Ceslaus

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna Czesław

widziany: 29.06.2024 14:08

19509
436
3867
7614

35277 plików
449,83 GB

Ukryj opis

Foldery

Ceslaus

26 lat KRP - Koncert ks. Stefana Ceberka

André Rieu

Audiobooki dla każdego

Molier - Świętoszek

Audiobooki Katolickie

Audycje - Transmisje TV Trwam

II-półrocze 2016r

58. Podróż Apostolska Ojca św. Franciszka do Szwecji

I-półrocze 2017r

Co zrobić gdy zabraknie leków

Czcionki z polskimi znakami

Ekstremalna Droga Krzyżowa

Ks.dr. Bogusław Jaworowski MSF

Peregrynacj a Obrazu Pana Jezusa Miłosierneg o

	Krynica Zdrój - 13.10.20 13
	Rabka Zdrój - 09-10.03 .2012
	Strzelce Wielkie - 08.09.20 14

Galeria tapet

Historia - Syberia

	Ewa Felińska
	Kennan (1845-1924)
	Maksimow S

Historia Polski

1000 lat Historii Narodu i Państwa Polskiego

Historia Polski - Komplet

Katechizm poręczny - Ks. Piotr Pawlukiewicz

Katolickie

Filmy

Święci na każdy dzień

	01 Styczeń
	02 Luty
	03 Marzec
	04 Kwiecień
	05 Maj
	06 Czerwiec
	07 Lipiec
	08 Sierpień
	09 Wrzesień
	10 Październik
	11 Listopad
	12 Grudzień

Koncert - Jednego serca, jednego ducha w Krakowie

Koncert Ks. Stefana Ceberka w Bazylice Św.Jacka w Chicago

	AUDIO_TS
	VIDEO_TS

Koncert zespołu Gaudeamus

Koncert Zygmunta Romanowskiego

VIDEO_TS

Książki Katolickie

Kuchnia - Przepisy Kulinarne

Mała Armia Janosika

Medycyna i Zdrowie

Medytacje na Pierwsze Soboty miesiąca

	2017rok
	2018rok

Modlitwy

Jezu Ufam Tobie - Modlitwy do Miłosierdzia Bożego

Nowe Treści Katolickie

Podróż Apostolska Ojca Świętego Franciszka do Gruzji i Azerbejdżanu

Polska pod Krzyżem

Poradnik Prepersa

Prywatne

Przeboje z nutą nostalgii

Różaniec do Granic

Rozmowy niedokończone w Radiu Maryja

Kocham Pana Panie Sułku

Światowe dni młodzieży - Kraków 2016

W innych językach

Światowe Dni Młodzieży - Panama 2019

	Hymn Światowych Dni Młodzieży
	Papież Franciszek w Panamie

Święci i Błogosławieni

Święta i uroczystości w Roku Kościelnym

Uroczystości Pogrzebowe Kardynała Franciszka Macharskiego

Uroczystości Pogrzebowe Premiera Jana Olszewskiego

Utwory muzyczne z filmów

Wizyta Papieża Franciszka w Polsce podczas ŚDM - Kraków 2016

Wywiady - Komentarze

zachomikowane

Zdrowie

Zespół muzyki sakralnej Lumen

Ostatnio pobierane pliki

Leczenie przez żywienie.pdf

EGZORCYZM - SZTAN MIT CZY RZECZYWISTOŚĆ - LAURENTI....PDF

Encyklopedia Katolicka 2002 -- Tom 9 Ki....pdf

Program całkowitego oczyszczania organizmu.pdf

Sposób na Hashimoto - Jak w 31 dni zwalczyć objawy cho....pdf

Na początku Bóg stworzył.pdf

ŚW. JOSEMARIA ESCRIVA - DROGA.PDF

Rafinowany cukier - Najsłodsza trucizna.pdf

KOBIETY W BIBLII - NOWY TETSMANMET - ADAMIAK ELŻB....PDF

Kilka przepisów na domowe piwo.pdf

10 Październik

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

« poprzednia stronanastępna strona »

12 KB
20 cze 13 1:34

10.01 Św.Teresa od Dzieciątka Jezus - dziewica i d oktor Kościoła.jpg

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, zwana także Małą Tereską (dla odróżnienia od św. Teresy z Avila, zwanej Wielką) albo Teresą z Lisieux, urodziła się w Alencon (Normandia) w nocy z 2 na 3 stycznia 1873 r. jako dziewiąte dziecko Ludwika i Zofii. Kiedy miała 4 lata, umarła jej matka. Wychowaniem dziewcząt zajął się ojciec. Wychowana w pobożnej rodzinie chrześcijańskiej i w internacie benedyktynek w Lisieux, w piętnastym roku życia - za osobistą dyspensą Leona XIII - wstąpiła do klasztoru karmelitanek. Tam otrzymała imię Teresy od Dzieciątka Jezus. W zakonnym życiu zadziwiała jej dojrzałość duchowa. Starała się doskonale spełniać wszystkie, nawet najmniejsze obowiązki. Nazwała tę drogę do doskonałości "małą drogą dziecięctwa Bożego". W 1890 roku złożyła śluby W trzy lata później została mistrzynią nowicjuszek. Widząc, że miłość Boga jest zapomniana, oddała się Bogu jako ofiara za zbawienie świata. Swoje przeżycia i cierpienia opisała w księdze "Dzieje duszy". Zmarła na gruźlicę 30 września 1897 roku, zapowiedziawszy: "Chcę, przebywając w niebie, czynić dobro na ziemi. Po śmierci spuszczę na nią deszcz róż". Beatyfikował ją Pius XI w 1923 roku, kanonizował w dwa lata później. Jan Paweł II ogłosił św. Teresę doktorem Kościoła. Jest patronką zakonów: karmelitanek, teresek, terezjanek; archidiecezji łódzkiej.

z chomika cz.jurek

11 KB
20 cze 13 1:34

10.02 Świętych Aniołów Stróżów.jpg

Aniele Boży, Stróżu mój,
Ty zawsze przy mnie stój.
Rano, w wieczór, w dzień i w nocy
Bądź mi zawsze ku pomocy.
Strzeż duszy i ciała mego
I doprowadź mnie do żywota wiecznego.
Amen.
Chociaż może ta modlitwa kojarzy się z dzieciństwem i dziećmi, przekonanie o istnieniu i obecności Aniołów, w tym również Aniołów Stróżów, jest jednym z ważnych elementów naszej wiary. Aniołowie są duchami stworzonymi przez Boga dla jego chwały i pomagania ludziom. Ci, którym Bóg zleca opiekę nad ludźmi, są nazywani Aniołami Stróżami. Opieka ta zaczyna się w chwili narodzenia, a kończy - wraz ze śmiercią konkretnego człowieka. Każdy z nas ma swojego, "osobnego" Anioła Stróża.
Pismo Święte nie pozostawia wątpliwości co do istnienia aniołów, posłańców Bożych, którzy uczestniczą w dziejach zbawienia człowieka. Te czysto duchowe istoty pośredniczą między Bogiem a ludźmi. Nauka o nich jest oparta przede wszystkim na dwóch fragmentach Biblii. Aniołowie byli obecni w nauczaniu Kościoła już od pierwszych wieków, w dziełach wybitnych myślicieli chrześcijańskich. W pismach ojców Kościoła naukę o Aniołach Stróżach spotykamy już w pierwotnych dokumentach chrześcijaństwa. Osobne święto pojawiło się dopiero w XV w. na Półwyspie Iberyjskim, zwłaszcza na terenie Hiszpanii oraz we Francji. W roku 1608 Paweł V pozwolił obchodzić to święto w pierwszy dzień zwykły po św. Michale. Na stałe do kalendarza liturgicznego dla całego Kościoła wprowadził je Klemens X w roku 1670. Niech dzisiejsze wspomnienie uświadomi nam, że Aniołowie Stróżowie realnie istnieją, opiekują się nami, chroniąc przed złem i prowadząc ku dobru, a wiara w nich nie jest zarezerwowana tylko dla dzieci. Nie zapominajmy o częstej modlitwie do naszych duchowych opiekunów.

z chomika cz.jurek

41 KB
20 cze 13 1:34

10.03 Św.Chrodegang z Metzu - biskup.jpg

Chrodegang urodził się w 712 roku w Hesbaye na terenie dzisiejszej Holandii. Pochodził ze szlacheckiej, frankijskiej rodziny, jego matka Landrada spokrewniona była z rodem Robertianów. Jego brat, Gundeland, również był duchownym, a póżniej - opatem jednego z podległych mu klasztorów. Mimo zaszczytnych funkcji prowadził życie pobożne i ascetyczne. Nosił włosienicę, pościł, a wielu ubogich uzależniło swój byt wyłącznie od jego jałmużny. W 742 roku Chrodeganga mianowano biskupem Metzu. Chrodegang jako biskup bardzo dbał o rozbudowę opactw pod swoją jurysdykcją i sprowadzanie relikwii świętych do podległych mu kościołów. W swojej diecezji wprowadził ryt rzymski w liturgii i śpiew gregoriański. Rozpropagowaniu tego ostatniego miało służyć też założenie słynnej Szkoły Śpiewu w Metz. Stamtąd rytuał i śpiew rzymski rozprzestrzeniły się na całą Europę.Zmarł 6 marca 766 roku.

z chomika cz.jurek

47 KB
20 cze 13 1:34

10.03 Święci Ewald Biały i Ewald Czarny - męczenni cy.jpg

Przydomki obu świętych męczenników, wspominanych dzisiaj łącznie którym nadano takie przydomki - za sprawą odmiennego koloru włosów. A były one potrzebne, ponieważ obaj nosili to samo germańskie imię - Ewald, które oznaczać ma sprawiedliwego rządcę. Pod koniec VII w. Ewald Biały i Ewald Czarny wyruszyli z Anglii na misje, tak jak czynili to wcześniej mnisi z Irlandii. O ich losach, zwłaszcza o pobycie na Zielonej Wyspie, opowiedział współczesny im Beda. Mieli prowadzić misję od Fryzji aż po dolny brzeg rzeki Lippe, która jest prawym dopływem Renu. Ewangelizację pragnęli rozpocząć od nawrócenia wodza plemienia, ale - utożsamieni ze znienawidzonymi Frankami - zostali zdradzeni przez przewodnika, który wydał ich na pastwę miejscowej ludności. Doprowadziło to do tragicznego zakończenia misji, ponieważ oboje ponieśli męczeńską śmierć. Ewald Biały oddał życie za wiarę, ginąc od miecza, natomiast dla Ewalda Czarnego los był bardziej okrutny: torturowano go, a potem żywcem poćwiartowano. Stało się to, prawdopodobnie, pomiędzy 690 a 696 r.

z chomika cz.jurek

10 KB
20 cze 13 1:34

10.04 Św.Franciszek z Asyżu.jpg

Św. Franciszek - Jan Bernardone - przyszedł na świat w 1182 r. w Asyżu w środkowych Włoszech. Urodził się w bogatej rodzinie kupieckiej. Jego rodzice pragnęli, by osiągnął on stan szlachecki, nie przeszkadzali więc mu w marzeniach o ostrogach rycerskich. Nie szczędzili pieniędzy na wystawne i kosztowne uczty, organizowane przez niego dla towarzyszy i rówieśników. Jako młody człowiek Franciszek odznaczał się wrażliwością, lubił poezję, muzykę. Ubierał się dość ekstrawagancko. Został okrzyknięty królem młodzieży asyskiej. W roku 1205 uzyskał ostrogi rycerskie i udał się na wojnę, prowadzoną między Fryderykiem II a papieżem. W tym czasie Bóg zaczął działać w życiu Franciszka. W Spoletto miał sen, w którym usłyszał wezwanie Boga. Powrócił do Asyżu. Postanowił zamienić swoje bogate ubranie z żebrakiem i sam zaczął prosić przechodzących o jałmużnę. Oddał się modlitwie i pokucie. Kolejne doświadczenia utwierdziły go w tym, że wybrał dobrą drogę. Pewnego dnia w kościele św. Damiana usłyszał głos: "Franciszku, napraw mój Kościół". Po decyzji ojca o wydziedziczeniu Franciszek zdjął z siebie ubranie, które kiedyś od niego dostał, i nagi złożył mu je u stóp mówiąc: "Kiedy wyrzekł się mnie ziemski ojciec, mam prawo Ciebie, Boże, odtąd wyłącznie nazywać Ojcem". Po tym wydarzeniu Franciszek zajął się odnową zniszczonych wiekiem kościołów. Zapragnął żyć według Ewangelii i głosić nawrócenie i pokutę. Z czasem jego dotychczasowi towarzysze zabaw poszli za nim. Założył zakon Braci Mniejszych, franciszkanów (1209), którzy oddawali się wędrownemu kaznodziejstwu. Później z pomocą św. Klary założył drugi zakon - żeński, klaryski (1211). Wreszcie dla świeckich założył tzw. trzeci zakon (1221). Na Boże Narodzenie 1223 roku, podczas jednej ze swoich misyjnych wędrówek, w Greccio zainscenizował religijny mimodram. W żłobie, przy którym stał wół i osioł, położył małe dziecko na sianie. Po czym odczytał fragment Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa i wygłosił homilię. Inscenizacją owego "żywego obrazu" nadal początek "żłobkom", "jasełkom", teatrowi nowożytnemu w Europie. W ostatnich latach życia usunął się do Alvernii. Tam podczas czterdziestodniowego postu - 14 września 1224 roku - otrzymał stygmaty Męki Pańskiej. Kiedy umierał w Asyżu 3 października 1226 roku, kazał zwlec z siebie odzienie i położyć na ziemi. Rozkrzyżował przebite stygmatami ręce. Z psalmem 141 na ustach odszedł. Miał 45 lat. W dwa lata później kanonizował go Grzegorz IX. Św. Franciszek jest patronem zakonów, m. in: albertynów, franciszkanów, kapucynów, franciszkanów konwentualnych, bernardynek, kapucynek, klarysek, koletanek; tercjarzy; Włoch, Asyżu, Bazylei; Akcji Katolickiej; aktorów, ekologów, niewidomych, pokoju, robotników, tapicerów, ubogich, więźniów.

z chomika cz.jurek

5 KB
20 cze 13 1:34

10.05 Św.Faustyna Kowalska - dziewica.jpg

Helena Kowalska urodziła się 25 września 1905 roku w Głogowcu niedaleko Łodzi. Pochodziła z wiejskiej ubogiej rodziny. Mając 16 lat pracowała jako służąca. W cztery lata później została przyjęta do klasztoru sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie. Nadano jej imię Faustyna. Wykonywała prace służebne w ogrodzie, w kuchni w piekarni, na furcie. Miała jedno pragnienie. uświęcić się wśród pracy i cierpienia. Posiadając zaledwie elementarne wykształcenie sięgnęła szczytów nieba. Była obdarzona darem modlitwy kontemplacyjnej. Na polecenie spowiednika spisała swe mistyczne przeżycia w "Dzienniczku", który stanowi perłę duchowości chrześcijańskiej. Ogłosiła na nowo ludziom wielkie ewangeliczne przesłanie o Miłosierdziu Boga. Na podstawie objawień poleciła namalować obraz Zbawiciela z podpisem "Jezu Ufam Tobie". Dzięki s. Faustynie odnowiony i pogłębiony został kult Miłosierdzia Bożego. To od niej pochodzi pięć form jego czci: obraz Jezusa Miłosiernego ("Jezu, ufam Tobie"), koronka do Miłosierdzia Bożego, Godzina Miłosierdzia (godzina 15, w której Jezus umarł na krzyżu), litania oraz święto Miłosierdzia Bożego w II Niedzielę Wielkanocną. Po długich cierpieniach, które znosiła bardzo cierpliwie, zmarła w wieku 33 lat 5 października 1938 r. Jej ciało pochowano na cmentarzu zakonnym w Krakowie-Łagiewnikach. S. Faustyna została beatyfikowana 18 kwietnia 1993 r., a ogłoszona świętą 30 kwietnia 2000 r. Uroczystość kanonizacji przypadła w II Niedzielę Wielkanocną, którą Jan Paweł II ustanowił wtedy świętem Miłosierdzia Bożego. Relikwie św. siostry Faustyny znajdują się w Krakowie-Łagiewnikach, gdzie mieści się sanktuarium Miłosierdzia Bożego odwiedzane przez setki tysięcy wiernych z kraju i z całego świata. Dwukrotnie nawiedził je również Jan Paweł II, po raz pierwszy w 1997 r., a po raz drugi - w sierpniu 2002 r. 17 sierpnia 2002 r. Jan Paweł II dokonał uroczystej konsekracji nowo wybudowanej świątyni w Krakowie-Łagiewnikach i zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu.

z chomika cz.jurek

20 KB
20 cze 13 1:34

10.05 Bazyloka katedralna we Włocławku.jpg

Diecezja włocławska od początku swego istnienia związana była z metropolią gnieźnieńską jako jej diecezja sufraganalna. Jedynie podczas zaborów włączono ją do metropolii warszawskiej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, od 1925 r., ponownie została podporządkowana metropolicie gnieźnieńskiemu. Także i współcześnie, jako jedyna, pozostała w swojej macierzystej prowincji kościelnej. W początkach XII w. przeniesiono stolicę biskupią z Kruszwicy do Włocławka. Wiązało się z tym powstanie katedry. O najstarszej katedrze wiemy niewiele. Była ona najprawdopodobniej drewniana. Pierwszą murowaną katedrę, budowaną w stylu romańskim, wzniósł w początkach XIII w. (1212 r.) biskup Michał z rodu Godziembów. Do naszych czasów z tego bezcennego zabytku nie pozostało żadnego wyraźnego śladu. Nie jest nawet znana dokładniejsza jego lokalizacja, ponieważ w czasie wojen krzyżackich katedra uległa spaleniu w wielkiej pożodze miasta (1329 r.). W rok po pożarze wzniesiono mały kościółek pod wezwaniem św. Witalisa, który spełniał rolę kościoła katedralnego, a w 10 lat później (1340 r.) rozpoczęto budowę katedry gotyckiej pw. Wniebowzięcia NMP. W ciągu dziesięcioleci zniszczoną katedrę wielokrotnie przebudowywano i odbudowywano. W dniu 25 marca 1992 r. papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus dokonał reorganizacji diecezji i prowincji kościelnych w Polsce. W jej wyniku diecezja włocławska pozostała w metropolii gnieźnieńskiej.

z chomika cz.jurek

23 KB
20 cze 13 1:34

10.05 Kościół katedralny w Toruniu.jpg

Katedrę toruńską zaczęto budować w II połowie XIII w. Prawdopodobnie pod koniec XIII stulecia przystąpiono do wznoszenia trójnawowego korpusu kościoła. Początkowo kościół był niższy i węższy od obecnego. Wiek XIV i XV to okres dalszej rozbudowy kościoła, przerwanej na krótko pożarem, który zniszczył część świątyni w roku 1351. W roku 1406 runęła kościelna wieża, po czym niezwłocznie przystąpiono do budowy nowej, a prace przy budowie prowadził do roku 1433 mistrz Jan Gotland. Wiek XV ukształtował ostatecznie bryłę kościoła, która imponuje swymi rozmiarami i bogactwem dekoracji. W okresie niemal 800 letniej historii kościoła zmienne były jego losy. W latach 1530-1583 fara służyła protestantom, przez następne 13 lat użytkowana była wspólnie, zarówno przez katolików, jak i protestantów. W roku 1596 kościół przejęli jezuici i w ich posiadaniu świątynia była do roku 1772. Od tego roku staromiejska fara ponownie stała się kościołem parafialnym Starego Miasta Torunia, służąc jego mieszkańcom do czasów obecnych. 7 czerwca 1999 r. diecezję toruńską nawiedził Ojciec Święty Jan Paweł II. Podczas nabożeństwa czerwcowego dokonał on beatyfikacji ks. Wincentego Frelichowskiego.

z chomika cz.jurek

14 KB
20 cze 13 1:34

10.06 Św.Brunon z Kolonii - opat.jpg

Św. Brunon z Kolonii znany jest przede wszystkim jako założyciel zakonu kartuzów, uważanego za zakon o najbardziej surowej regule w kościele katolickim. Jednak z życiem zakonnym związany był tylko ostatni etap jego życia. Pochodził z Kolonii, urodził się prawdopodobnie pomiędzy 1027 a 1030 r. Studiował filozofię i teologię w szkołach katedralnych w Kolonii i Reims. W 1055 roku otrzymał kanonię. Następnie przyjął święcenia kapłańskie. Arcybiskup Manasses I mianował go swoim kanclerzem. Kiedy Brunon wystąpił przeciw niemu z powodu symonii, stracił urząd, majątek i musiał opuścić miasto. Wrócił do Reims w 1080 roku, gdzie zaproponowano mu biskupstwo. Jednak nie przyjął tej godności. W 1084 roku pod Grenoble, w okolicy gór Chartreuse, założył z sześciu towarzyszami osadę eremicką, zwaną Wielką Kartuzją, która stała się kolebką nowego zakonu-kartuzów. W 1090 roku został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia - papieża Urbana II - na doradcę. Dwa lata później, otrzymawszy zgodę papieża na opuszczenie Rzymu, udał się do nowej pustelni. Założył ją w La Torre. W pobliskim zaś San Stefano in Bosco stworzył filię. Tu z pomocą arcybiskupa Reggio Calabria wystawiono nową kartuzję w roku 1092, która istnieje do dnia dzisiejszego. Sanktuarium leży w odległości 2 km od wioski Serra San Bruno na wysokości ok. 900 m. Dokoła piękne wzgórza sięgające do 1400 m. Tu także Święty rozstał się z życiem doczesnym dla życia wiecznego 6 października 1101 roku w wieku lat 71. Nie był oficjalnie kanonizowany Jego kult potwierdził oficjalnie Grzegorz XV (1623).
Jest patronem kartuzów.W roku 1984 z racji 900-lecia Zakonu Kartuzów, tamtejszy klasztor odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II.

z chomika cz.jurek

28 KB
20 cze 13 1:34

10.06 Bł.Jakub Alojzy de San Vitores - prezbiter i męczennik.jpg

Urodził się 12 listopada 1627 roku w Burgos w Hiszpanii; znany jest także jako Dydak Alojzy de San Vitores lub Diego Alojzy de San Vitores. Był synem szlachcica. Odznaczał się gorliwością w życiu duchownym i wielkimi zdolnościami. Uważał, że jego powołaniem jest służba wśród nieznających Chrystusa, co zostało potwierdzone wysłaniem go na misję decyzją ówczesnego generała zakonu Goswina Nickela. W 1660 roku pożegnał ojczyznę udając się do Meksyku. W 1662 r. dostał się na Filipiny, gdzie pełnił obowiązki magistra nowicjatu, prefekta studiów i profesora teologii, a równocześnie pracował apostolsko wśród tubylców. W 1666 roku jego misja na Filipinach dobiegła końca. Następnym przystankiem na jego drodze była wyspa Guam na Marianach. 2 kwietnia 1672 roku wódz Guam, Mata'pang, kazał zamordować o. San Vitoresa za ochrzczenie swojej córki. Dokładne motywacje tej decyzji nie są jednak znane. Być może sakramentowi sprzeciwiała się jego żona, być może bano się, że woda święcona powoduje śmierć niemowląt, ponieważ przenosi europejskie choroby... Egzekucja zakonnika spowodowała odwet władz hiszpańskich i zaostrzyła trwającą wówczas wojnę pomiędzy Hiszpanią a Chamorro (ludność rdzenna wyspy Guam). Ojcu San Vitoresowi towarzyszył w feralnej misji młody katecheta Piotr Calungsod, który również ogłoszony został błogosławionym po tym, jak w ostatnich chwilach życia o. San Vitores udzielił mu rozgrzeszenia. W 1985 r. Jan Paweł II zaliczył Jakuba Alojzego de San Vitores w poczet błogosławionych.

z chomika cz.jurek

42 KB
20 cze 13 1:34

10.06 Św.Maria Franciszka od Pięciu Ran Pana Jezus a - dziewica.jpg

Anna Maria Gallo urodziła się w Neapolu 25 marca 1715 roku z małżeństwa kupca Franciszka Galli i Barbary Basinsin. Jeszcze przed jej narodzeniem dwóch ludzi przewidziało jej świętość: byli to franciszkanin, św. Jan Józef od Krzyża, i św. Franciszek de Geronimo. 8 września 1731 wstąpiła do III Zakonu Świętego Franciszka, do klasztoru św. Piotra z Alkantary. Tam przyjęła imię Marii Franciszki od Pięciu Ran Pana Jezusa. Był to wyraz jej nabożeństwa do Maryi, św. Franciszka i pasji Jezusa Pana. Była stygmatyczką. W jej ciele odnawiały się bolesne rany, które znikały jednak w czasie modlitwy. Szczególnej boleści doświadczała w piątki, zwłaszcza w piątki Wielkiego Postu, kiedy to przeżywała w swoim ciele pasję Jezusa. Maria Franciszka cierpiała nie tylko z powodu ran w ciele, ale także za przyczyną licznych aktów pokuty, które nakładała na nią rodzina, współsiostry, a nawet spowiednicy, którzy w ten sposób chcieli wystawić na próbę jej świętość. Miała dar prorokowania i wizji mistycznych. Maria Franciszka zmarła śmiercią naturalną 6 października 1791 roku w Neapolu. 29 czerwca 1867 roku papież Pius IX ogłosił ją świętą.

z chomika cz.jurek

7 KB
20 cze 13 1:34

10.07 Najświętsza Maryja Panna Różańcowa.jpg

Dzisiejsze wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież - św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę. Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys. Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie "Królowo Różańca świętego - módl się za nami", a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.

z chomika cz.jurek

44 KB
20 cze 13 1:34

10.07. Święci Sergiusz i Bakchus - męczennicy.jpg

Św. Sergiusz i św. Bakchus, męczennicy (+ III/IV w.). Najbardziej popularni święci starożytnego Wschodu. Nie zachowały się o nich bliższe informacje. Starożytna "Passio" prezentowała ich jako oficerów cesarskich wojsk pogranicznych stacjonujących nad Eufratem. Za swe przekonania religijne zostali uwięzieni i poddani torturom. Ponieśli śmierć w czasach Maksymiliana lub Maksyma Dyzmy. "Martyrologium rzymskie" podaje lakoniczną notę: "Bakchusa tak długo chłostano żelaznymi knutami, aż poraniony na całym ciele wyzionął ducha, wyznając nieustannie Jezusa Chrystusa. Sergiuszowi zaś włożono na nogi buty nabite wewnątrz gwoździami. A ponieważ niezłomnie trwał w swojej wierze, ścięto go mieczem." Odzwierciedleniem rozpowszechnionego kultu Świętych są liczne kościoły Wschodu, powstałe już w V wieku, oraz bogata ikonografia ruska.

z chomika cz.jurek

13 KB
20 cze 13 1:34

10.08 Św.Ludwik Bertrand - prezbiter.jpg

Ludwik urodził się 1 stycznia 1526 r. w Walencji. Jego rodzice pochodzili ze szlachty. Wychowywał się od młodości w atmosferze żarliwej wiary. Pragnął pójść za Chrystusem. Wobec sprzeciwu ojca uciekł z domu. Wstąpił do dominikanów. Kiedy składał śluby zakonne, miał 19 lat. Kapłaństwo przyjął w 1547 roku. Jego życie zakonne ożywiało pragnienie pracy misyjnej. 14 lutego 1562 roku wyruszył okrętem do Ameryki Południowej. Dotarł do Kolumbii. Tam pieszo przemierzał ogromne obszary, głosząc Ewangelię. Był opiekunem i obrońcą Indian. Zyskał przydomek "apostoła Indian". Niezmierne trudy misyjne, surowe warunki życia wyniszczyły o. Ludwika. Musiał wracać do Walencji. Tutaj podjął pracę przede wszystkim w konfesjonale. Był spowiednikiem m. in. św. Teresy z Avili. Zmarł 9 października 1581 roku. Beatyfikował go Paweł V (1608), kanonizował Klemens X (1671).

z chomika cz.jurek

11 KB
20 cze 13 1:34

10.09 Bł.Wincenty Kadłubek - biskup.jpg

Wincenty urodził się w Karwowie pod Opatowem pomiędzy 1155 a 1160 r. Pochodził z rodu Porajów herbu Róża. Nazwisko Kadłubek pojawia się po raz pierwszy dopiero w XV w. Przypuszcza się jednak, że w swoich odpisach pochodzi z rękopisów dawniejszych. Studiował w Paryżu i Bolonii. Przyjął święcenia jako kapłan diecezji kraskowskiej. Mając 34 lata objął prepozyturę w kolegiacie sandomierskiej. W roku 1203 został biskupem w Krakowie. Brał udział w obradach Soboru Laterańskiego IV. Po kilkunastu latach rządów zrzekł się biskupstwa i przywdział habit cystersów w Jędrzejowie. Tam zmarł 8 marca 1223. Jako pierwszy Polak opisał dzieje narodu w "Kronice polskiej". Beatyfikował go Klemens XIII w 1764 roku. Jest patronem archidiecezji warmińskiej oraz diecezji kieleckiej, sandomierskiej.

z chomika cz.jurek

20 KB
20 cze 13 1:34

10.10 Święci męczennicy Dionizy - biskup i Towarzy sze.jpg

Pierwsze informacje o wspominanych dziś trzech męczennikach: św. Dionizym, biskupie Paryża, św. Rustyku, prezbiterze, i św. Eleuteriusie, diakonie, pochodzą z pism św. Grzegorza z Tours (VI w.). Św. Dionizy urodził się i wychował we Włoszech. Około 250 r. został wysłany przez papieża św. Fabiana, wraz z pięcioma innymi biskupami, do Galii, by tam głosić Ewangelię. Dionizy zamieszkał w miejscu, gdzie dziś znajduje się Paryż, dlatego też nazywany jest pierwszym biskupem tego miasta i apostołem Francji. Misja świątobliwych mężów była tak owocna, iż kapłani pogańscy zaczęli tracić zwolenników. Podszepnęli więc gubernatorowi rzymskiemu, aby uwięził misjonarzy i skazał ich na śmierć. Pomiędzy 250 a 258 r. zostali oni ścięci mieczem na placu zwanym Vicus Catulliacus, obecnie St. Denis. Na miejscu kaźni zbudowano opactwo św. Dionizego (St. Denis), w którym później chowano wszystkich królów Francji. Legenda mówi, że na miejscu ich śmierci zgromadził się wielki tłum, by obejrzeć to wydarzenie. W chwili, gdy odcięta głowa Dionizego upadła na ziemię, jego martwe już ciało podniosło leżącą na ziemi głowę i trzymając ją przed sobą przeszło triumfalnie przez oniemiały tłum. Po przebyciu kilku kilometrów Dionizy, otoczony chórem śpiewających aniołów, oddał głowę w ręce pobożnej kobiety, Katulli, a potem martwy upadł na ziemię. Katulla z wielką radością zabrała głowę męczennika i ukryła ją starannie w swym domu. Ta historia została potwierdzona przez wielu świadków. Św. Dionizy jest często wzywany przez osoby cierpiące na bóle głowy i migreny. Należy do tzw. Czternastu Świętych Wspomożycieli.

z chomika cz.jurek

10 KB
20 cze 13 1:34

10.10 Św.Jan Leonardi - prezbiter.jpg

Jan urodził się w Toskanii w 1541 r. Od dzieciństwa szukał samotności i oddawał się modlitwie i medytacjom. Początkowo zajmował się farmacją, ale porzucił to zajęcie, by w 1572 r. zostać kapłanem. W 1574 r. założył Kongregację Kleryków Matki Bożej i nadał jej regułę; została ona zatwierdzona przez papieża Klemensa VIII w 1595 r. Spotkała się ona z wieloma przeciwnikami, którzy oskarżali Jana o to, że założenie tej Kongregacji wynikało z osobistych ambicji. Leonardiego wydalono z jego miasta - praktycznie do końca życia już do niego nie powrócił. Wspólnie ze świątobliwym biskupem Vives zgromadził kapłanów, którzy zajęli się kształceniem kandydatów na misjonarzy. Był to zaczątek Instytutu Propagandy Wiary. Jan zmarł w Rzymie w 1609 r., niosąc pomoc cierpiącym z powodu wielkiej epidemii. Kanonizował go Pius XI w 1938 r. razem ze św. Andrzejem Bobolą.

z chomika cz.jurek

8 KB
20 cze 13 1:34

10.10 Bł.Maria Angela Truszkowska - dziewica.jpg

Zofia Kamila urodziła się 16 maja 1825 r. w Kaliszu jako dziecko wielodzietnej głęboko wierzącej rodziny szlacheckiej. Ojciec jej był prawnikiem. Przy współudziale bł. Honorata Koźmińskiego założyła Zgromadzenie Sióstr Felicjanek w Warszawie (1855), zajmujące się dziećmi. W czasie powstania styczniowego felicjanki zamieniały ochronki na szpitale polowe. Za patriotyczną działalność zgromadzenie uległo kasacie. Maria Angela przeniosla się do Krakowa i tam założyła kolejny dom. Pomoc potrzebującym łączyła z głęboką modlitwą, a szczególnie z adoracją Najświętszego Sakramentu. Zmarła wyniszczona chorobą nowotworową i cierpieniami, które znosiła w pokorze, 10 października 1899 r. Jej "życie znaczone było miłością. Była to troska o wszystkich głodnych chleba, serca i domu oraz prawdy ewangelicznej" - powiedział o niej Jan Paweł II, który beatyfikował ją w 1993 roku.

z chomika cz.jurek

25 KB
20 cze 13 1:34

10.10 Święci męczennicy Daniel i Towarzysze.jpg

Daniel i Towarzysze zginęli w Maroku w 1227 roku, oddając życie za Chrystusa. Było ich siedmiu: Daniel di Calabria, Anioł, Samuel, Leon, Mikołaj, Hugolin i Donin. Przewodził im Daniel - prowincjał Kalabrii. Donin jako jedyny z całej siódemki nie był kapłanem, lecz bratem zakonnym. Wszyscy pochodzili z Włoch.
Śmierć pierwszych męczenników franciszkańskich, św. Berarda i Towarzyszy, w 1219 roku rozpaliła pragnienie zaniesienia Ewangelii w najdalsze zakątki świata w sercach wielu franciszkanów. Daniel i Towarzysze udali się do Afryki. Najpierw dotarli do małej, chrześcijańskiej wioski kupieckiej na obrzeżach muzułmańskiego miasta Ceuty. Spędzili tam kilka dni, a w niedzielny poranek udali się już prosto do samej Ceuty, gdzie zaczęli głosić Ewangelię. Było to działanie nadzwyczaj odważne, ponieważ lokalne władze wyraźnie zabraniały propagowania chrześcijaństwa w jakiejkolwiek formie. Z początku wzięto ich za szaleńców. Jednak w końcu Daniel i Towarzysze zostali uwiezieni przez włodarzy miasta, a następnie torturowani. Jedynym sposobem ocalenia życia było wyrzeczenie się wiary chrześcijańskiej i konwersja na islam. Misjonarze jednak pozostali wierni Chrystusowi i 10 października 1227 roku zostali ścięci. Tuż przed egzekucją franciszkańscy mnisi podchodzili kolejno do Daniela z prośbą o błogosławieństwo.
Kanonizował ich papież Leon X w 1516 roku.

z chomika cz.jurek

32 KB
20 cze 13 1:34

10.10 Św.Jan z Bridlington - prezbiter.jpg

Jan, zwany także Janem Thwing lub Janem Twenge, urodził się w 1319 roku w Thwing (Yorkshire). Poszedł do szkoły w wieku 5 lat, a już w wieku lat 12 złożył ślub czystości moralnej. W wieku 17 lat rozpoczął studia w Oxfordzie. Po ich ukończeniu wrócił do rodzinnej miejscowości i dość szybko zdecydował się wstąpić do opactwa św. Marii w Bridlington. W jego życiu duchowym najważniejsza była modlitwa. Czytał chętnie Ewangelię św. Jana i "zarażał" tą lekturą innych, ponieważ był mocno przekonany, że pomaga ona w rozwoju duchowym. Powszechna opinia głosi, że Jan potrafił czynić cuda, takie jak cud przemiany wina w wodę czy uratowanie pięciu rybaków przez utonięciem w czasie straszliwego sztormu. Przerażeni rybacy podobno modlili się do "św. Jana", który objawił się im i przyprowadził bezpiecznie do brzegu. Po tym zdarzeniu rybacy odnaleźli go w klasztorze i podziękowali mu osobiście. Jan zmarł 10 października 1379 roku. Został kanonizowany w 1401 roku przez papieża Bonifacego IX - był to ostatni kanonizowany w średniowieczu. Jego grobowiec stał się popularnym miejscem pielgrzymek. Uważa się go za patrona kobiet mających kłopoty z porodem.

z chomika cz.jurek

17 KB
20 cze 13 1:34

10.11 Św.Aleksander Sauli - biskup.jpg

Aleksander urodził się w Mediolanie 15 lutego 1534 r. w znanej włoskiej rodzinie. Od młodości wyróżniał się wśród kolegów czystością obyczajów, pobożnością i szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej. Mając 17 lat wstąpił do barnabitów. W 1556 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Studia w Pawii zakończył doktoratem. Był profesorem uniwersytetu, następnie generałem zakonu. W roku 1570 został biskupem w Alerii na Korsyce. Rozwinął duszpasterstwo dzieci, chorych, marynarzy, pielgrzymów. Żył jak najuboższy mnich. Po dwudziestu latach pracy ofiarowano mu biskupstwo w Pawii. Tam podczas wizytacji pasterskiej zmarł na febrę w Calosso d'Asti 11 października 1592 r., mając 58 lat. . Przy śmierci prosił spowiednika, aby mu czytał Mękę Pańską. Beatyfikował go Benedykt XIV (1741), kanonizował Pius X (1904).

z chomika cz.jurek

15 KB
20 cze 13 1:34

10.11 Bł.Jan XXIII - papież.jpg

Urodził się we Włoszech 25 listopada 1881 r. jako Angelo Giuseppe Roncalli, w biednej rodzinie chłopskiej. Mając 12 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo, które było wówczas jednym z najbardziej prestiżowych miejsc kształcenia przyszłych księży. Tam też został przyjęty do III Zakonu św. Franciszka. Po otrzymaniu stypendium za wyniki w nauce, rozpoczął naukę w Papieskim Seminarium Rzymskim. W 1925 mianowany został oficjałem w Bułgarii i arcybiskupem Areopolis. Jako swoje hasło biskupie Angelo Roncalli wybrał Obedientia et Pax (Posłuszeństwo i pokój). W póżniejszych latach pełnił funkcję kolejno: apostolskiego delegata w Bułgarii, w Turcji i Grecji oraz nuncjusza apostolskiego w Paryżu. Tę ostatnią funkcję sprawował już w czasie trwania II wojny światowej. W 1953 roku Angelo Roncalli został mianowany kardynałem i patriarchą Wenecji. W 1958 roku, po śmierci Piusa XII, podczas trzydniowego konklawe kard. Roncalli został wybrany papieżem. Jego pierwszą reakcją był strach i zmieszanie wyrażone w słowach tremens factus sum ego timero (drżę i lękam się). Ufny w wybór biskupów i Bożą Opatrzność, Angelo Roncalli przyjął wybór konklawe, a wraz z nim imię Jana XXIII. Przez ludzi zapamiętany został jako papież, który palił fajkę i zawsze się uśmiechał, a przede wszystkim jako papież, który zwołał Sobór Watykański II i na zawsze zmienił historię Kościoła. Wiele ojcowskiej troski wykazał o "Kościół milczenia", prześladowany na różne sposoby w krajach rządzonych przez komunistów, m.in. w Polsce. W 1962 został "Człowiekiem roku" magazynu Time. 3 czerwca 1963 roku, o godzinie 19:49 (dzień po Zesłaniu Ducha Świętego), w wyniku krwotoku i wcześniej zdiagnozowanego raka żołądka, papież Jan XXIII zmarł. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w 2000 roku, razem z papieżem Piusem IX. W liturgii wspominany jest 11 października - w rocznicę dnia, w którym nastąpiło uroczyste otwarcie Soboru Watykańskiego II.

z chomika cz.jurek

14 KB
20 cze 13 1:34

10.12 Bł.Jan Beyzym - prezbiter.jpg

Jan Beyzym urodził się 15 maja 1850 roku w Beyzymach na Wołyniu. Po ukończeniu gimnazjum w Kijowie w 1872 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego (jezuitów). 26 lipca 1881 r. w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat był wychowawcą i opiekunem młodzieży w kolegiach Towarzystwa Jezusowego w Tarnopolu i Chyrowie. W wieku 48 lat podjął decyzję o wyjeździe na misje. Początkowo o. Beyzym miał jechać do Indii, ale nie znał języka angielskiego. Udał się więc na Madagaskar, gdzie językiem urzędowym był francuski, którego Beyzym uczył się już w Chyrowie. Tam oddał wszystkie swoje siły, zdolności i serce opuszczonym, chorym, głodnym, wyrzuconym poza nawias społeczeństwa; szczególnie dużo uczynił dla trędowatych. Zamieszkał wśród nich na stałe, by opiekować się nimi dniem i nocą. Stworzył pionierskie dzieło, które uczyniło go prekursorem współczesnej opieki nad trędowatymi. Z ofiar zebranych głównie wśród rodaków w kraju (w Galicji) i na emigracji wybudował w 1911 r. Maranie szpital dla 150 chorych, by zapewnić im leczenie i przywracać nadzieję. W głównym ołtarzu szpitalnej kaplicy znajduje się sprowadzona przez o. Beyzyma kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Do dzisiaj chorzy Malgasze otaczają Maryję z Jasnej Góry wielką czcią. Szpital bowiem istnieje do dziś. Wyczerpany pracą ponad siły, o. Beyzym zmarł 2 października 1912 roku, otoczony nimbem bohaterstwa i świętości. Śmierć nie pozwoliła mu zrealizować innego cichego pragnienia - wyjazdu na Sachalin do pracy misyjnej wśród katorżników. Proces beatyfikacyjny o. Jana Beyzyma SJ - "posługacza trędowatych" rozpoczął się w 1984 roku. Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczący heroiczności życia i cnót o. Beyzyma został odczytany w obecności Jana Pawła II w Watykanie 21 grudnia 1992 roku. W marcu br. kard. Macharski zamknął dochodzenie kanoniczne w sprawie cudownego uzdrowienia młodego mężczyzny za wstawiennictwem Jana Beyzyma. Jego beatyfikacji dokonał podczas swej ostatniej pielgrzymki do Polski Jan Paweł II na krakowskich Błoniach 18 sierpnia 2002 r

z chomika cz.jurek

11 KB
20 cze 13 1:34

10.12 Bazylika katedralna w Poznaniu.jpg

Archidiecezja w Poznaniu była pierwszą utworzoną na polskich ziemiach strukturą kościelną. Biskupstwo w Poznaniu ustanowiono już w dwa lata po Chrzcie Polski - w 968. Mieszko I wybudował tu również pierwszą katedrę. Nowo powstała diecezja nie podlegała żadnej metropolii, zależała bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. Pierwszym polskim biskupem był mianowany przez Jana XIII Jordan. Diecezja poznańska w 1000 roku nie została poddana nowo utworzonej, pierwszej Polsce metropolii gnieźnieńskiej, weszła w jej granice dopiero około 1075 roku. Bulla De salutate animarum papieża Piusa VII z 1821 roku, nadając nową organizację Kościołowi katolickiemu w państwie pruskim, połączyła diecezję poznańską z archidiecezją gnieźnieńską unią personalną na zasadzie równorzędności. Diecezja poznańska podniesiona została do rangi archidiecezji. Poznań stał się siedzibą metropolii. Prawa metropolitalne Poznania potwierdziła Stolica Apostolska 28 listopada 1972 roku. W dniu 25 marca 1992 roku Jan Paweł II wydał bullę Totus Tuus Poloniae Populus, mocą której dziewięć południowych dekanatów archidiecezji poznańskiej zostało włączonych do utworzonej w tym dniu diecezji kaliskiej, stanowiącej diecezję sufraganalną Metropolii Poznańskiej. Jej patronami są św. Stanisław, biskup i męczennik, bł. Bogumił, biskup, oraz św. Urszula Ledóchowska.

z chomika cz.jurek

9 KB
20 cze 13 1:34

10.13 Bł.Honorat Koźmiński - prezbiter.jpg

Wacław Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w Białej Podlaskiej, w rodzinie inteligenckiej. Jego młodzieńcze lata cechowała obojętność wobec Boga. Pod zarzutem przynależności do spisku politycznego został aresztowany i osadzony w X pawilonie Cytadeli warszawskiej. W więzieniu zachorował na tyfus. Po jedenastu miesiącach więzienia został zwolniony Przeżycia więzienne radykalnie zmieniły jego stosunek do Boga. Po ukończeniu studiów wstąpił do klasztoru kapucynów (1848), przyjmując imię zakonne Honorat. Wyświęcony na kapłana w 1852 roku. Był wybitnym kaznodzieją oraz znanym spowiednikiem. Swoją głęboką religijnością i troską o człowieka zjednywał wielu ludzi dla Chrystusa. Zgromadzenia o. Honorata podejmowały prace charytatywne i apostolskie m. in. wśród młodzieży szkolnej i rzemieślniczej, w fabrykach, wśród ludu wiejskiego, w przytułkach dla ludzi starych i upośledzonych. Po powstaniu styczniowym skasowano klasztor w którym przebywał. Zakonników wśród nich i o. Honorata, wywieziono do Zakroczymia. Ostatecznie osiadł on w Nowym Mieście nad Pilicą.
Wyczerpany pracą apostolską, zmarł w opinii świętości 16 grudnia 1916 roku. 16 października 1988 r. W 10. rocznicę swego pontyfikatu, beatyfikował go Jan Paweł II. Bł. Honorat jest głównym patronem diecezji łowickiej.

z chomika cz.jurek

14 KB
20 cze 13 1:34

10.14 Św.Kalikst I - papież i męczennik.jpg

Kalikst żył w III wieku. Był synem Domitiusa z Trastevere. Jako niewolnik Marka Aureliusza Karpofora, bogatego dygnitarza-chrześcijanina, przebywał na dworze cesarskim w Rzymie. Jego pan, chrześcijanin, powierzył mu odpowiedzialność za pieniądze innych chrześcijan. "Bank" upadł. Kalikst, bojąc się, że zostanie oskarżony o kradzież, postanowił uciec z Rzymu. Zatrzymano go po tym, jak wskoczył do morza. Jego właściciel pragnął go zabić. Jednakże dłużnicy wyprosili dla niego ocalenie, licząc na to, że przyzna się do kradzieży i zwróci pieniądze. Kalikst jednakże nie ukradł tych pieniędzy. Kaliksta aresztowano ponownie - tym razem za bójkę, w którą się wdał. Wysłano go do ciężkiej pracy w kopalni na Sardynii. Uwolniono go na mocy rozkazu cesarza i dzięki interwencji Karpofora. Kalikst przebywał w Antium, gdzie otrzymywał pieniądze na swoje utrzymanie od papieża Wiktora I. Po powrocie z zesłania został archidiakonem w Kościele rzymskim. Na polecenie papieża św. Zefiryna ok. 199 r. objął zarząd nad cmentarzem przy Via Appia w Rzymie, który dziś nosi jego imię. Pochowano na nim wielu papieży. Po śmierci Zefiryna w 217 r. Kalikst został wybrany papieżem. Jego pontyfikat trwał 5 lat. W tym czasie zajął zdecydowane stanowisko wobec herezji sabelianizmu i monarchizmu, które błędnie interpretowały tajemnicę Trójcy Świętej, a także wobec schizmy Hipolita. Akceptował związki małżeńskie zawierane między osobami wolnymi a niewolnikami. Umożliwił powrót do Kościoła chrześcijanom, których poprzednio wykluczano z pokuty kościelnej, pozostawiając ich sądowi Bożemu. W czasie kolejnego prześladowania papież Kalikst poniósł śmierć męczeńską 14 października 222 r. - nie wiadomo jednak, w jaki sposób i z czyjej ręki. Został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia.

z chomika cz.jurek

19 KB
20 cze 13 1:34

10.14 Św.Małgorzata Maria Alacoque - dziewica.jpg

Małgorzata urodziła się 22 lipca 1647 r. w Burgundii (Francja). Ojciec jej był notariuszem i sędzią. Mając 24 lata wstąpiła do wizytek w Paray-le-Monial. Mistyczka. Pan Jezus w wielu objawieniach przedstawił jej swe Serce - kochające ludzi i spragnione ich miłości. W związku z otrzymanym orędziem i poleceniem, aby ustanowiono święto czczące Jego Najświętsze Serce oraz przystępowano do pierwszopiątkowej Komunii św. wynagradzającej, doznała wielu przykrości i sprzeciwów. Małgorzata zmarła 17 października 1690 roku. Beatyfikował ją Pius IX (1864), kanonizował Benedykt XV (1920).

z chomika cz.jurek

17 KB
20 cze 13 1:34

10.14 Bł.Radzim Gaudenty - biskup.jpg

Radzim pochodził z książęcego czeskiego rodu Sławnikowiców. Urodził się między 960 a 970 r. Był przyrodnim bratem św. Wojciecha, być może nawet z nieślubnego łoża. Przeznaczony do stanu duchownego, stale przebywał w otoczeniu Wojciecha. Razem z nim wstąpił w 988 r. do benedyktynów na Awentynie. Tam otrzymał imię Gaudenty. W opactwie benedyktynów w Awentynie otrzymał też święcenia kapłańskie. Kiedy w roku 997 dowiedział się o wymordowaniu jego rodziny w Libicach przez możny ród Wrszowców, wraz ze św. Wojciechem zrezygnował z powrotu do Pragi i razem udali się do Polski. W Prusach Radzim był naocznym świadkiem męczeństwa św. Wojciecha. Po przeniesieniu ciała do Gniezna udał się do Rzymu. Papież Sylwester II ustanowił go biskupem. Po powrocie do Polski bł. Radzim podjął w 1000 roku obowiązki pierwszego arcybiskupa gnieźnieńskiego. Metropolii podlegały wtedy biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Mimo że Radzim nie był nigdy kanonicznie wyniesiony do chwały ołtarzy, archidiecezja gnieźnieńska czci go jako błogosławionego i swojego patrona.

z chomika cz.jurek

11 KB
20 cze 13 1:34

10.14 Bazylika Katedralna w Łowiczu.jpg

Diecezja w Łowiczu została utworzona na mocy bulli Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 r. Jej patronami są św. Wiktoria oraz bł. Honorat Koźmiński. Najważniejszym wydarzeniem w życiu diecezji była wizyta Ojca Świętego i odprawiona przez niego 14 czerwca 1999 r. Msza święta w Łowiczu. Tego dnia papież wyniósł katedrę łowicką do godności bazyliki.

z chomika cz.jurek

18 KB
20 cze 13 1:34

10.15 Św.Teresa od Jezusa - dziewica i doktor Kośc ioła.jpg

Teresa de Cepeda y Ahumada urodziła się 28 marca 1515 r. w Hiszpanii. Pochodziła ze szlacheckiej i zamożnej rodziny zamieszkałej w Avili. W 20 roku życia wstąpiła do klasztoru karmelitanek w rodzinnym mieście, w Avili. Po złożeniu ślubów ciężko zachorowała. Przez rok leczyła się poza klasztorem. Po powrocie do klasztoru jej życie duchowe ulega pogłębieniu. Utalentowana i wrażliwa odkrywa, że modlitwa jest tajemniczą bramą, przez którą wchodzi się do "twierdzy wewnętrznej". Mistyczka i wizjonerka, a jednocześnie osoba o umysłowości wielce rzeczowej i praktycznej. Przeprowadziła reformę swojego zakonu fundując 32 klasztory Część życia spędziła w ciągłych podróżach, na pertraktacjach z władzami duchownymi i świeckimi, wygłaszaniu konferencji o odnowie życia zakonnego. Z pomocą św. Jana od Krzyża przedsięwzięła również reformę karmelitów. Nową gałąź zakonu nazwano karmelitami bosymi. Łączyła kontemplację z aktywnością i umartwieniem. Mimo przeciwności konsekwentnie realizowała swoje zakonne powołanie. Miała dar serdecznej zażyłości z Bogiem. W oparciu o osobiste doświadczenie św. Teresa napisała dzieła, które są perłami literatury mistycznej. Za największe uważana jest "Twierdza wewnętrzna". Jest klasykiem literatury hiszpańskiej. Umarła 15 października 1582 roku. Beatyfikował ją Paweł V (1614), kanonizował Grzegorz XV (1622). Paweł VI ogłosił św. Teresę doktorem Kościoła (1970). Jest patronką Hiszpanii, miasta Avila, Alba de Tormes. karmelitów bosych, karmelitów trzewiczkowych, chorych - zwłaszcza uskarżających się na bóle głowy i serce, dusz w czyśćcu cierpiących.

z chomika cz.jurek

« poprzednia stronanastępna strona »

Pobierz folder
Zachomikuj folder

56 plików
1,47 MB

bezpośredni link do folderu

Zgłoś jeśli naruszono regulamin