Azalia.docx

OGRÓD - 782kadr_gimp_jasminowiec_wonny.jpg

Jaśminowiec wonny Philadelphus coronarius grupa roślin: ...

Jaśminowiec wonny Philadelphus coronarius grupa roślin: Krzewy podgrupa roślin: pachnące kwiaty lub liście, żywopłotowe, liściaste Charakterystyka rośliny wysokość: do 2-3 m dekoracyjność: kwiaty kwiaty: pełne, półpełne, pojedyncze kolor kwiatów: białe zapach: kwiaty trwałość liści: sezonowe gleba: każda ogrodowa stanowisko: półcień, słońce Już od XVI wieku mieszkańców Europy Środkowej jaśminowiec wonny cieszy swym wyglądem i niepowtarzalnym zapachem. Duża odporność na mróz, a także małe wymagania glebowe sprawiły, że krzew szczególnie wpisał się w polski krajobraz. Jaśminowiec wonny doskonale nadaje się do sadzenia pojedynczego, w grupach, jako żywopłoty formowane i naturalne szpalery. Obecnie jest on wypierany przez inne gatunki, ich formy i mieszańce, a jego nazwa jest nagminnie nadużywana.

766bodziszek_geranium.jpg

Bodziszek Geranium grupa roślin: Rośliny zielne podgrupa ...

Bodziszek Geranium grupa roślin: Rośliny zielne podgrupa roślin: kwitnące latem, kwitnące wiosną, znoszące zacienienie, na skalniaki, płożące lub okrywowe, wieloletnie Charakterystyka rośliny pokrój: wzniesiony wysokość: do 0,5 m dekoracyjność: kwiaty kolor kwiatów: fioletowe okres kwitnienia: VIII, VII, VI trwałość liści: sezonowe wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna stanowisko: półcień, słońce zastosowanie: roślina okrywowa, nasadzenia naturalistyczne, w grupie Rodzaj bylin z rodziny bodziszkowatych, obejmujący około 300 gatunków. W Polsce występuje naturalnie 16 gatunków, kilka jest też uprawianych jako rośliny ozdobne. Łacińska nazwa bodziszków (Geranium) pochodzi od greckiego słowa geranos oznaczającego żurawia. Rzeczywiście, ich spiczasto zakończone owoce podobne są do wzniesionego dzioba tego szlachetnego ptaka. Angielska nazwa bodziszków, cranesbill, oznacza po prostu „żurawi dziób”. Od wiosny do jesieni ozdobą bodziszków są bujne liście o pięknym kształcie. U wielu gatunków jesienią przebarwiają się na rdzawo i pomarańczowo. Latem bodziszki wydają mnóstwo drobnych, ale bardzo dekoracyjnych kwiatów (o średnicy 2-5 cm) – różowych, czerwonych, niebieskich, fioletowych lub białych. Bodziszki to bardzo trwałe rośliny. Są łatwe w pielęgnacji, mają duże zdolności adaptacyjne. Dobrze rosną na przeciętnych, niezbyt ciężkich glebach, w miejscach nasłonecznionych, ale i półcienistych. Dobrze znoszą suszę. Ponieważ są dość ekspansywne, doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. Wyższe gatunki ładnie prezentują się na rabatach. Niższe wykorzystuje się jako rośliny okrywowe, zastępując nimi trawniki. Dobrze rosną pod koronami drzew i krzewów. Nadają się także na łąki kwietne i do ogrodów skalnych.

1098miskant1-kadr.jpg

Miskant chiński 'Ferner Osten' Miscanthus sinensis 'Fern ...

Miskant chiński 'Ferner Osten' Miscanthus sinensis 'Ferner Osten' grupa roślin: Rośliny zielne podgrupa roślin: kwitnące latem, ozdobne liście, wodne lub w pobliżu zbiorników, wieloletnie Charakterystyka rośliny pokrój: kępy wysokość: do 2 m dekoracyjność: ulistnienie, kwiaty kolor kwiatów: czerwone okres kwitnienia: X, IX, VIII, VII, VI trwałość liści: sezonowe gleba: gliniasta wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna stanowisko: słońce zastosowanie: bukiety, pojedynczo Niezwykle interesująca trawa, szczególnie dekoracyjna od połowy lata. Na początku września pojawiają się czerwone kwiatostany z białymi końcówkami. Jesienią liście pięknie przebarwiają się na kolor pomarańczowo-czerwony. Miskant chiński 'Ferner Osten' rośnie w kępach i ma wysokość 1,5-1,7 m. Trawa ta nie ma szczególnych wymagań, preferuje stanowisko słoneczne i przeciętną glebę ogrodową. Miskant chiński 'Ferner Osten' nie jest podatny na atak szkodników i choroby.

