M. G - A. - N N.zip
Damisiek123 / audiobook / M. G - A. - N N.zip
Download: M. G - A. - N N.zip
Pobierz150,22 MB
Tytuł: Niebieskie nitki
Autor: Małgorzata Gutowska-Adamczyk
CZYTA: Hanna Kinder-Kiss
Szesnastoletnia Linka nie umie się pogodzić z rozwodem rodziców. Czuje, że ojciec ją zdradził, a z matką nie może się dogadać. Na domiar złego musi się przeprowadzić do zrujnowanego dworku babci i prababci. W pełnym życzliwości i ciepłych wspomnień otoczeniu Linka próbuje na nowo poukładać sobie życie. Ale czy serdeczność najbliższych kobiet wystarczy? Wrażliwa dziewczyna szuka ukojenia w sztuce, nieoczekiwanym wsparciem staje się korespondencja ze sławnym pisarzem. Wirtualną znajomość z tym intrygującym mężczyzną nawiązuje także matka Linki...
"Niebieskie nitki" to pełna uroku opowieść o przyjaźni, potrzebie miłości i akceptowaniu własnych wyborów.
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Inne foldery z plikami do pobrania
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Tytuł: Niebieskie nitki
Autor: Małgorzata Gutowska-Adamczyk
CZYTA: Hanna Kinder-Kiss
Szesnastoletnia Linka nie umie się pogodzić z rozwodem rodziców. Czuje, że ojciec ją zdradził, a z matką nie może się dogadać. Na domiar złego musi się przeprowadzić do zrujnowanego dworku babci i prababci. W pełnym życzliwości i ciepłych wspomnień otoczeniu Linka próbuje na nowo poukładać sobie życie. Ale czy serdeczność najbliższych kobiet wystarczy? Wrażliwa dziewczyna szuka ukojenia w sztuce, nieoczekiwanym wsparciem staje się korespondencja ze sławnym pisarzem. Wirtualną znajomość z tym intrygującym mężczyzną nawiązuje także matka Linki...
"Niebieskie nitki" to pełna uroku opowieść o przyjaźni, potrzebie miłości i akceptowaniu własnych wyborów.
Tytuł: Pięć lat kacetu
Autor: Stanisław Grzesiuk
Czyta: Arkadiusz Bazak
Czas: 19 godz. 10 min.
Druga cześć autobiografii Grzesiuka.
Druga, wydana po znakomicie przyjętym tomie „Boso, ale w ostrogach” część autobiograficznego cyklu Stanisława Grzesiuka. Tekst ukazał się po raz pierwszy na początku lat 60. poprzedniego wieku, u schyłku życia autora, został świetnie przyjęty i był wielokrotnie wznawiany.
Tym razem audiobook przenosi nas do czasów, które autor spędził w obozach koncentracyjnych w Mauthausen, Dachau i Gusen.
Opowiadane w „Pięciu latach kacetu” wydarzenia podane są w charakterystyczny dla niego sposób: z niezwykłym poczuciem humoru, dystansem do świata i tzw. cwaniactwem, rodem z warszawskiego Czerniakowa. Audiobook, pomimo że dotyczy trudnego okresu historii, II wojny światowej i osobistych, ciężkich doświadczeń autora, jest doskonałą rozrywką.
Kontynuacją autobiografii jest trzeci, zamykający cykl tom „Na marginesie życia” opowiadający o zmaganiach Grzesiuka z chorobą płuc, która była efektem pobytu w obozach.
Wszystkie tomy, w tym również „Pięć lat kacetu” ukazały się jako audiobooki we wspaniałej, docenionej przez słuchaczy interpretacji Arkadiusza Bazaka.
„Grzesiuk w swoim prostym i naturalnym stylu opisuje życie, a właściwie wegetację w hitlerowskim obozie zagłady. Głównym bohaterem jest on sam, jak w całej zresztą trylogii. Jak cała chyba literatura obozowa, tak i ta książka jest . Czytając byłam przerażona, zastanawiałam się jak człowiek może przeżyć co tak traumatycznego i zostać zdrowym psychicznie. Grzesiuk niczego nie analizuje, przedstawia tylko suche fakty i może właśnie dlatego opisy są naprawdę wstrząsające.
