Vera Gran

Wiera Gran, właściwie Dwojra Grinberg lub Dwojra Grynberg (ur. 20 kwietnia 1916 przypuszczalnie w Białymstoku w Rosji, zm. 19 listopada 2007 w Paryżu) – polska piosenkarka, aktorka kabaretowa i filmowa. Miała niewiele ponad dwadzieścia lat, gdy stała się gwiazdą warszawskich kabaretów. Podczas okupacji śpiewała piosenki o miłości w kawiarni Sztuka, w warszawskim getcie. Nazwano ją Wiera Magnes, na występy przychodzono tłumnie, także z aryjskiej strony. Jako jedyna ze swojej rodziny przeżyła likwidację getta, by wkrótce po zakończeniu wojny zostać oskarżoną o kolaborację. Pierwsze dochodzenie umorzono w ciągu kilku miesięcy, kolejne procesy również kończyły się uniewinnieniem. Plotki i pomówienia jednak nie ucichły. W 1950 r. Gran wyemigrowała do Izraela, ale piętno kolaborantki ścigało ją przez całe życie, tak w Izraelu, jak później w Wenezueli i Francji. Czy na nie zasłużyła? Szlagierami Wiery Gran były m.in. „List” (muz. Eddy Courts), „Wir tańca nas porwał”, „Gdy odejdziesz”, „Trzy listy”, „Fernando”, „Ciemna dziś noc” (rosyjskie tango z polskim tekstem Juliana Tuwima), „Varsovie de mon enfance”, „Ma Patrie”, „Mazowiecki wiatr”. Fascynowała słuchaczy pięknym niskim, aksamitnym głosem, prostotą interpretacji, naturalnym sposobem bycia, bezpretensjonalnością. Jej repertuar był ambitny. Niebanalne teksty przeznaczone dla publiczności inteligentnej, intelektualnie wybrednej, ekskluzywnej. Reprezentowała własny styl wykonawstwa. Ta gładko uczesana brunetka z dużym kokiem, w czarnej zapiętej pod szyję sukni z długimi rękawami, robiła duże wrażenie. Przebijała się do wielkiej sztuki bez krzykliwych reklam i sprytnych impresariów, wykorzystując własną energię i zdolności. Szybko też zyskała powodzenie.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder