Jerzy Szaniawski - Dwa teatry cz.1.mp3

Ever-Wrest / Słuchowisko / Jerzy Szaniawski / Jerzy Szaniawski - Dwa teatry cz.1.mp3

Download: Jerzy Szaniawski - Dwa teatry cz.1.mp3

Pobierz

68,07 MB

Jerzy Szaniawski (1886-1970) - polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Sławę przyniosła mu m.in. seria opowiadań o profesorze Tutce. Był twórcą wielu dramatów, a jego najsłynniejszym dziełem stały się wydane zaraz po II wojnie światowej "Dwa teatry". Sztuka z kanonu polskiej dramaturgii współczesnej, zarazem najżywiej dyskutowany utwór w dorobku autora „Żeglarza”, „Mostu”, niezapomnianego „Profesora Tutki” i innych opowiadań. „Dwa teatry”, napisane tuż po wojnie, wystawione po raz pierwszy w 1946 r. w krakowskim Teatrze Powszechnym, zinterpretowane z dzisiejszego punktu widzenia tracą wymiar literackiego świadectwa chwili, przywołującego bliskie realia historyczne. Stają się natomiast opowieścią o przemijaniu, o potrzebie metafizyki – w życiu i w sztuce. Dramat jest głosem w dwudziestowiecznej dyskusji o realizmie. Akt pierwszy jest przedstawieniem działalności realistycznego teatru Małe Zwierciadło. W drugim akcie czytelnik jest świadkiem wystawienia dwu sztuk jednoaktowych: Matki i Powodzi. Trzeci akt ukazuje klęskę teatru Małe Zwierciadło – na czas drugiej wojny światowej działalność instytucji została zawieszona, a artyści w większości zginęli. Postacie Dyrektora Teatru Małego Zwierciadła i Dyrektora Teatru Snów reprezentują zwolenników teatru realistycznego i wizyjnego. Nie są jednak postaciami jednowymiarowymi, np. dyrektor opowiadający się za teatrem realistycznym jest jednocześnie zwolennikiem psychoanalizy i Zygmunta Freuda. Sztuka Szaniawskiego była głosem w toczonej ówcześnie dyskusji o realizmie, nie opowiadała się jednak bezwarunkowo po żadnej ze stron.

Autor: Jerzy Szaniawski
Reżyseria: Janusz Kukuła
Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska
Muzyka: Piotr Salaber
Obsada: Krzysztof Gosztyła (Dyrektor Teatru), Danuta Stenka (Lizelotta), Wiktoria Gorodeckaja (Laura), Szymon Kuśmider (Woźny), Krzysztof Szczepaniak (Chłopiec z deszczu), Piotr Bajtlik (Autor), Marcin Troński (Montek), Andrzej Mastalerz (Andrzej), Dorota Landowska (Anna), Stanisław Brudny (Ojciec), Maciej Marczewski (Kapitan).

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Ever-Wrest

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Jerzy Szaniawski - Dziewczyna z lasu.mp3

Jerzy Szaniawski (1886-1970) polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Był typowym kreacjonistą. Nie przedstawiał świata, lecz go konstruował, nie opisywał sytuacji, lecz tworzył ich modele, nie charakteryzował swoich bohaterów w całej ich psychologicznej złożoności, lecz szkicował postawy. W słuchowisku ''Dziewczyna z lasu'', którego akcja rozgrywa się w wiejskim dworze, dziedzica Wielorzeckiego odwiedza kolega szkolny Włodek Witomski. Wielorzecki ma się zaręczyć z Anną, córką prostego gajowego. W dniu zaręczyn obława zabija kłusownika Olka - kochanka Anny z dawnych lat. Anna biegnie do lasu... Słuchowisko z 1989 roku. Autor: Jerzy Szaniawski Adaptacja: Jan Bratkowski Reżyseria: Andrzej Jarski Realizacja akustyczna: Andrzej Złomski Muzyka: Marcin Błażewicz Obsada: Marek Barbasiewicz (Witomski), Joanna Szczepkowska (Anna), Marek Obertyn (Wielorzecki), Ignacy Machowski (Gajowy), Tomasz Budyta (Olek), Marek Robaczewski (Felek), Jerzy Kamas (Wuj), Bronisław Pawlik (Mendelek), Katarzyna Tatarak (Wnuczka), Joanna Wizmur (Pokojówka), Cezary Kwieciński (Syn).

Jerzy Szaniawski - Dwa teatry cz.2.mp3

Jerzy Szaniawski (1886-1970) - polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Sławę przyniosła mu m.in. seria opowiadań o profesorze Tutce. Był twórcą wielu dramatów, a jego najsłynniejszym dziełem stały się wydane zaraz po II wojnie światowej "Dwa teatry". Sztuka z kanonu polskiej dramaturgii współczesnej, zarazem najżywiej dyskutowany utwór w dorobku autora „Żeglarza”, „Mostu”, niezapomnianego „Profesora Tutki” i innych opowiadań. „Dwa teatry”, napisane tuż po wojnie, wystawione po raz pierwszy w 1946 r. w krakowskim Teatrze Powszechnym, zinterpretowane z dzisiejszego punktu widzenia tracą wymiar literackiego świadectwa chwili, przywołującego bliskie realia historyczne. Stają się natomiast opowieścią o przemijaniu, o potrzebie metafizyki – w życiu i w sztuce. Dramat jest głosem w dwudziestowiecznej dyskusji o realizmie. Akt pierwszy jest przedstawieniem działalności realistycznego teatru Małe Zwierciadło. W drugim akcie czytelnik jest świadkiem wystawienia dwu sztuk jednoaktowych: Matki i Powodzi. Trzeci akt ukazuje klęskę teatru Małe Zwierciadło – na czas drugiej wojny światowej działalność instytucji została zawieszona, a artyści w większości zginęli. Postacie Dyrektora Teatru Małego Zwierciadła i Dyrektora Teatru Snów reprezentują zwolenników teatru realistycznego i wizyjnego. Nie są jednak postaciami jednowymiarowymi, np. dyrektor opowiadający się za teatrem realistycznym jest jednocześnie zwolennikiem psychoanalizy i Zygmunta Freuda. Sztuka Szaniawskiego była głosem w toczonej ówcześnie dyskusji o realizmie, nie opowiadała się jednak bezwarunkowo po żadnej ze stron. Autor: Jerzy Szaniawski Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Muzyka: Piotr Salaber Obsada: Krzysztof Gosztyła (Dyrektor Teatru), Danuta Stenka (Lizelotta), Wiktoria Gorodeckaja (Laura), Szymon Kuśmider (Woźny), Krzysztof Szczepaniak (Chłopiec z deszczu), Marcin Troński (Montek), Grażyna Barszczewska (Matka), Marta Żmuda-Trzebiatowska (Pani), Andrzej Ferenc (Leśniczy), Anna Cieślak (Żona), Mariusz Bonaszewski (Dyrektor II).

Jerzy Szaniawski - Zegarek.mp3

Młody adept - Jan Tomczyk, praktykujący u zegarmistrza zostaje oskarżony o kradzież drogocennego zegarka. Musi odejść z pracowni, choć nie może pogodzić się z tym faktem, a zagadka zniknięcia zegarka spędza mu sen z powiek i odbija się na całym jego życiu. Wyjeżdża do Szwajcarii, gdzie jego sytuacja materialna znacznie się poprawia. Po latach, gdy Jan wraca do kraju, zagadka zniknięcia drogocennego cacka wyjaśnia się. Jan odwiedza swojego byłego szefa. Czy jednak warto mówić całą prawdę staremu zegarmistrzowi?... Autor: Jerzy Szaniawski Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Krzysztof Gosztyła, Marcin Przybylski, Grażyna Barszczewska, Marian Opania.

Jerzy Szaniawski - Dziewięć lat.mp3

"Dziewięć lat" to kameralny dramat Jerzego Szaniawskiego o dwojgu zakochanych, których uczucie przetrwało długą rozłąkę, natomiast nie wytrzymało próby ponownego wytęsknionego spotkania. Bohater po rewizji niesprawiedliwego wyroku sądowego wraca z więzienia (minęło tytułowe dziewięć lat), jego partnerka wytrwała w obietnicy, że będzie czekać. Przepaści, jaka jednak ich teraz dzieli nie uda się zasypać różami na powitanie. Oboje są już zupełnie innymi ludźmi... Autor: Jerzy Szaniawski Reżyseria: Andrzej Jarski Realizacja akustyczna: Maria Olszewska Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko Obsada: Danuta Stenka, Wojciech Malajkat, Irena Jun.

Jerzy Szaniawski - Dziewięć lat.mp3

„Dziewięć lat” to dramat o dwojgu zakochanych, których uczucie przetrwało długą rozłąkę, natomiast nie wytrzymało próby ponownego wytęsknionego spotkania. Niesłusznie skazany za morderstwo mężczyzna wraca z więzienia po dziewięciu latach. Jego partnerka wytrwała w obietnicy, że będzie na niego czekać. Oboje jednak są już zupełnie innymi ludźmi. Przepaści, jaka ich teraz dzieli, nie da się zasypać kwiatami na powitanie. Autor: Jerzy Szaniawski Reżyseria: Waldemar Modestowicz Realizacja akustyczna: Elżbieta Szklarczyk Obsada: Anna Gołębiowska, Joanna Budniok-Machera, Wiesław Kańtoch.

Henryk Sienkiewicz - Zagłoba swatem.mp3

„Zagłoba swatem” to jednoaktowa komedia Sienkiewicza, napisana na 25-lecie pracy twórczej, której sceniczny debiut odbył się równocześnie w czterech miastach: Warszawie, Lwowie, Poznaniu i Krakowie w roku 1900, w celu uświetnienia obchodów rocznicowych. Akcja tej komedii jest bardzo prosta i dotyczy miłości. Panna Zosia, córka Oliwiusa, nie otrzymuje zgody na małżeństwo z żołnierzem, Janem Zarembą. I tu oczywiście pojawia się pole do popisu dla imć Onufrego Zagłoby, którego fortel sprawia, że wszystko się oczywiście dobrze i szczęślwie kończy. Autor: Henryk Sienkiewicz Adaptacja i reżyseria: Jan Warenycia Realizacja akustyczna: Tomasz Perkowski Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Krzysztof Kowalewski (Zagłoba), Leon Charewicz (Oliwius), Anna Cieślak (Zofia), Marcin Przybylski (Jan Zaremba, młody żołnierz), Wiktor Zborowski (Cyprian, stary żołnierz), Joanna Jeżewska (Marcjanna), Marzena Trybala (Weronika), Tomasz Marzecki (Tatar 1), Janusz Wituch (Tatar 2).

Sofokles - Król Edyp.mp3

„Król Edyp” Sofoklesa to jeden z najsłynniejszych dramatów świata. Tematem tej tragedii jest los Edypa - człowieka obciążonego klątwą. Po śmierci Lajosa władzę w Tebach sprawuje Edyp. Niestety miasto jest ogarnięte zarazą. Bogowie rzucili na nie klątwę. Edyp wysyła swego szwagra, Kreona, do wyroczni delfijskiej by się dowiedzieć dlaczego bogowie tak ciężko karzą Teby. Kreon przynosi wiadomość: „w mieście jest zabójca Lajosa. Dopóki nie zostanie odnaleziony i ukarany, tebańczycy nie zaznają spokoju”. Edyp zapewnia poddanych, że zrobi wszystko, by odnaleźć mordercę. Każde posunięcie w śledztwie zbliża Edypa do odkrycia tragicznej prawdy. Najpierw przed poszukiwaniami winnego przestrzega go wezwany na dwór Tejrezjasz - wieszcz, który ostatecznie oznajmia Edypowi: „ty jesteś mordercą”. Potem pojawia się pasterz z Koryntu, skąd Edyp przybył do Teb, i oznajmia, że nie był on prawowitym synem króla i królowej Koryntu, lecz jako niemowlę został przyniesiony do nich. Hstorię porzuconego dziecka potwierdza też pasterz z dworu, który na polecenie królowej Jokasty zostawił w górach jej syna. Okazuje się, że Edyp jest porzuconym dzieckiem Lajosa i Jokasty. Zabił swojego ojca Lajosa, myśląc że to obcy wędrowiec. Potem przybył do Teb i ożenił się z własną matką. Po poznaniu prawdy Edyp oślepia się i opuszcza Teby, a królowa Jokasta popełnia samobójstwo. Autor: Sofokles Przekład: Antoni Libera Adaptacja i reżyseria Mariusz Malec Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Muzyka: Karim Matusewicz Obsada: Marcin Hycnar (Król Edyp), Krzysztof Gosztyła (Tejrezjasz), Beata Ścibakówna (Jokasta), Wojciech Pszoniak (Kreon), Franciszek Pieczka (Sfinks), Aleksandra Prykowska-Malec (Służąca Jokasty), Stanisław Brudny (Pasterz), Andrzej Blumenfeld (Kapłan Ilajos), Mirosław Zbrojewicz (Posłaniec), Janusz Rafał Nowicki (Korfyeusz chóru).

Izabela Żukowska - Teatr wyobraźni.mp3

Polskie Radio. Próba do nagrywanego słuchowiska z cyklu ''Teatrzyk Zielonego Oko''. W przerwie próby zostaje zamordowany aktor. Na miejsce zbrodni ustalić fakty i rozwikłać zagadkę przybywają prokurator Marcin Konieczny oraz komisarz policji Jan Piątek. Słuchowisko "na żywo" z udziałem publiczności. Autor: Izabela Żukowska Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja akustyczna: Jarosław Regulski, Grzegorz Rutkowski Muzyka: Krzysztof Ścierański Obsada: Anna Cieślak (Aktorka), Krzysztof Gosztyła (Prokurator), Andrzej Ferenc (Komisarz), Henryk Talar (Aktor), Izabela Żukowska (Autorka), Barbara Marcinik (Dziennikarka), Janusz Kukuła (Dyrektor Polskiego Radia).

Henryk Sienkiewicz - Muszę odpocząć.mp3

Henryk Sienkiewicz to nie tylko autor niezapomnianych powieści i nowel, lecz także twórca sztuk scenicznych. Sztuka „Muszę wypocząć” ukazała się w noworocznym numerze „Kuriera Codziennego” w 1897 r. Zadedykowana została Bolesławowi Prusowi. Autor przedstawia w niej – w zwartej i dowcipnej formie – dzień sławnego literata, który postanowił w końcu się zrelaksować. Wiąże się to z tym, że przestał pisać, przygotowywać się do odczytów i czytać listy od swych wielbicieli, którzy zwracają się doń z najdziwniejszymi sprawami: „Czy pan łatwiej pracujesz po wołowinie, czy po baraninie lub po kotletach wieprzowych? Po jakim mięsie tworzysz pan łatwiej charaktery, a po jakim krajobrazy? ”. Autor: Henryk Sienkiewicz Reżyseria: Małgorzata Żurakowska Realizacja akustyczna: Piotr Wierzchoń Obsada: Jowita Stępniak, Przemysław Gąsiorowicz, Ania Jaremek, Emilia Jaremek.

Henryk Sienkiewicz - Zagłoba swatem.mp3

„Zagłoba swatem” to zabawna jednoaktówka o fortelu, którego celem jest uzyskanie od Oliwiusa zgodny na zamążpójście jego córki Zosi za Zarembę, ubogiego żołnierza. Oliwius stanowczo sprzeciwia się temu małżeństwu. Jan Zaremba prosi o pomoc Onufrego Zagłobę. Ten, podając się za beja tatarskiego - Łykaj-beja, robi z Tatarami najazd na dom Oliwiusa. Ojciec Zosi ze strachu daje zgodę i błogosławieństwo na ślub Zosi i Zaremby. Słuchowisko z 1987 roku. Autor: Henryk Sienkiewicz Reżyseria: Sławomir Olejniczak Obsada: Stanisław Kranze (Jan Zaremba), Roman Gramziński (Oliwius), Roman Metzler (Zagłoba), Alicja Kranze-Kochańska (Zosia), Kazimierz Kurek (Cyprian), Krystyna Bartkiewicz (Weronika), Józefa Szałańska (Marcjanna), Sławomir Domaszewicz (Tatar).

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin