stanisława Barańczak i znalazł na to sposób. Zaprosił do współpracy multiinstrumentalistę – Sambora Dudzińskiego, który specjalizuje się w generowaniu najdziwniejszych dźwięków, tworzeniu muzycznych onomatopei. Wykonać powstałą partyturę mogli tylko utalentowani muzycznie aktorzy. Nasze zaproszenie przyjęli: Wiktoria Gorodeckaja – aktorka Teatru Narodowego, Joanna Kulig – aktorka Teatru Ateneum w Warszawie, Bartosz Porczyk – z Teatru Polskiego we Wrocławiu, oraz młody, debiutujący na STT aktor – Kamil Dominiak. W roli wokalisty wystąpił także reżyser, będący również gitarzystą basowym. Reżyserii dźwięku podjął się Andrzej Brzoska.
Patryk Vega to jedyny twórca, któremu udało się zdobyć zaufanie policjantów. Niczego przed nim nie ukrywali. Czas, aby prawdę poznali wszyscy. Sławek Opala i inni policjanci opowiadają o prawdziwym obliczu polskiej przestępczości: morderstwach, mafii, haraczach, świadkach koronnych, o przepychankach z przełożonymi i metodach pracy, które mają być przede wszystkim skuteczne. To książka o świecie twardych facetów, w którym granica między zbrodnią a prawem jest cienka, ale wyraźna. Bo sprawiedliwość jest jedna.
"Żmija". Opowieść o żołnierzu, który został hetmanem W Dwójkowym cyklu "Słuchowisko na lato" zapraszamy na słuchowisko "Żmija" zrealizowane według poematu Juliusza Słowiackiego. Adaptacja radiowa i reżyseria Andrzeja Piszczatowskiego. W roli tytułowej Marek Obertyn. Słuchowisko według poematu z podań ukraińskich w sześciu pieśniach. Opowieść o tureckim żołnierzu, który przeszedł na stronę Kozaków i został hetmanem na Siczy Zaporoskiej. W ten sposób chciał zemścić się na baszy tureckim, który doprowadził do śmierci ojca i odebrał mu kochankę Zuelmę. Uwikłał się jednak w kolejne tragiczne wydarzenia... Juliusz Słowacki: Żmija Adaptacja i reżyseria: Andrzej Piszczatowski Realizacja akustyczna: Ewa Szałkowska Muzyka: Edward Pałłasz Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko Obsada: Henryk Machalica – Narrator Marek Obertyn – Hetman Żmija Katarzyna Tatarak - Zulema Ewa Dałkowska - Kseni Witold Wysota - Dziecko Kazimierz Wysota, Aleksander Trąbczyński, Tomasz Krupa, Jacek Kawalec, Jacek Jarosz, Włodzimierz Bednarski ***
Słuchowisko na lato: "Jutro" Josepha Conrada Z okazji trwającego roku Josepha Conrada radiowa Dwójka przypomina zrealizowane w 2007 roku przez Julię Wernio sluchowisko na podstawie dramatu Josepha Conrada pt. "Jutro". W rolach głównych: Krzysztof Banaszyk, Stanisław Brudny i Aleksander Bednarz. Słuchowisko według dramatu "Jutro", oparte na kanwie przypowieści biblijnej o powrocie syna marnotrawnego odpowiednio przetworzonej przez pisarza. Za rolę Jozuego Carvila Stanisław Brudny został nagrodzony w 2008 roku na Festiwalu "Dwa Teatry". Rok 2017 w Polsce jest obchodzony jako Rok Josepha Conrada-Korzeniowskiego i jest formą uczczenia 160-lecia urodzin polskiego pisarza piszącego w języku angielskim, autora "Jądra ciemności", "Lord Jima", "Smugi cienia" czy "Tajnego agenta". Joseph Conrad: Jutro Tłumacz: Zbigniew Herbert Adaptacja i reżyseria: Julia Wernio Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko Obsada: Krzysztof Banaszyk – Harry Hagberd Monika Krzywkowska – Bessie Carvil Aleksander Bednarz – Kapitan Hegberd Stanisław Brudny – Jozue Carvil
"Wszystko płynie". Słuchowisko wg Grossmana Zapraszamy na słuchowisko według powieści Wasilija Grossmana pt. „Wszystko płynie”. Adaptację dla Teatru Polskiego Radia przygotował w 2012 roku Dariusz Błaszczyk. Wasilij Grossman uważany jest za jednego z najlepszych sowieckich pisarzy, jego późna twórczość jednakże uznawana była za antyradziecką, stąd liczne konfiskaty rękopisów jego prozy. „Wszystko płynie” po raz pierwszy wydano w samizdacie w 1973 r., a więc blisko dekadę po jego śmierci. Dariusz Błaszczyk w swojej adaptacji powieści Grossmana skupił się na motywach fabularnych związanych z głównym bohaterem Iwanem Grigoriewiczem, który po kilkudziesięciu latach w łagrach wychodzi na wolność. Usiłuje się jakoś przystosować do rzeczywistości wolności, choć jest to wolność pozorna, bo w socjalistycznym kraju. Po powrocie do rodzinnego domu dowiaduje się od swojego stryjecznego brata, który zresztą obawia się z nim kontaktów, że jego ukochana kobieta związała się z innym mężczyzną. Snuje opowieści o łagrowym życiu i refleksje o naturze wolności. Wasilij Grossman: Wszystko płynie Przekład: Wiera Bieńkowska Adaptacja i reżyseria: Dariusz Błaszczyk Realizacja akustyczna: Maciej Kubera Muzyka: Andrzej Izdebski Obsada: Krzysztof Wakuliński – Iwan Grigoriewicz Maja Ostaszewska – Anna Siergiejewna Henryk Talar – Nikołaj Andriejewicz Joanna Jędryka – Maria Pawłowna Marian Opania – Piniegin Jan Prochyra – Kierownik robót Paweł Krucz – Młodzieniec Irena Kownas – Kobieta Andrzej Mastalerz – Inspektor Paweł Szczesny – Listonosz Jacek Różański – Doktor Janusz Wituch – Ekonomista Żmicier Wajciuszkiewicz – Urka Anna Milewska – Matka Iwana Jan Rotowski – Mały Iwan
więcej plików z tego folderu...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
W ramach Chomikuj.pl stosujemy pliki cookies by umożliwić Ci wygodne korzystanie z serwisu. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, będą one umieszczane na Twoim komputerze. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności