angkor-guide.pdf

Angkor Wat to największa, najważniejsza i najbardziej znana świątynia
buddyjska w kompleksie Angkor, położonym w prowincji Siem Reap
w Kambodży, dzieło Surjawarmana II (1113-1150 n.e.) ku czci hinduskiego
bóstwa Wisznu, z którym, jako władca-bóg, król ten się identyfikował.
Koncepcja władcy, stanowiącego uosobienie bóstwa, została przetransponowana
w lingam. Po śmierci panującego świątynię zamieniano w mauzoleum.
Przy budowie tego kompleksu pracowało około 5 tysięcy rzemieślników
i 50 tysięcy robotników. Całkowita powierzchnia razem z murami zewnętrznymi
i fosą to 2,08 km². Najwyższa z wież mierzy 65 metrów. Do jego wykonania
wykorzystano wykazujący się dużą twardością lateryt. Jeden z największych
skarbów Angkor Wat to kamienny "arras" ciągnący się na długości ponad 900
metrów, na którym widnieje prawie 20 tysięcy postaci przedstawiających
realistyczne sceny z eposów indyjskich Ramajany i Mahabharaty, jak również
życie dworu. Godny uwagi jest jeden z najsłynniejszych i najbardziej
reprezentacyjnych motywów w sztuce Khmerów: bogowie wraz z demonami ubijają Morze Mleka, aby wydobyć z głębin eliksir nieśmiertelności. Wszystkie reliefy
wyróżniają się nad wyraz subtelnym pięknem i wielką precyzją. Płaskorzeźby
w całym Angkor malowano początkowo na wiele kolorów. Pokryte złotem wieże
Bajonu mieniły się w słońcu. W samym sercu świątyni, dominując nad wszystkimi
innymi elementami, znajdował się złoty posąg Wisznu jadącego na grzbiecie
garudy - świętego ptaka o ludzkim ciele, z dziobem i szponami drapieżnika.
Jest to najlepiej zachowany przykład architektury Khmerów. Leży 1,3 km na
południe od miasta królewskiego Angkor Thom. Słowo Angkor to miejscowa forma
słowa nokor które pochodzi od sanskryckiego słowa nagara, oznaczającego miasto.
Wat to słowo oznaczające świątynię we wszystkich krajach Indochin oraz m.in.
w Birmie, czy Tajlandii. Słowa Angkor i Wat razem oznaczają "Miejska Świątynia".
Jego piękno i rozległość są tak wielkie, że wielu uważa go za jeden z siedmiu
cudów świata (średniowiecznego).
Angkor Wat został zbudowany jako świątynia hinduistyczna. Dżajawarman VII
przekształcił budowlę na światynię buddyjską. Po jego śmierci buddyjskie
symbole zostały zniszczone i przywrócony hinduistyczny charakter świątyni.
Niektóre elementy zostały zamurowane, jak np. otwarta przez Commaille'a w 1908 r. komora z wielką figurą Buddy na najwyższym piętrze.