Cenie jego książki i styl jakim je pisał, szkoda że tak młodo umarł. " - jedna z wielu opinii zamieszczona na stronie: www.lubimyczytac.pl
Tytuł: Na marginesie życia
Autor: Stanisław Grzesiuk
Czyta: Arkadiusz Bazak
Czas: 7 godz. 7 min.
Trzecia i ostatnia część autobiografii Grzesiuka.
Zamykający autobiograficzną trylogię Stanisława Grzesiuka tom „Na marginesie życia” dostępny w również formie audiobooka. Historia jest kontynuacją znakomicie przyjętych „Boso, ale w ostrogach” oraz „Pięciu lat kacetu”, została wydana już po śmierci autora, który w ostatnim tomie opowiada o zmaganiu z ciężką chorobą – gruźlicą, leczeniu i związanych z tym pobytach w szpitalach i w sanatoriach. Pomimo trudów z tym związanych, kolejnych operacji, kiepskich rokowaniach lekarzy „Na marginesie życia” to tchnąca optymizmem i życiową energią opowieść, pozostająca w duchu wcześniejszych publikacji Grzesiuka. Tu także usłyszymy jego niepowtarzalny język, charakterystyczne dla warszawskiego Czerniakowa konstrukcje wypowiedzi, właściwy autorowi humor i dystans do przeciwności losu. Również ta część cyklu została w wersji audio znakomicie zinterpretowana przez Arkadiusza Bazaka.
„Jedyną wadą tej książki jest jej długość, zdecydowanie za krótka. Wciąga od początku do końca, trudno się od niej oderwać. Bardzo dobrze i ze szczegółami opisane leczenie jak i los gruźlików w młodych latach PRL-u. Książka smutna ale jednocześnie nie jeden raz się uśmiechniecie. Trochę sceptycznie podchodziłam do tytułu ale po przeczytaniu, naprawdę zwaliła mnie z nóg, przeszła moje oczekiwania. Według mnie najlepsza książka z trylogii. " - jedna z wielu opinii zamieszczona na stronie: www.lubimyczytac.pl
"Życie na trzy psy" to niezwykła opowieść o życiu małżeństwa, które pewnego dnia zostaje zburzone tragicznym wypadkiem. Rich doznaje ciężkiego urazu mózgu w wyniku czego zaczyna cierpieć na paranoję, traci pamięć krótkotrwałą i zdolność do samodzielnej egzystencji. Jego żona - Abby, przyglądając się tak dramatycznie odmienionemu życiu, szuka odpowiedzi na pytanie o stopień, w jakim człowiek może się poświęcić dla drugiej osoby i odkrywa nowy wymiar miłości.
W towarzystwie ukochanych psów, które okazują się przyjaciółmi na dobre i na złe, stopniowo uświadamia sobie, jak wiele przyjemności mogą sprawić zwykłe czynności i pozornie błahe wydarzenia - niedoceniane drobiazgi, które tak naprawdę stanowią esencję życia.
Ta mądra, szczera i piękna książka ukazuje prawdę, którą Abigail poznawała przez pięć lat po wypadku męża. Czasem nie potrafimy doszukać się sensu w tragedii, ale możemy się postarać, by wykorzystać ją z pożytkiem.
Annabelle, której choroba po kolei zabiera wszystkie wspomnienia, przekonuje się, że ich siła może ją wyzwolić… lub zniszczyć.
Niedawno owdowiała Annabelle Storm odnajduje list zmarłego męża, Stanleya, do ich córki, Lily. Mężczyzna pisze w nim o druzgocącej lekarskiej diagnozie: początkach choroby Alzheimera wykrytej u żony. Annabelle drze list na drobne kawałki. W jej głowie rodzi się niedająca spokoju myśl, że powinna jak najszybciej zniszczyć zawartość czerwonego pudełka, w którym umieściła swoje najmroczniejsze wspomnienia z dzieciństwa, zanim dotrze do nich Lily. Chociaż nie pamięta, co dokładnie znajduje się w pudełku, wie, że nie powinno się ono dostać w ręce córki. Poszukiwania skrytki stają się coraz bardziej chaotyczne i rozpaczliwe, choroba pochłania bowiem kolejne warstwy wspomnień Annabelle.
„Cień pamięci” to wstrząsające studium podstępnej choroby odzierającej człowieka ze wszystkiego, co kochał, wplecione w historię rodziny skrywającej mrożącą krew w żyłach tajemnicę.
Rozczulająca opowieść o dwojgu przyjaciołach z dzieciństwa, których rozdzielił los...
Jako psotne dzieci i buntowniczy nastolatkowie Rosie i Alex trwali przy sobie na dobre i na złe. Ledwie jednak zaczęli poznawać uroki nastoletniego życia i ból pierwszych porażek miłosnych, zostali rozdzieleni. Rodzice Alexa przeprowadzili się z Dublina do Ameryki i Alex musiał z nimi wyjechać.
Rosie czuje się zagubiona bez swojego przyjaciela, powstał więc plan, że pojedzie do Aleksa na studia. Ale w przeddzień wyjazdu dowiaduje się o czymś, co na zawsze zmieni jej życie i zatrzyma ją w Dublinie.
Rosie i Alex przekonują się jednak, że przeznaczenie to wcale nie jest zabawa i że wcale z nimi nie skończyło...
Dla czytelników wspaniałej trylogii Paulliny Simons - "Jeździec miedziany", "Tatiana i ALeksander", "Ogród letni" - Tatiana i Aleksander oraz ich dzieci stali się jakby częścią rodziny.
Dzięki tej książce możemy jeszcze raz wstąpić do ich domu, gdziekolwiek jest, i posmakować tradycyjnych potraw kuchni rosyjskiej, najpopularniejszych dań amerykańskich i egzotycznych potraw pochodzących z dwóch kontynentów czasów wojny i pokoju, głodu i obfitości.
Przepisy, które zdradza nam Tatiana, z pewnością zachwycą czytelników i smakoszy.
Powieść przedstawiająca dramatyczne losy trzech kobiet z trzech pokoleń bogatej rodziny pochodzenia żydowskiego na tle burzliwych dziejów Rosji od czasów cara Mikołaja II aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Simon Montefiore, autor biografii Stalin. Dwór czerwonego cara; Stalin. Młode lata despoty; Potiomkin, nasycił powieść realiami życia codziennego i politycznego dwudziestowiecznej Rosji.
Czyta się jednym tchem. To powieść z frapującą fabułą, która ukazuje losy rosyjskich rodzin, rewolucję, grozę lat trzydziestych – i prowadzone przez najnowsze pokolenie poszukiwania w archiwach KGB. Montefiore ma ogromną wiedzę o dziejach Rosji i umiał ją wykorzystać do stworzenia wspaniałej powieści.
Wilno, rok 1939. Marysia żegna na dworcu wyruszających na front brata i narzeczonego. Obiecuje, że będzie się opiekować żoną brata i jego nienarodzonym jeszcze dzieckiem. Nie wie, że naturalna w tych okolicznościach obietnica zadecyduje o całym jej przyszłym życiu. Czy nienawykła do borykania się z codziennością panna z dobrego domu zdoła ochronić najbliższych na okupowanej Wileńszczyźnie? Jak potoczy się jej życie na Ziemiach Odzyskanych, gdzie rzuci ją los, gdy będzie musiała opuścić rodzinne Wilno?
Zapadająca w pamięć historia, w której ożywają najgorsze lęki każdej świeżo upieczonej matki…
Tony bardzo się martwi. Jego żona Anna nie radzi sobie z opieką nad ich nowo narodzonym synkiem. Tak bardzo pragnęła dziecka, a kiedy Jack wreszcie przyszedł na świat, oboje z mężem wprost nie posiadali się ze szczęścia. Ze szpitala wrócili już jako pełna rodzina.
Od tamtego momentu Anna nie jest jednak sobą. W jednej chwili płacze, w następnej wręcz tryska optymizmem. To pewnie normalne po urodzeniu dziecka, dochodzi do wniosku Tony, po prostu Anna musi się przyzwyczaić. A on miał przecież ostatnio tyle pracy. Ale wszystko powinno się jakoś ułożyć. Tyle że Anna i Jack znikają bez wieści. A Tony czuje, że coś jest naprawdę nie w porządku…
Czy problem depresji poporodowej jest poruszany wystarczająco często?
Czy łatwiej wybaczyć komuś, kto nie działał w pełni sił umysłowych?
Jak, i czy w ogóle można, pogodzić się ze śmiercią dziecka?