1052czosnek_ozdobny_palczynska.jpg

Czosnek ozdobny Allium grupa roślin: Rośliny zielne podg ...

Czosnek ozdobny Allium grupa roślin: Rośliny zielne podgrupa roślin: na kwiat cięty, cebulowe lub bulwiaste, wieloletnie Charakterystyka rośliny pokrój: wzniesiony wysokość: do 1,5 m dekoracyjność: kwiaty kolor kwiatów: fioletowe okres kwitnienia: VIII, VII, VI, V trwałość liści: sezonowe gleba: piaszczysta, piaszczysto-gliniasta stanowisko: słońce zastosowanie: bukiety, kwiat cięty, w grupie, rabaty Fioletowo-różowe kwiatostany czosnku główkowatego (Allium sphaerocephalon), olbrzymiego (Allium gigantuem) czy okazałego (Allium aflatunense) składają się z wielu drobnych i delikatnych kwiatków, przypominających dmuchawce. Okres kwitnienia trwa od końca maja do sierpnia, kwiatostany mają średnicę od kilku do kilkunastu centymetrów. Ich wysokość to 50–150 cm, w zależności od odmiany. Świetnie sprawdzają się jako kwiaty cięte (można je także suszyć), a rosnąc na rabacie odstraszą nornice i szczury. W czasie kwitnienia liście odziomkowe zamierają. Czosnki stanowią ozdobę w okresie, gdy wiosenne rośliny cebulowe już przekwitły, a rośliny jednoroczne jeszcze nie kwitną. Na rabacie dobrze prezentują się w grupie lub wymieszane z białymi, stożkowatymi kwiatami pustynników, srebrzystą santoliną czy liliami. Wymagania czosnków są niewielkie – dobrze rosną na glebach piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych. Kwiaty są okazalsze, gdy roślina rośnie na stanowisku słonecznym, a pogoda jest chłodna i wilgotna (podczas upałów nie wolno zapomnieć o obfitym podlewaniu). Wskazane jest również zasilenie rabaty, na której będą rosły czosnki nawozem wieloskładnikowym (20g/m²). Cebulki, które sadzi się we wrześniu mogą zimować w gruncie. Po dwóch, trzech sezonach latem oddziela się cebulki przybyszowe i jesienią wysadza do gruntu. Rośliny z tych cebulek kwitną w następnym sezonie (czosnek złocisty) lub po 2–3 latach (czosnek olbrzymi i okazały)

803wierzba_sepulcralis.jpg

Wierzba sepulclaris 'Erythroflexuosa' Salix sepulclaris ...

Wierzba sepulclaris 'Erythroflexuosa' Salix sepulclaris 'Erythroflexuosa' grupa roślin: Drzewa podgrupa roślin: ozdobne kora lub pędy, liściaste, do małych ogrodów Charakterystyka rośliny pokrój: wzniesiony wysokość: do 4 m dekoracyjność: pędy trwałość liści: sezonowe korona: kulista, gęsta gleba: małe wymagania glebowe stanowisko: półcień, słońce zastosowanie: bukiety, małe ogrody, pojedynczo, ogrody przydomowe Wierzba sepulclaris 'Erythroflexuosa' to drzewo dorastające do 5 m wysokości. Jego ozdobą są powyginane, złoto-żółte pędy. Dekoracyjnie wyglądają również jasne, lekko poskręcane liście, a wiosną także kwiatostany męskie, tzw. kotki. W zależności od odmiany mają one barwę srebrzystą, pomarańczową lub czarną, a w czasie kwitnienia – żółtą. Cechą charakterystyczną wierzby sepulclaris 'Erythroflexuosa' jest powolny wzrost – roślina przyrasta 60 cm rocznie. Ze względu na małe rozmiary polecana jest do niewielkich ogrodów. Efektownie wygląda sadzona pojedynczo lub w grupie, w pobliżu zbiorników wodnych, na skalniakach oraz w pojemnikach – jako ozdoba tarasów. Jej pędy można ponadto wykorzystać jako element bukietów. Roślina toleruje każdą glebę, jednak warunkiem jest, aby była wilgotna. Wymaga także słonecznego stanowiska. Ponadto, corocznie po kwitnieniu należy ją przyciąć.

801klon_pospolity_faasens_black.jpg

Klon pospolity 'Fassen's Black' Acer platanoides 'Fassen ...

Klon pospolity 'Fassen's Black' Acer platanoides 'Fassen's Black' grupa roślin: Drzewa podgrupa roślin: ozdobne ulistnienie, liściaste, parkowe Charakterystyka rośliny pokrój: wzniesiony dekoracyjność: ulistnienie kolor kwiatów: żółte trwałość liści: sezonowe korona: regularna gleba: małe wymagania glebowe stanowisko: słońce zastosowanie: duże ogrody, pojedynczo, parki Duże drzewo o szerokiej i regularnej koronie, osiągające 30 m wysokości. Młode liście są matowe, brązowo-czerwone, później – intensywnie ciemnoczerwone (kolor zachowują przez cały okres wegetacyjny). Klon pospolity Fassen's Black jest to jedna z najbardziej dekoracyjnych odmian drzew o ciemnym zabarwieniu liści. Kwiatostany – ciemnopurpurowe. Klon pospolity Fassen's Black najlepiej nadaje się do sadzenia w otoczeniu nowoczesnej architektury i w grupach kolorystycznych o kontrastowym zabarwieniu oraz jako roślina alejowa. Drzewo to dobrze rośnie na każdej glebie, z wyjątkiem zbyt suchych i wilgotnych, jest także odporne na niską temperaturę.

800klon_jawor_brillantissimum.jpg

Klon jawor 'Brillantissimum' Acer pseudoplatanus 'Brilla ...

Klon jawor 'Brillantissimum' Acer pseudoplatanus 'Brillantissimum' grupa roślin: Drzewa podgrupa roślin: ozdobne ulistnienie, przebarwiające się liście, liściaste, do małych ogrodów Charakterystyka rośliny pokrój: wzniesiony wysokość: 5 m dekoracyjność: ulistnienie trwałość liści: sezonowe korona: gęsta, kulista gleba: małe wymagania glebowe stanowisko: słońce zastosowanie: zieleń miejska, ogrody przydomowe Małe drzewo o gęstej i kulistej koronie, rozrastającej się do 4 m średnicy. Młode liście, początkowo bladoróżowe, stopniowo przebarwiają się na kolor złoty, a później żółty cętkowany (dolna strona liścia pozostaje jasnozielona). Klon jawor 'Brillantissimum' najbardziej dekoracyjny jest wiosną. Cenna odmiana wolnorosnąca. Drzewo polecane do sadzenia na małych działkach oraz w nasadzeniach miejskich. Klon jawor 'Brillantissimum' nie ma dużych wymagań glebowych i jest mrozoodporny. Znosi zanieczyszczenia powietrza i środowisko miejskie.

1128juniperus_communis_repanda(1).jpg

Jałowiec pospolity 'Repanda' Juniperus communis 'Repanda ...

Jałowiec pospolity 'Repanda' Juniperus communis 'Repanda' grupa roślin: Krzewy podgrupa roślin: na słoneczne stanowisko, na skalniaki, płożące lub okrywowe, Iglaste Charakterystyka rośliny pokrój: płożący wysokość: 0,4 m gleba: małe wymagania glebowe wilgotność: gleba sucha stanowisko: słońce zastosowanie: zieleń miejska, parki, w grupie, roślina okrywowa, skarpy, skalniaki, cmentarze Jałowiec pospolity 'Repanda' to karłowa, płożąca odmiana jałowca. Po 10 latach osiąga około 0,3 m wysokości przy 2-2,5 średnicy. Rośnie wolno – rocznie przyrasta zaledwie ok. 10 cm. Igły krótkie, gęste, zupełnie nie kłujące. Zimą lekko brązowieją. Krzew ma małe wymagania środowiskowe. Preferuje stanowiska suche i słoneczne. Należy sadzić po 2-3 sztuki na m2. Jałowiec pospolity 'Repanda' polecany jest do ogrodów skalnych, na cmentarze i skarpy. Świetny jako roślina okrywowa.

293bukszpan_wieczniezielony.jpg

Bukszpan wieczniezielony Buxus sempervirens grupa roślin ...

Bukszpan wieczniezielony Buxus sempervirens grupa roślin: Krzewy podgrupa roślin: zimozielone (liściaste), na słoneczne stanowisko, znoszące zacienienie, żywopłotowe, liściaste Charakterystyka rośliny pokrój: zwarty, wzniesiony wysokość: 2-4 m dekoracyjność: ulistnienie kwiaty: niepozorne kolor kwiatów: żółte, białe trwałość liści: zimozielone gleba: żyzna odczyn gleby: lekko zasadowa, obojętna stanowisko: cień, półcień, słońce zastosowanie: żywopłoty Bukszpan wieczniezielony to gęsty krzew liściasty, który idealnie nadaje się do stworzenia jednolitego żywopłotu obwódkowego. Jego liście są skórzaste i ciemnozielone. Świetnie znosi cięcie i dobrze się zagęszcza, gdy dwukrotnie podczas sezonu wegetacyjnego skróci mu się pędy o 1/3 długości. Pierwsze cięcie powinno nastąpić na początku wiosny, w marcu, a drugie w połowie lata. Niestety szczególnie młode krzewy mogą w naszym klimacie przemarzać. Bukszpan wieczniezielony łatwo rozmnożyć, pobierając latem niezdrewniałe, zielone sadzonki. Samodzielne rozmnażanie jest szczególnie opłacalne w przypadku większych nasadzeń. Na niewysokie żywopłoty szczególnie polecana jest odmiana ‘Suffruticosa’, która dorasta do 1 m wysokości i jest wyjątkowo gęsta.

1118cercidiphyllum_japonicum(1).jpg

Grujecznik japoński Cercidiphyllum japonicum grupa rośli ...

Grujecznik japoński Cercidiphyllum japonicum grupa roślin: Drzewa podgrupa roślin: ozdobne ulistnienie, przebarwiające się liście, liściaste, na wilgotne stanowisko Charakterystyka rośliny wysokość: 12 m dekoracyjność: ulistnienie kolor kwiatów: czerwone okres kwitnienia: V, IV trwałość liści: sezonowe korona: stożkowata gleba: przepuszczalna, świeża, żyzna odczyn gleby: obojętna, lekko kwaśna wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna stanowisko: półcień, słońce zastosowanie: brzegi zbiorników wodnych, pojedynczo, ogrody przydomowe, w grupie, parki Grujecznik japoński w naszych warunkach dorasta zwykle do 12 m wysokości (podczas gdy w swojej ojczyźnie, Japonii, osiąga zwykle 30 m). Ma tendencję do tworzenia form wielopniowych, a gałęzie wyrastają niemal od samej ziemi. Korona ma najczęściej kształt stożka lub walca. To co zachwyca u grujecznika to jego sercowate lub okrągłe liście o ciekawym, mozaikowatym rysunku żyłek. Liście te na wiosnę są brunatnoczerwone, latem ciemnozielone, a na jesień ponownie się przebarwiają: okazy rosnące na stanowiskach słonecznych i suchych na czerwono i złoto, te rosnące w cieniu – na jasnokremowo, łososiowo i żółto. Opadłe liście podczas wilgotnej pogody wydzielają słodki zapach, podobny do karmelu albo świeżego ciasta drożdżowego. Zapach ten pozwala znaleźć grujecznika japońskiego nawet w głębi lasu, ukrytego w bardzo gęstym drzewostanie. Drzewo to jest wytrzymałe na niskie temperatury. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych, pod osłoną innych drzew. W miejscach słonecznych i suchych pięknie się przebarwia, lecz gorzej rośnie i wcześniej zrzuca liście. Grujecznik japoński jest wyjątkowo ładny, a jego uroda potęguje się z wiekiem. Najlepiej prezentuje się na trawniku w pewnej odległości od innych drzew, które zapewniają mu potrzebny cień. W większej grupie świetnie nadaje się na nieformowane żywopłoty. Warto go także sadzić nad wodą, bo jego kolorowe liście pięknie odbijają się w gładkiej tafli.

Azalia.docx

Ewana50